تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا

سلام

از این هفته به بعد قصد دارم از نهج البلاغه صحبت کنیم ....برنامه از این قراره هر هفته پندهای کوتاه از کتاب شریف نهج البلاغه انتخاب میکنم ودر این مبحث قرار میدم

وهر یک از این پندها همراه شرح بوده تا با حقیقت این کتاب بیشتر اشنا بشیم مطالبیکه قراره در اختیار شما بزرگواران قرار بدم برگرفته از کتاب "پندی کوتاه از نهج البلاغه "

چرا این جملات را انتخاب کردهایم؟

براستی انتخاب چند گوهر از میان گوهرهای یک گنجینه پر بار، کار دشواری است. و از آن دشوارتر، انتخاب گوهرهای معنوی کلام حضرت علی (ع) از گنجینه بیمانند نهجالبلاغه است. زیرا وقتی قرنهاست که کلام امام (ع) را، فروتر از کلام خالق و فراتر از کلام مخلوق مینامند و میشناسند، جسارت و گستاخی خواهد بود که کسی از میان آنها، چند کلام را «انتخاب» کند. چون انتخاب کردن، معمولا به معنی ترجیح دادن و برتر دانستن چیزی از میان چیزهای دیگر است. و حال آنکه کلام امام (ع) در چنان حدی از اوج ارزش و والایی است، که هیچکدام را نمیتوان انتخاب کرد و نسبت به بقیه ترجیح داد.

به این ترتیب، کاری که در این کتاب کوچک صورت گرفته، انتخاب کردن، به معنی ترجیح دادن نیست، بلکه به منظور آشنا ساختن نوجوانان عزیز، با کوتاهترین و سادهترین کلمات و جملات امام (ع) است.

بدین معنی که خواستهایم تعدادی از کلمات و جملات کوتاه امام را، که درک و دریافت و آموختن آن، برای نوجوانان کلاس پنجم ابتدائی آسانترین باشد، در دسترس آنان قرار دهیم. از این رو، در این مجموعه کوچک، سادهترین جملهها را انتخاب کردهایم، نه بهترین آنها را. زیرا که ستارگان تابناک کلام امام (ع)، در آسمان روشن و گسترده نهجالبلاغه، همه، «بهترین» و «والاترین» هستند.

کوشش کردهایم تا جملات این کتاب، در زمینههای گوناگون سخنان زندگی بخش، و پندها و راهنماییهای انسان ساز امام (ع) باشد.

تعدادی از جملات درباره توحید و خداشناسی، تعدادی دیگر در موضوع راز آفرینش انسان و سایر موجودات، تعدادی از آنها پیرامون ارتباط انسان با خالق خود، و بیشترین آنها، درباره مسائل مربوط به روشهای تربیتی و اخلاقی اسلام، و پندهای امام (ع) پیرامون شیوههای صحیح زندگی فردی و اجتماعی است. این قسمت از جملات امام (ع)، اندرزهایی ساده و قابل اجرا هستند، که عمل به آنها نه تنها سخت و دشوار نیست، بلکه آسان و دلپذیر است، و در عین حال، آسایش انسان در دنیا و رستگاری او را در آخرت تضمین میکند.

هر کدام از جملهها، در سادهترین صورت ممکن، به زبان فارسی ساده و آسانی ترجمه شده است.

ممکن است درک کامل کلام امام (ع) با وجود ترجمه ساده، باز هم برای نوجوانانی که این کتاب بخاطر آنها تهیه شده است، دشوار باشد. از این رو، علاوه بر ترجمه کلمات امام (ع)، درباره هر یک، شرح کوتاهی نیز تهیه کرده و با زبانی در خور درک این گروه سنی، نوشتهایم، تا مطالعه آنها، به این فرزندان عزیز، برای درک کلام امام (ع)، بیشتر کمک کند.

امیدواریم این کتاب کوچک، دریچهیی به روی نوجوانان عزیز بگشاید، تا از راه آن، به دنیای پهناور اندیشههای امام (ع) وارد شوند و با تعالیم درخشان اعتقادی و اخلاقی و تربیتی و انسانی اسلام بیشتر آشنا شوند.

هیئت تحریریه بنیاد نهجالبلاغه

_____________________________

به نام خدا

سلام

آیا شخص گناهکار، با انجام هر کدام از گناهان خود، و نعمتها و نیروهایی را که از خداوند دارد، تباه و حرام نمیکند؟


سلام
استفاده كردیم
یا علی

به نام خدا
باتشکر از سرکار گلهای گرامی بابت استارت این تاپیک زیبا
چون نام زیبای مولا ومقتدایمان مولی الموحدین اسدالله الغالب علی بن ابیطالب علیه السلام
وگناه پیش آمد این قضیه هم شنیدنی است:
حاجب بروجردی قصیده ای زیبا در مدح امیر المومنین، علی (ع) سرودند که شاه بیت آن این بود :
حاجب اگر محاسبه حشر با علیست
من ضامنم که هر چه بخواهی گناه کن!
همان شب در عالم رویا مولا علی بن ابیطالب (ع) به خواب ایشان آمده و فرمودند :
اگر چه محاسبه در دست ماست اما اگر اجازه بدهی من بیت آخر شعرت را اصلاح کنم!
حاجب عرض می کند:
یا مولا شعر برای شما و در مدح شماست!
حضرت علی(ع) می فرماید پس بیت آخرت را این گونه بنویس:
حاجب یقین محاسبه حشر با علیست
شرم از رخ علی کن و کمتر گناه کن ...

سلام
حقیقتا هر چه که به عنوان دین و مذهب برای ما آورده شده
عقلانی و از روی قوانین طبیعی هست

واقعا صحبتی که حضرت میفرمایند که حتی اگر خدا نگفته بود... هم نباید گناه میکردیم...همینه

هر جا رو خطا بریم خود طبیعت حذفمون میکنه
پس این گناه نکردن آخرش بنفع خودمون هست

حالا هر که میخواهد بخواهد...نمیخواهد ...

زندگى دنیوى دلیل زندگى اخروى

عجبت لمن  انکر النشاة الاخرى و هو یرى النشاة الاولى .

ح 126/
ترجمه : در شگفتم ، از كسیكه زندگى این دنیا را مى بیند، و باز زندگى دنیاى دیگر (آخرت ) را قبول ندارد.

اگر ما، با دقت و شعور و انصاف ، به دنیاى خود نگاه كنیم ، به روشنى مى بینیم كه انسان و حیوان و گیاه ، و بالاخره تمام موجودات زنده این دنیا، از نیستى به وجود آمده اند. پس خداوند كه قادر بوده است این زندگى و این همه موجودات زنده را، از نیستى به هستى بیاورد، باز هم قدرت آن را خواهد داشت كه پس از مرگ و نابودى این موجودات ، یكبار دیگر آنها را زنده كند.خداوند، قبلا، یكبار قدرت خود را، در همین دنیا، نشان داده و ما را، از خاك به خود آورده است . به این ترتیب ، خدایى كه چنین قدرتى دارد، یكبار دیگر هم ، قادر به انجام این كار خواهد بود. یعنى ، وقتى ما بمیریم و به مشتى خاك مبدل شویم ، دوباره ، در روز قیامت ، خداوند ما را، از دل خاكها بیرون مى آورد، و به ما هستى و زندگى مى دهد، تا براى رسیدگى به حساب كارهایمان ، در صف محشر آماده شویم .

در خلوت هم از گناه بپرهیزید
اتقوا معاصى الله فى الخلوات فان الشاهد هو الحاكم

ح / 324.

رابطه عقل و گفتار
اذا تم العقل نقص الكلام

ترجمه : هنگامى كه عقل انسان كامل گردد، گفتارش كوتاه مى شود.

حق یكى است

ما اختلفت دعوتان الا كانت احداهما ضلالة
ح / 183

ترجمه : هر گاه در مورد امرى واحد، دو ادعاى مختلف وجود داشته باشد، ناچار، یكى از آن دو گمراهى (باطل ) است .

شرح : نمى شود كه دو نفر، در مورد یك موضوع دو ادعاى مختلف بكنند، و هر دو نیز درست گفته باشند. یعنى اگر، در چنین مواردى ، یقین داشته باشیم كه هر دو نفر در اشتباه نیستند، پس باید مطمئن باشیم كه بطور قطع ، فقط یكى از آنها حق میگوید و دیگرى بر باطل است .
وظیفه كسى هم كه با چنین افراد یا گروههایى روبرو میشود، آن است كه سخن و عقیده و ادعاى هر دو را، به دقت بررسى كند، تا آنچه را كه بر حق است دریابد، و با انتخاب و پذیرش حق ، از باطل دورى كند.

جامعیت قرآن
و فى القرآن نبا ما قبلكم و خبر ما بعدكم و حكم و ما بینكم .
ح / 313

ترجمه : سرگذشت نسلهاى پیشین شما، و خبرهاى مربوط به نسلهاى آینده شما، و احكام و دستورات به امورى كه بین شما جارى است ، همه در قرآن آمده است .

شرح : آنچه انسان ، در زندگى این جهانى خود به آن نیازمند است ، بطور كلى ، خارج از این سه مورد نیست :
* نخست ، میخواهد بداند كه پدران و مادران و نیاكان او، در گذشته ، چگونه بوده اند، چگونه زیسته اند، چه ها مى اندیشیده اند،
* آن گناه مى خواهد بداند پس از مرگ او، دنیا چه صورتى خواهد داشت ، و نسلهاى آینده در چه اوضاع و شرایطى خواهند زیست ، و احوال آنها، در دنیاى آینده چگونه خواهد بود.
* و سپس مى خواهند بداند: در حال حاضر، در دوران بین گذشته و آینده ، كه خود در آن زندگى میكند، با مردم چگونه باید رفتار كند، و امورى را كه بین او و دیگران جارى است ، چگونه سر و سامان دهد، تا به راه نادرست نرود و به طریق آسایش و رستگارى گام بردارد
قرآن مجید، كلام الهى و آسمانى ما مسلمانان ، كتاب سازنده و روشنگرى است كه این سه موضوع مهم و حیاتى را، براى ما، به روشنى و بدون تردید یا ابهام ، توضیح داده است .
پس ما، اگر مى خواهیم با درك و آگاهى زندگى كنیم و در منجلاب و گمراهیها فرو نرویم ، و به سوى سعادت گام برداریم ، باید قرآن را به دقت بخوانید، معنى آن را درك كنیم ، و مفاهیم آن را دستور زندگى خویش قرار دهیم ، و احكام آن را به كار بندیم .

خشنودى از كار بدكاران
الراض بفعل قوم كالداخل فیه معم و على كل داخل فى باطل اءثمان اثم العمل به و اثم الرض به .
ح / 154

ترجمه : هر كس كه به كار گروهى از مردم خرسند باشد، مانند آن است كه در آن كار، با آنها همراهى كرده است ، هر كس در كار نادرست همراهى كند، براى او دو گناه خواهد بود: گناه همكارى در آن كار نادرست ، و گناه رضایت دادن به انجام آن .

شرح : بر اساس قوانین اسلام ، خوب بودن و خوب زیستن ، تنها این نیست كه ما، خود را از همه كنار بكشیم ، و در خلوت و تنهایى مشغول عبادت شویم و كارى به كار دیگران و سایر افراد جامعه نداشته باشیم . چه ، در این صورت ، حتى اگر هیچ گناهى از ما سر نزند، باز در گناهى كه دیگران ، در كنار ما و مقابل چشمان ما انجام میدهند، شریك و سهیم خواهیم بود. به بیان دیگر، یك مسلمان مؤ من واقعى ، نباید در برابر كارهاى باطل و نادرست دیگران نیز، ساكت بنشیند و هیچ اقدامى نكند.چون این سكوت ، دلیل آن است كه او، با انجام آن كارهاى باطل مخالفتى ندارد و كسى كه مخالف امرى نباشد، بطور طبیعى ، به انجام آن امر، رضایت داده است . و راضى بودن به انجام كار دیگران نیز مانند آن است كه خود او هم در آن كار، شركت و دخالت داشته است .
از این روست كه امام علیه السلام میفرماید: مسلمانان مؤ من حق ندارد ساكت بنشیند و شاهد و تماشاگر كارهاى باطل دیگران باشد.چون در آنصورت ، از او دو گناه سرزده است . یك گناه همان رضایت دادن به انجام آن كار است ، و گناه دیگر آن است كه با چنین رضایتى ، خود او نیز، در آن كار نادرست بصورت همكار و همراه در آمده و در حقیقت مثل آن است كه خود نیز، در انجام آن گناه ، شركت و همكارى داشته است .