اشتباهات رایج نامزدها

در چنین شرایطی خیلی ها درگیر اشتباهاتی می شوند که دور از انتظار نیستند اما می توانند زندگی آنها را زیر و رو کنند. این مشکلات را بخوانید و سعی کنید شما مرتکب نشوید.

· نادیده گرفتن مشکلات بزرگ: دوران نامزدی باید بهترین دوران زندگی ما باشد اما این به معنای آن نیست که بدون کوچک ترین ناراحتی و جر و بحثی تمام شود. به هیچ دلیلی حتی این که با هم رو در بایستی دارید، یا زمان بیشتری برای شناخت همدیگر لازم است، نگذارید اختلافات بزرگی مانند تفاوت های عقیدتی، فرهنگی، رفتارهای نادرست و... مسکوت بمانند.

·حساسیت بیش از حد: نقطه مقابل رفتاری که در بالا گفتیم، وسواسی رفتار کردن درباره همه اختلافات است.

اغلب نامزدها چون نگاهی رویایی نسبت به رابطه شان دارند و تصور می کنند که رابطه کامل رابطه ای است که هیچ تعارضی در آن وجود نداشته باشد، از یک طرف بام می افتند. در چنین حالتی فرد به محض روی دادن کوچک ترین اختلاف ناراحت شده و گاهی مخالفت نامزدش را به عنوان علاقه نداشتن وی تعبیر می کند. برای مواجه نشدن با چنین مشکلی بهترین راهکار، اتخاذ یک دید گاه واقع بینانه نسبت به شرایط رابطه ای موفقیت آمیز و پذیرش تفاوت ها از ابتدای آشنایی است.

· بعد از ازدواج مشکلات کم می شود: از آنجایی که شما ونامزدتان تازه با هم آشنا شده اید، طبیعی است که در مورد بعضی از مسائل زندگی با هم کمی تعارض و اختلاف نظر داشته باشید. اما نکته مهم این است که هیچ مشکلی با گذشت زمان خود به خود حل نمی شود. درست است که شما با گذشت زمان به اخلاق و روحیات نامزدتان بیشتر آشنا می شوید، اما آشنایی به تنهایی برای حل مسائل کافی نیست، تنها در صورتی که از همین حالا شیوه های حل تعارض را با نامزدتان تمرین کنید، می توانید به داشتن یک زندگی مشترک موفقیت آمیز امیدوار باشید.

· عوضش می کنم: گاهی اوقات هم ما با این تصور که در آینده می توانیم نامزدمان را تغییر دهیم، بعضی از جنبه های مهم رفتاری و شخصیتی وی را نادیده می گیریم. تغییر کردن کار راحتی نیست و به علاوه شرط اصلی آن، خواست خود فرد است. مهم تر از آن اگر کسی بخواهد شما را سرتاپا تغییر دهد حاضرید به سادگی قبول کنید؟ همسر شما هم یکی مثل خود شماست. پس با فکر عوض کردن او پیش نروید.

·هر چه تو بخواهی می شوم: بعضی ها برای جلب علاقه طرف مقابل سعی می کنند بعضی از رفتارهایشان را تغییر دهند. البته تغییر دادن رفتار کار بدی نیست، اما اگر قصد ما این باشد که فقط در دوران آشنایی این کار را انجام داده و بعد از ازدواج به روال خود برگردیم، یا به عبارتی برای مدتی نقش بازی کنیم، این کار ما نوعی فریب محسوب شده و بعدها موجب بروز مشکلات بزرگی در زندگی مشترک می شود. پس بهتر است مادر مدت آشنایی خود واقعی مان را نشان دهیم تا طرف مقابل بتواند انتخاب آگاهانه ای داشته باشد.

·توافق های مصلحتی: گاهی اوقات در ابتدای نامزدی، ما به خاطر اینکه به طرف مقابل مان نشان دهیم که چقدر با هم تفاهیم داریم، بسیاری از نظرها و عقاید خود را ابراز نمی کنیم، یا به خاطر خشنود کردن نامزدمان با کار یا نظری موافقت می کنیم که به آن اعتقاد قلبی نداریم. منظورمان مسائل ریز و کوچکی مثل غذا و رنگ و مقصد سفر و... نیست. از مسائل اساسی زندگی حرف می زنیم که می توانند روی آینده شما سایه بیندازند. کافیست با خود فکر کنید تا کی می توانید به این وضع ادامه دهید؟ آن وقت تکلیفتان با این موافقت های نا به جا روشن می شود.

·کنار گذاشتن خانواده و دوستان قدیمی: ممکن است شما تصور کنید آشنا شدن با فرد ایده آلتان برای خوشبختی شما کافی است و دیگر نیازی نیست که زمانی را به خانواده یا دوستانتان اختصاص دهید، شاید هم دخالت خانواده و دوستان در مورد رابطه شما و نامزدتان باعت شده، چنین تصمیمی اتخاذ کنید. به هر حال، دلیل این تصمیم هر چه که باشد، دلیل درستی نیست. افراد به ویژه در اوایل زندگی مشترک برای حل مشکلات خود به یک شبکه حمایت اجتماعی قوی نیاز دارند؛ شبکه ای که اعضای خانواده و دوستان قدیمی از مهم ترین اعضای آن به شمار می روند. شما با تقسیم وقت خود و اختصاص دادن بخشی از آن به خانواده دوستانتان، به آن ها نشان می دهید که هنوز هم برای شما مهم بوده و به آنها در کنار آمدن با این تغییر کمک می کنید.

·همیشه با هم می مانیم: گاهی افراد پیش از اینکه از همدیگر شناخت پیدا کنند، قول ازدواج می دهند و برای خود تعهد ایجاد می کنند. حتی ممکن است به خاطر این قول و قرار دامنه روابطشان را طوری گسترده کنن که بعدا نتوانند مدیریت آن را به دست بگیرند. آن وقت است که بهم زدن نامزدی در صورت نیاز غیرممکن می شود و حتی اگر زمان بیشتری برای فکر کردن مطالبه کنید به بی تعهدی متهم خواهید شد.

·من عین کف دست هستم: درست است که ما باید با همسر آینده مان روراست باشیم، اما دلیلی ندارد که او از ریزترین اسرار شخصی یا خانوادگی شما با خبر باشد. مثلا بداند فلان کس خواستگار شما بوده یا پدرتان یک ماه به خاطر چک برگشتی زندان رفته است. البته اگر مسئله جدی ای مانند نامزدی قبلی وجود داشته حتماً باید عنوان شود، اما مطرح کردن موارد عاطفی که اهمیت چندانی نداشته، تنها موجب بی اعتمادی طرف مقابل شده و ممکن است او از این مسئله به عنوان نقطه ضعف شما استفاده کند.

فراوری: فاطمه ایمانی

بخش کلوب ازدواج تبیان

برگرفته از سپیده دانایی