تبیان، دستیار زندگی

با سلام خدمت همه دوستان 

از همه دوستان درخواست میکنم که آیه ای یا آیاتی از قرآن را که بهشون آرامش خاصی میدهد یا علاقه ویژه ای به آن آیه دارند را در این قسمت ذکر کنند تا همه استفاده کنیم و بیشتر با قرآن انس بگیریم . از همه دوستان ممنونم

آیه آرامش بخش من : الیس الله بکاف عبده  : آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست 

با سلام
دقیق نمی‌شه گفت. چون یكی مثل من كه آشنایی خوبی با تمام آیات نداره و تفسیر كار نكرده، و یا تدبّر خوبی نداشته، نمی‌تونه دقیق بگه- احاطه علمی می‌خواد
الان دقیق حضور ذهن ندارم
آیه‌ای كه بعد از اقامه‌ی نماز و قبل از تكبیرالاحرام می‌گم: «اِنّی وَجَّهتُ وَجهِیَ لَلَّذی فَطَرَ السَّماواتِ وَ الاَرضَ حَنیفاً وَ ما اَنَا مِنَ المُشرِكین»
بحث خوبیه- ممنون
یا علی

سلام
من خودم با ذکر این آیه آروم می شم "لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین" که به ذکر بونسیه معروفه.

سلام دوستان . از کسانی که در بحث شرکت کرده اند تشکر میکنم . برای اینکه انشاالله این بحث با سرعت بیشتر ادامه پیدا کنه من یه آیه دیگه هم ذکر میکنم که این آیه رو خیلی دوست دارم : این آیه معمولا خطاب به امام زمان به کار میره

فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَیْهِ قَالُواْ یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَیْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَیْنَآ إِنَّ اللّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ


آیه 88 سوره مبارکه یوسف

پس چون برادران بر او وارد شدند، گفتند: هان اى عزیز! ما و كسانمان را فقر و قحطى گرفته و سرمایه‏اى ناچیز آورده‏ایم، پس پیمانه ما را كامل كن و به ما صدقه بده كه خدا صدقه دهندگان را پاداش مى‏دهد

سلام
ایه کرسی به من خیلی ارامش میده
خیلی بهش عقیده دارم صبح که می خوام از خونه بیام بیرون می خونم
اگه یک روز نخونم اون روز برام جهنمه

به نام خدا
سلام
با تشکر از ایجاد این مبحث ..البته قبلن از این نوع مباحث زیاد داشتیم تو انجمن
من وقتی اتفاقی برام میفته ونمیتونم بفهمم دلیل ان رو این ایه بهم ارامش میده
ایه 216 سوره بقره


بر شما كارزار واجب شده است در حالى كه براى شما ناگوار است و بسا چیزى را خوش نمى‏دارید و آن براى شما خوب است و بسا چیزى را دوست مى‏دارید و آن براى شما بد است و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید (216)
كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ ﴿216﴾

الم یعلم بان الله یری  : آیا (آدمی ) نمی داند که خداوند (اورا) می بیند !

یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِیهِ
ای انسان البته تو با مشقت در راه طاعت حق بکوش که عاقبت حضور پروردگار خود می روی

الا بذکر الله تطمئن القلوب

وَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ فَإِنَّکَ بِأَعْيُنِنَا و در برابر دستور پروردگارت شکيبايي پيشه کن که تو در برابرِ ديدگانِ مايي.