تبیان، دستیار زندگی
قلعه رودخان این روزها نام آشنایی است. تعطیلات آخر هفته آنقدر مسافر از در و دیوار آن بالا می رود که هزار بار چهار ستون محافظ و نگهبان آن را می لرزاند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

قلعه  وسوسه انگیز

قلعه رودخان


قلعه رودخان این روزها نام آشنایی است. تعطیلات آخر هفته آنقدر مسافر از در و دیوار آن بالا می رود که هزار بار چهار ستون محافظ و نگهبان آن را می لرزاند. اما با وجود آشنا بودن به راه، یکبار دیگر مسیر را مرور می کنیم. مسیری که پیش از رسیدن زیبایی های بسیاری را به رخ می کشاند. تهران را باید به رشت رساند. بعد فومن شهر مجسمه ها را دوره کرد. می شود اینجا مسیر را به سوی مشهورترین روستای کشور یعنی ماسوله کشاند. ماسوله را دوره کرد.

در هوای خانه های پله ای اش نفس کشید. بعد به سمت قلعه رودخان رفت. می توان هم یکسره به سمت قلعه رودخان رفت و در مسیر برگشت لحظه ها را به ماسوله کشاند. به هرحال مسیر آنقدر نزدیک است که بتوان در یک سفر 2روزه این دو مکان زیبا را دید و لذت برد. دیدار از سرو هرزویل را می توان به این همه زیبایی اضافه کرد و با روحیه شاد به زندگی شهری و سیمانی این عصر برگشت. بنابراین الان می توان فومن را به روستای ماسوله کشاند یا نه مسیر را به سمت روستای گوراب برد. قصه گوراب را که به روستای رودخان بکشانید به نزدیک ترین روستا به قلعه رودخان رسیده اید.

قلعه رودخان

یک روستا مهربانی

روستای رودخان یکپارچه مهربانی است و با آغوشی باز به سمت ما می آید. اصلا یکی از دلایلی که اهالی را در روستا نگهداشته است همین مسافرانی است که هرساله 9ماه از سال را به سمت قلعه رودخان می کشاند. لازم نیست زیبایی های این سمت را در فصل های تابستان و بهار برای کسی به تصویر بکشانی تا او خود را به این دنیای شگفت تو در تو بکشاند. اما پاییزش شعله کشانی دارد که نباید از دست داد. بنابراین دنیای رنگ ریز و برگ ریز پاییزی آن را هم از دست ندهید.

از همین الان برای آن روز برنامه ریزی کنید. زنده می شوید. دوباره متولد می شوید. اینجا نگران جا و مکان نباشید. مردم این روستا تا پیش از شناخته شدن قلعه رودخان زندگی را با مزارع چای می گذراندند و حالا علاوه بر چای، چشم انتظار مسافرند تا برکت را به سفره های آنان بیاورد. یعنی خانه ای که شما اجاره می کنید.

خستگی را کجا به درکنیم

قلعه رودخان

مدل خانه های روستا سنتی و وسوسه انگیز است. شهرنشینان این مدل خانه ها را دوست دارند. کلبه هایی که با چوب و خشت ساخته شده اند. کف هر خانه یک متر با زمین فاصله دارد و در واقع خانه ها به روی سکوهای یک متری ساخته شده اند تا کمی از رطوبت داخل خانه بکاهند. حیاط خانه ها با حصارهای چوبی از هم جدا شده است. مرغ و خروس و گاو در حیاط فراوان است. این یک محیط گردشگرپسند است. کوه های اطراف سبز سبزند. رودخانه جاری است و هر کس می خواهد خیس نشود باید از پل مانندی عبور کند که با قرار دادن تکه های چوب در کنار هم درست کرده اند. جوجه ها مدام دور و بر آدم می پلکند. آب چشمه را لوله کشی کرده اند و در کنارش یک سرویس بهداشتی هم ساخته اند که به گردشگران هم اجازه استفاده از آن را می دهند.

برای صعود به قلعه اینجا ایستگاه آخر است. البته گروه هایی که می خواهند شب را در قلعه بگذرانند عصر راه می افتند راهی 2ساعته در پیش است. از روستای رودخان مسیر قلعه بخوبی مشخص است. هوا گرم و شرجی است. در ابتدای مسیر ـ که هنوز خاکی است ـ تابلویی نصب شده با پیام حفاظت از جنگل و آلوده نکردن آن. باشد که ما هم بپذیریم. هرچند که در طول مسیر شاهد انواع هنر نمایی از نوع هیاهو، جنجال، فریاد، جیغ، هوار، عربده و پراکندن انواع زباله خواهیم بود.

البته اگر در وسط هفته اینجا را برای بازدید انتخاب کنیم کمتر از این صحنه های دیوانه کننده برخوردار می شویم. مسیر گردشگری به این سمت که روی آورد مسافران حرفه ای و کوهنوردان مسیر را خلوت کرده و به خلوتی دیگر روی آوردند. روزگاری بود که به سختی می شد این مسیر را طی کرد. برای رسیدن به قلعه باید با راهنمای محلی و عبور از رودخانه های فصلی یا دائمی و عبور از دل جنگل به رویای خود (قلعه رودخان) می رسیدی. اما در سکوتی عجیب و روحانی.

جنگل پیمایی

از روستای رودخان تا قلعه مسیر راه پوشیده از جنگل انبوه است با صدای رودخانه ها و آبشارها و رقص زیبای قزل آلاها. در پای کوه قلعه دو رودخانه قلعه دنه و قلعه رودخانه از 2طرف قلعه را محاصره کرده است. همچنین در پای رودخانه شمال شرقی، تونلی وجود دارد که ارتباط تونل را با قلعه در بر می گیرد. حرکت به سمت قلعه از دامنه پر شیب شمال غربی با پله هایی که اداره منابع طبیعی احداث کرده است با نیم دایره بزرگی همراه است که تا حدود 1000متری قلعه ادامه دارد پس از آن باید با توجه به کفش و لباس مناسب کوه به سمت قلعه حرکت کرد. جنس زمین از پای رودخانه تا خود قلعه از سنگ های آهکی و ماسه سنگ پوشیده است و با خاک و برگ هوموسی غنی جنگلی فرش شده است. نوع درختان مسیر راه توسکا، ممرز، افرا، بلوط، راش و آراد است. در چند نقطه از مسیر راه پل چوبی جهت عبور از رودخانه نیز ساخته شده اند.

قلعه رودخان

مهربان گام برداریم

اما حالا که در مسیر قلعه رودخان قرار گرفتیم. زباله پراکنی نمی کنیم. دیگران را به داد و فریاد و هوار و جیغ و نعره های خود میهمان نمی کنیم. راه مردم را سد نمی کنیم. آتش در دل جنگل روشن نمی کنیم. یادگاری نمی نویسیم و آرامش دیگران را به هم نمی زنیم. یادمان باشد پنجشنبه و جمعه قلعه شلوغ می شود. گردشگران از در و دیوار قلعه بالا می روند. بسیاری از آنها هنوز نمی دانند چه خطراتی قلعه را تهدید می کند و چه قدر باید مواظب گام های خود باشند. بنابراین اگر مسیر خلوت را می خواهیم باید وسط هفته به این سمت بیاییم. اما اگر با آژانس مسافرتی همراه نیستیم و می خواهیم اطلاعاتی از محل هم به ما داده شود چاره ای نداریم جز این که آخر هفته را به این سمت بکشانیم. قلعه فقط ? روز آخر هفته راهنما دارد و بس. در ضمن مسیر قلعه رودخان مسیر راحتی نیست.

پس یادمان باشد که کفش های راحت برای پیاده روی بپوشیم و پشت سرگروه حرکت کنیم. همچنین یادمان باشد قلعه رودخان، زیبا، جذاب و پرابهت است، اما دیواره های لغزنده، پرخزه و بدون حفاظ آن خطرناک و منتهی به دره های عمیق 40 تا 150 متری است. علاوه بر آن پله های منتهی به قلعه، غیرمهندسی و لغزنده است، بنابراین باید با آرامش و اطمینان کامل گام برداشت.

هر اتفاقی در این مسیر می تواند به عاقبتی غیرقابل جبران منتهی شود. مسیر ماشین رو نیست و تیم درمانی هم در قلعه وجود ندارد. آمارهای زیادی از سقوط گردشگران این قلعه وجود دارد پس در نهایت آرامش، قلعه را بالا برویم و برگردیم. این مسیر را اگر با آژانس های معتبر برویم بهتر است. علاوه براین که مسیر وخطرات آن را می شناسند اطلاعات زیادی هم درباره گونه های گیاهی و حیوانی منطقه به ما می دهند.


گروه گردشگری تبیان- الهام مرادی

منبع: جام جم