اعدام های گروهی مخفیانه

درخصوص گزارش جناب آقای احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل درمورد نقض حقوق بشر در ایران نكات متعددی وجود دارد که در این نوشتار باتمرکز بر بخش مربوطه   ؛ نكات و نقد هایی تقدیم می گردد.  

دلایل منطقی وجود مجازات اعدام [1]

هرگاه زندگی بزهکار برای جامعه زیان بخش باشدکه سودحاصله ازاصلاح وی راتحت الشعاع قراردهداعدام اومشروع وپسندیده است هرچند از آنجا كه حیات عطیه و ودیعه ای الهی است که ازجانب باری تعالی به ابناء بشربخشیده شده وبه همین دلیل فقط پروردگارخالق انسان است که می تواندآنچه راکه دراثرلطف ومرحمت خویش به انسان ارزانی داشته است هرلحظه که بخواهداز وی سلب نماید[2].

سن توماس آکویناس (داکن)معتقداست:«اگرجامعه برای زندگی نوع بشرضرورت داشته باشدبایدازتمام حقوق لازمه برای حفظ وصیانت آن ازگزنداشخاص برخوردارباشد،استدلال مخالفین مجازات اعدام صحیح به نظرنمی آیدونتیجه آن لغوتمام مجازات های سالب آزادی است؛زیراجامعه به انسان آزادی عطانکرده،بلکه ذاتاً وفطرتاً انسان آزادخلق شده است.البته انسان حق صیانت وتمتع ازآزادی که یک نعمت خدادادی است را دارد ولی این دو حق محدوداست به حق حیات سایرین ورعایت آزادی آنان و چنانچه ازحدخود تجاوز نمایداز او سلب میشود و متجاوز بایدبه کیفرخودبرسد» [3]

گزارشگر ویژه سازمان ملل بند 69گزارش منتشر شده ادعا می کند:

«افزایش چشم گیری را در تعداد اعدام های ثبت شده در ایران ثبت کرده است»

این عبارت گزارشگرویژه( احمد شهید) از 2جهت ذیل قابل نقد است:

1.هیچ مستند مستقیم وحتی غیر مستقیمی در خصوص اینکه افزایش مورد ادعا چگونه به اثبات رسیده است؟ ذکر نشده است .

2.با وجود اینکه در بند نهم گزارش گزارشگر ویژه تاکید و تلاش برای گزارش دقیق شده است اما درعمل و درخصوص عبارت اشاره شده مشخص نگردیده است که افزایش مورد ادعا  چه میزان و درصدی داشته است؟ نیز معلوم نیست افزایش مورد ادعا در مقایسه با چه سال یا سالهایی بوده است؟

گزارشگر ویژه در بخش دیگری در گزارش خود اشاره می کند :

«مجازات اعدام در پرونده هایی که به متهم حق دادرسی عادلانه داده نمی شود نگران کننده است»

این ادعا برون مشخص کردن اینکه کدام از زوایا و شاخه های دادرسی عادلانه رعایت نشده طرح گردیده است ولذا اجمالی بودن و کلی گویی آن به نحوی است که نیاز به پاسخ ندارد و خودش فی نفسه نقص گزارش تلقی می شود زیرا اینگونه ادعاها را در هر موضوع قضایی و هر كشوری  می توان طرح نمود .

« اعدام های گروهی مخفیانه در داخل زندان ها به تعداد هشدار دهنده ای رخ می دهد»

این عبارت آنچنان با بی دقتی ونامناسب تنظیم شده است که سوالات و اشکالات متعددی راطرح می نماید:

سوال اول این است که چرا هیچ مستندی برای این ادعا مطرح نشده است؟

سوال دوم این است که اگر این اعدام های مورد ادعا گزارشگر ویژه مخفیانه است ،آنهم در زندان ؛ شما چطور از تعداد بالای آن مطلع شده اید؟ چطور آنها را آنهم با شمارش تعداد آنها هشدار دهنده دانسته اید و با اطمینان علیه ایران گزارش می دهید؟

سوال سوم این است که چرا ویژگی هایی که گزارشگر ویژه در این بند از گزارش می دهد تا این حد متناقض است ؟ زیرا اگر اعدام ها مخفیانه است پس علی القاعده باید انفرادی باشد تا بیشتر مخفی بماند و چه دلیلی دارد که بصورت مخفیانه اما گروهی باشد ؟و به عبارت دیگر این دو صفت در عرصه عملی یك سیاست اجرایی قضایی از نوع كیفری متنافی است .

سوال دیگر اینكه چطور خود شما در عبارت بعدی و بلا فاصله به اینکه ایرانیان معتقدند اعدام در ملاء عام تأیید باز دارنده دارد اعتراف و اذعان می کنید؟! آنها را به اجرای اعدام های مخفیانه متهم ساخته اید؟

سوال دیگر اینكه اگر اعدام ها مخفیانه است چطور درگزارش خود از اعدام 3 نفر آدم ربای متجاوز در 19جولای 2011 در میدان آزادی کرمانشاه اظهار ناراحتی و نگرانی می کنید؟!

گزارشگر ویژه به این نکته اساسی و مبنایی توجه نمی کند که اگر کیفیت و کمیت اعدام ها مورد اعتراض و نقد است پس چرا تناقض هایی اشاره شده در سطرهای فوق را در گزارش آورده اند؟!

اگر اصل اینکه مجازات اعدام وجود دارد مورد انتقاد گزارشگر ویژه است  چرا به این  مساله مبنایی توجه نمی کنند که اساساً ماهیت اعدام  از منظر  نظام حقوقی اسلام  و نظام حقوق بشر از منظر اسلام با ماهیت اعدام از منظر برخی نظام های دیگر نظام حقوق بشر غربی بسیار بسیار متفاوت است ؛  حقوق بشر غرب اعدام را به معنای عدم نمودن و نابود کردن شخص و تمام هستی اش می داند در حالیکه حقوق بشر اسلام  اعدام را به معنای ضرورت حرکت به عالم بعد و جهان آخرت و پایان فرصت  زندگی دنیوی می شمارد نه اتمام هستی شخص ؛ حقوق اسلام بشر اعدام را به معنای صرف انتقال میداند حقوق بشر غرب به معنای صرف انتقام.

نتیجه گیری

هرچند ادعاهای احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان مللل متحد علیه ایران دارای صفحات متعددی است كه مسایل  گوناگونی را  مطرح می كند اما  این ادعاها فاقد مستند است و معمولا به سهولت قابل نقد خواهد بود در این مقاله دو عبارت ذیل مورد نقد  قرار گرفت و نقد شد :

«افزایش چشم گیری را در تعداد اعدام های ثبت شده در ایران ثبت کرده است»

«مجازات اعدام در پرونده هایی که به متهم حق دادرسی عادلانه داده نمی شود نگران کننده است»

« اعدام های گروهی مخفیانه در داخل زندان ها به تعداد هشدار دهنده ای رخ می دهد»

ادامه نقد این گزارش را در مقالات آتی انشاالله تقدیم خواهیم نمود

ادامه دارد.........

پی نوشت :

[1] در این بخش ضمن نقد و اصلاح گزارش گزارشگر ویژه ، نقد نظرات آقای میر محمد صادقی در مخالفت با اعدام در كتاب  حقوق جزای بین المللی تهران.میزان سال 1386 نیز مدنظر است هرچند برخی نظرات موافق نیز از همین كتاب مورد پذیرش و نقل می باشد .

[2] میر محمد صادقی ،حقوق جزای بین المللی ص372.

[3] علی آبادی عبدالحسین،حقوق جنایی،ص19.چ.سوم:تهران انتشارات فردوسی سال 1385

1- مقایسه اعلامیه حقوق بشر اسلام و غرب ، علامه محمدتقی  جعفری ، نشر كرامت .

2-  بیانیه قاهره درخصوص حقوق بشر در اسلام (مصوب نوزدهمین نشست وزرای خارجه كنفرانس اسلامی) و قطعنامه شماره p – 19/49-1990)

3- بیانیه حقوق و مراقبت از كودك در اسلام (مصوب هفتمین كنفرانس سران اسلامی به موجب قطعنامه شماره c-7/16-1994)

4-كنوانسیون حقوق كودك سازمان ملل متحد در سال 1989 .

5-سازمان كنفرانس اسلامی ، فرزاد ممدوحی.

6- حقوق حیوانات در اسلام  ، علامه محمدتقی  جعفری

7- منشور سازمان كنفرانس اسلامی OIC

8-  بیانیه داكا درخصوص حقوق بشر در اسلام (مصوب چهاردهمین نشست وزرای خارجه كنفرانس اسلامی در دسامبر 1983)

9- فلسفه حقوق بشر ،(سلسله بحثهای فلسفه دین ) آیت الله جوادی آملی .1383،مركز نشر اسراء .

10میر محمد صادقی  ،  حقوق جزای بین المللی تهران.میزان سال 1386