تبیان، دستیار زندگی
مهم ترین مشغولیت كودك در زندگی بازی است. بازی عبارت از هر نوعی فعالیتی است كه برای تفریح و خوشی و بدون توجه به نتیجه نهایی صورت می گیرد. انسان به طور داوطلبانه وارد این فعالیت می شود و هیچ نیروی خارجی یا اجباری در آن دخیل نیست.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

می خوام بازی کنم

کودک و بازی

بازی یكی از مهمترین موضوعات تربیتی است و بسیار مورد توجه روان شناسان و علمای تعلیم و تربیت می باشد مهم ترین کار كودك در زندگی بازی است. بازی عبارت از هر نوعی فعالیتی است كه برای تفریح و خوشی و بدون توجه به نتیجه نهایی صورت می گیرد. انسان به طور داوطلبانه وارد این فعالیت می شود و هیچ نیروی خارجی یا اجباری در آن دخیل نیست.

بازی یك نوع كنش تمرینی مقدماتی و كمك كننده برای فعالیتهایی كه فرد در آینده می خواهد انجام دهد، می باشد و تاثیر بسیاری در رشد بدنی و ذهنی كودكان دارد. هرگز نباید به بازیها به عنوان روشی برای وقت كشی نگاه كرد، كودك در جریان بازی و در یك زمان پرورش فكری، عاطفی، جسمی و اجتماعی می یابد و آنچه او از طریق بازی بدست می آورد به طور مثبت كسب می كند زیرا اساس آن تجربه است این تجربه ای است كه از طریق عضلات و حواس خود كودك، به دست آمده است.

علاقه ی کودک به بازی امری فطری است و یکی از نیازهای جسمی و روحی او، بازی و حرکت است. کودک عاشق بازی است و شاید شدیدترین محرومیت برای او آن باشد که از بازی محرومش کنند. فعالیت و علاقه مندی کودک به بازی، نشانه ی سلامت اوست تا جایی که اگر کودک بازی نکند، باید به جست و جوی علل آن پرداخت.

کودک عاشق بازی است و شاید شدیدترین محرومیت برای او آن باشد که از بازی محرومش کنند. هرگز نباید به بازیها به عنوان روشی برای وقت كشی نگاه كرد

فواید بازی

- بازی یاری دهنده کودک در شناخت محیط و تسلط بر آن است.

همه كودكان فارغ از رنگ پوست و مو یا تعلق به نژاد و قوم خاص در هر كجای دنیا كه باشند بازی می كنند فعالیت بازی در واقع تلاش كودك برای كنار آمدن با محیط است كه از این طریق او خود را می یابد و دنیا را درك می كند. کودک به هنگام بازی با وسایل و اشیا با دنیایی از رنگ ها، شکل ها و حجم ها ... آشنا می شود. اطلاعات فراوانی درباره ی خصوصیات اشیا کسب می کند و به تدریج محیط خود را می شناسد. در اواخر دوره ی کودکی نیز، واقعیات را از تخیلات تمیز می دهد و به قابلیت ها و توانایی های خود پی می برد. از طریق بازی است که کودک فرصت بروز عواطف خود را به دست می آورد و بسیاری از فشارهای درونی خود را که حاصل برآورده نشدن تمایلات و نیازمندی های اوست، ابراز می کند. همین امر موجب می شود، از شدت ناکامی های او کاسته شود.

بازی وسطی

- بازی کردن فرصت مناسبی برای یادگیری رفتار با دیگران است. 

کودک بدون بازی، به خصوص بازی با کودکان دیگر، خودخواه، خودبین و خودرای می شود.  كودكان اغلب برای اولین بار از راه بازی گروهی به ارزش كودكان دیگر كه بدون آنان بازی مقدور نیست پی می برند. آنان یاد می گیرند كه چگونه از طریق بازی یكدیگر را قبول داشته باشند. درباره قوانین بازی توافق كنند و گروهی به بازی بپردازند. مفهوم همكاری، پیروزی بر گروه رقیب، شكست، همچشمی و برتری طلبی اغلب در بازیهای جمعی و گروهی به رشد لازم می رسد. از طرف دیگر كودك در ضمن بازی با رفتار بزرگسالان و نقشی كه خود او در آینده باید ایفا كند آشنا می شود و قدرت جسمانی- كلامی، ذهنی و استعداد خود در برقراری ارتباط با دیگران را گسترش می دهد. بازی وسیله طبیعی كودك برای بیان و اظهار «خود» است.

تعامل در بازی با دیگر كودكان، كودك را قادر می سازد تا تصورش را از خود و دیگران به صورت عام رشد دهد. كودكی كه بازی می كند نقش خود را به طور مرتب تغییر می دهد و مجبور می شود چشم انداز خود را نیز تغییر دهد. با دریافتن ایجاد رابطه کودک با دیگر کودکان، می توان به تصوری که وی از خویشتن دارد، پی برد.

در بازیهای گروهی ، بازیكن باید نقش دیگر بازیكنان را بداند- همانطور كه نقش خود را می داند- همچنین باید توانایی بر عهده گرفتن نقش دیگران را در خود رشد و توسعه دهد. كودك شروع به ارزیابی توانایی های خود در مقابل دیگران می كند و هویت یا تصور از خود را بهبود می بخشد. بچه هایی كه بازی می كنند بیش از هویت خود یاد می گیرند. آنها از طریق بازی كردن نقشهای مختلف بزرگسالان، مقررات اجتماعی و معیارهایی را كه رفتار بازیگر را تنظیم می كند می آموزند.

- بازی وسیله ای برای مصرف انرژی اضافی است.

کودکانی که انرژی کمتری دارند میل کمتری به بازی از خود نشان می دهند. روایت شده که زیرک ترین کودکان اطفالی هستند که از مدرسه و محل درس گریزان هستند یعنی بازیگوش هستند و اضافه می کند که این حالت در کودکان نشان عقل و استقامت آنها در هنگام بزرگسالی است.

تربیت

- بازی برای کودک دارای ارزش وتربیت اخلاقی است.

بازی یكی از مهمترین عواملی است كه در تربیت اخلاقی كودك نقش مهمی ایفا می كند.  طفل حق و باطل وگناه و ثواب را درخانه ومدرسه یاد می گیرد ولی اجرای مقررات اخلاقی در آنها به اندازه بازی جدی نیست. کودک می داند که اگر بخواهد عضو پذیرفته و مورد توجه گروه باشد باید با انصاف ومودب، درستکار، راستگو و خوددار، عادل و ... باشد. كودك هنگام بازی پی می برد كه خوب یا بد بودن یك عمل چگونه است و دیگران چگونه با او برخورد می كنند، اوهمچنین ضمن بازی اوضاع واحوال زندگی را درمی یابد و یاد می گیرد که چگونه با آنها روبه رو شود و در عین حال صفات و خصایلی كه كودك در تعاملات روزمره با همسالان و بزرگسالان كسب می كند در بازی تكامل می یابد.

از طریق بازی می توان نقایص فردی، اخلاقی و شخصیتی او را اصلاح كرد و فكر و اندیشه او را رشد داد كودكی كه ترسو و بزدل است از طریق بازی می تواند شجاع و با شهامت باز آید مثلا بازی قایم موشك آن هم در شب، خود می تواند ترس او را از تاریكی تعدیل كند و یا از بین ببرد زیرا طفل نا گزیر است به گوشه ای بخزد، در تاریكی قرار و آرام گیرد. در ضمن بازی می توان كودك  بدخواه را از این حالت بدخواهی بدرآورد حس برادری، تعاون، نوعدوستی و برابری تعاون، نوعدوستی و برابری را به او یاد داده، عقده ای را از او حل كند و ناراحتی ها را از او دور ساخت.

- بازی فرصتی است برای یادگیری کنترل اعضا

بازی به کودک کمک می کند تا کنترل اعضای بدنش را در دست بگیرد مهارت های بدنی خود را کامل کند و بین عضلات خود هماهنگی ایجاد کرده وحواس پنجگانه خود را تقویت کند. هنگامی که کودک با انگشتان خود بازی می کند در واقع با شیوه به کار بردن آنها آشنا می شود. اگر دست ها در قنداق باشد و یا در دستکش پوشانیده شود فرصت مفیدی را در آموزش و بازی از او گرفته اند. بچه ها از طریق بازی می توانند اعضا وعضلات واستخوانهای خود را قوی سازد و خود را از حالت رکورد و افسردگی نجات دهند.

كودك هنگام بازی پی می برد كه خوب یا بد بودن یك عمل چگونه است و دیگران چگونه با او برخورد می كنند، اوهمچنین ضمن بازی اوضاع واحوال زندگی را درمی یابد و یاد می گیرد که چگونه با آنها روبه رو شود و در عین حال صفات و خصایلی كه كودك در تعاملات روزمره با همسالان و بزرگسالان كسب می كند در بازی تكامل می یابد

- بازی راهی است برای غلبه برخشم ترس ، حسادت ، غم و اندوه

بازی، روش طبیعی شركت كودكان در فعالیت هایی است كه سرانجام سبب كسب مهارت و ورزیدگی برای مقابله با مشكلات زندگی می شود كودكان از طریق بازی احساسات، ناكامیها و اضطرابهای خود را بیان می دارد. پیاژه به این نكته اشاره می كند: بازی اساسا یكی ساختن واقعیت با خود است اگر بتوانیم بازی كودك را درك كنیم مسلما قادر خواهیم بود كه افكار و عواطف آنها را بشناسیم. بازی وسیله خوبی برای درمانگر است برای درك بیشتر دنیای كودك.  ترس ها وحسادت های پنهان کودک گاهی به صورت غول یا مردگنده ای جلوه گر می شوند که کودک با جنگ و گریز برآنها پیروز می شود. آدم های بازی قادر نیستند به طفل صدمه بزنند و او به هر شکلی که دلش بخواهد آنها را اداره می کند. گاهی طفل خود را به جای شخصیت شرور قصه می گذارد و هر بلایی که دوست داشته باشد به سر بقیه می آورد.

- بازی موجب پیشرفت در تکلم کودک می شود.

ازآنجا که در یک بازی تخیلی قهرمان های مختلفی وجود دارند که باید با هم تبادل افکار کنند در نتیجه با لهجه ها و لحن های مختلف صحبت می کنند در نهایت موجب می شود تا تکلم کودک بهبود یابد.

در مقاله ی بعد چند نوع بازی را به شما کاربران عزیز معرفی می کنیم.

گروه خانواده و زندگی سایت تبیان-  نسرین صفری

مطالب مرتبط

بازی، حیات كودك

برایش خاطره بسازید

بازی، آموزش مهارت های زندگی

بازی پیشگوی آینده کودک

بازی کردن ،تمرین استقلال

بازی های كودكانه را بازی نگیرید

انواع بازی کودکان

رابطه بین بازی و بلوغ اجتماعی کودکان

بازی هایی که جدی می شود

بازی با كودكان

تاثیر باور نکردنی بازی

انرژی های دردسر ساز

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.