مقام امامت حضرت زهرا (س)

آیا همه ذریه صالح و عادل حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) به مقام امامت رسیدند؟

آیا حضرت زهرا هم به مقام امامت رسید؟

بر اساس دعای حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) همه ذریه صالح و عادل آن حضرت به مقام امامت رسیدند؛ البته امامت دو قسم است: امامت ملكوتی كه به ولایت مربوط است و امامت مُلكی كه رهبری و اداره امور را برعهده دارد.

مهم‏ترین مقام همان امامت ملكوتی است؛ امامت ملكوتی به معنی عقاید، اخلاق، اعمال و عبادات انسانهاست كه به عالم بالا صعود می‏كند: ﴿ إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ .¹ امامت ملكوتی سلوكی معنوی است كه به مسلك، راهنما، صراط مستقیم و رهبر نیاز دارد. صراط مستقیم همان حق ممتدی است كه بین عبد و مولا كشیده شده است. راهنمای قافله عظیم عقاید، اخلاق و عبادات، عقیده، خُلق و عبادت معصوم است؛ یعنی نماز امام پیشاپیش همه نمازهاست و نمازهای امّت به دنبال آن بالا می‏رود. عقیده امام پیشاپیش حركت می‏كند و عقاید امّت به دنبال آن است. دلیل اینكه گفته می‏شود، كسی كه اول وقت نماز می‏خواند، به امام زمانش اقتدا كرده، این است كه چون امام زمان (علیه‌السلام) اول وقت نماز می‏خواند، مثل این است كه انسان به آن حضرت اقتدا كرده است. در غیر این صورت، ممكن است امام در جایی باشند كه افق آن متفاوت باشد، بنابراین در شرق و غرب عالم، هركس نماز اول وقت بخواند، به امام زمانش اقتدا كرده است.

پس امامت ملكوتی، یعنی رهبری اخلاق، عقاید و اعمال، و بالاتر از همه، رهبری ارواح امت به عقیده، خُلق و عملِ امام موصوف است، چون همه این امور صفات ارواح است و ارواح اگر بخواهند صعود كنند، روح طیّب امام معصوم(علیه‌السلام) پیشاپیش و راهنمای این كاروان است.

پس امام ارواح، روح امام است و امام عقاید و اخلاق، عقیده و خُلق امام؛ همه ذرّیه صالح و معصوم ابراهیم(علیه‌السلام) چنین امامت ملكوتی‏ای را دارا هستند كه بالاترین و برجسته‏ترین آن به اهل‏بیت(علیهم‌السلام) مربوط است كه وجود مبارك صدیقه كبراٍّ از مصادیق بارز این انوار پاك به شمار می‏آید.

امّا امامت مُلكی كه به معنی رهبری امور اجرایی است، به تماس با مردم و شركت در جنگ و صلح نیاز دارد و به مردها مربوط است و شامل زنها نمی‏شود.²

1. سوره فاطر، آیه 10.

2. نسیم اندیشه، ج1، جوادی آملی