تبیان، دستیار زندگی

سلام

ای کاش آن اوایل که زبان گشودم نزدیکانم مرا به گفتن یا مهدی وا می داشتند.ای کاش مهد کودکم مهد اشنایی با تو بود. کاشکی در کلاس اول دبستان آموزگارم الفبای عشق تو را برایم هجی می کرد و نام زیبای تو را سر مشق دفترچه ی تکلیفم قرار می داد. در دوره ی راهنــمایی هیچ کس مرا به خیمه سبز تو راهنمایی نکرد.

در سالهای دبیـرستان کسی مرا با تو که مدیر عالم امکان هستی پیوند نزد... در کتاب جغــرافی ما صحبتی از (ذی طوی) و رضوی نبود. در کلاس تاریـــخ کسی مرا با تاریخ غیبت غربت و تنهایی تو آشنا نساخت. در درس دینـی به ما نگفتند باب الله و دیان دین حق تویی... دریغ که در کلاس ادبیـــات آداب ادب ورزی به ساحت قدس تو را گوش زد نکردند. چرا موضوع انشای ما به جای علم بهتر است یا ثروت از تو و ظهور تو و روش های جلب رضایت تو نبود؟! مگر نه این است که بی تو نه علم خوب است و نه ثروت؟!!

ای کاش در انواع و اقسام فرمولهای پیچیده فیزیــک و ریــاضی و شیمــی فرمول ساده ارتباط با تو را نیز به من یاد می دادند. وقتی برای کنکور درس می خواندم کسی مرا برای ثبت نام در دانشگاه علم و معرفت محبت امـــام زمان تشویق نکرد. کسی برایم تبیین نکرد که معرفت امام نیز مرتبه دارد و خیلی ها تا اخر عمر در همان دوران طفولیت یا مهد کودک خویش در جا می زنند! 

مــــولـای مـــن!!! در دانشگاه هم کسی برایم از تو سخن نگفت!!! پرچمی به نام تو افراشته نبود و کسی به سوی تو دعوت نمی کرد هیچ استادی برایم از وصف تو نگفت. کارکرد دروس معارف اسلامی تاریخ اسلام هم جبران کسری معدل دانشجویان بود!!!!!

نه این که از تبلیغات مذهبی نشست های فرهنگی نماز جماعت اردوهای سیاحتی زیارتی مسابقات قرآن و نهج البلاغه خبری نباشد..... کم و بیش یافت می شود اما در همه ی این عرصه ها نیز تو سهمی نداشته ای و غریب و مظلوم و از یاد رفته ای. اینک اما در عمق ضمیر خود تو را یافته ام چندی است با دیده دل تو را پیدا کرده ام در قلب خویش گرمای حضورت را با تمام وجود حس میکنم گویی دوباره متولد شده ام!!!

آقــای من...... از کجا آغاز کنم؟

از خود بگویم یا از دیگران؟ از نسل های گذشته بگویم یا نسل امروزی؟ از دوستان شکوه کنم یا از دشمنان؟ از آنانی بگویم که خاطر شریفت را می آزرند؟ از آنها که دست پدرانه و مهربانت را خون ریز معرفی می کنند؟ از انان که چنان برق شمشیرت را به رخ میکشند که حتی دوستانت را از ظهور میترسانند؟ از آنان که بر طبل ناامیدی می کوبند و زمان ظهورت را دور می پندارند؟

نـــــــــــــــــه!!!

از خــــود آغاز میکنم که هر کس از خود آغاز ند امر فرج اصلاح خواهد شد. می خواهم به سوی تو برگردم. یقین دارم بر گذشته های پر غفلتم کریمانه چشم می پو شی.

برگرفته از کتاب آشتـــی با امام عصـــر(هراتی)

یا علی

با سلام
مطلب قشنگی نوشتید از خودمون بگیم؟؟
چی بگیم؟
از تنهایی هایی كه به یاد مولامون نبودم یااز روزهایی كه به یادشون دعای فرج میخوندم ودل به دنیا بسته بودم سال ها از من گذشته وهنوز درخم اولین كوچه انتظار حتی قدمم نزاشتم
خدایا هدایتم كن

خیلی زیبا بود . ای کاش توفیق بشه از خودمون شروع کنیم . شاید بشه این طوری بتونیم به اندازه خودمون تاثیر بذاریم.

ای کاش می فهمیدم...
که قرار چیز دیگری است... تا...
سیدم, هیچ وقت دعایت را از من نگیر...

(مرسی از مطالب قشنگی که برامون میذارید, اجرتون با آقاتون)