تاریخ‌نگاری جنگی فراموش شده

اوضاع وقتی برای آمریکا بدتر می‌شود که مردم کره جنوبی علیه "سینگمن ری" و نیروهای نظامی آمریکایی حاضر در خاک این کشور شورش می‌کنند و آمریکایی‌ها تصمیم می‌گیرند مناطق متعددی از خاک کره شمالی را بمباران کنند که تعداد زیادی از مردم روستاهای نزدیک به مرز کره جنوبی کشته می‌شوند.

به گزارش خبرآنلاین، جنگ کره به عنوان جنگی فراموش شده، مشهور شده است و هرگز هم به طور رسمی اعلام نشد و هنوز هم گویا به طور رسمی به اتمام نرسیده است. جنگ کره از آنجا که به هیچ وجه به نفع آمریکا تمام نشد و در عوض 36 هزار نفر از سربازان این کشور در بین دو کره تلف شدند و به همین خاطر چندان مانور تبلیغاتی روی آن صورت نگرفت، جنگ فراموش شده خطاب می‌شود.

با این حال چندی پیش با غرق‌شدن کشتی کره جنوبی در آبهای کره شمالی دوباره تنش‌‌ها بالا گرفت و در این میان دوباره آمریکا نقش اصلی را به عنوان واسطه بازی می‌کند که چندان هم در برقراری صلح بین دو کشور موفق نبوده و نیست. هیلاری کلینتون، وزیر خارجه همراه رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا به تازگی در بازدید از مناطق شمالی کره جنوبی با دوربین به بخش‌های نظامی کره شمالی نگاهی انداخت و همین بازدید باعث شد کره شمالی تهدید به حمله هسته‌ای کند.

مطالبی که «بروس کومینگز» در کتاب خود در بررسی سالگرد جنگ کره جمع آوری کرده است به جای نوشته های صرفاً تاریخی و ژورنالیستی بیشتر سعی دارد به نکاتی بپردازد که در تاریخ مورد غفلت واقع شده‌اند.

وی در کتابش با عنوان «جنگ کره: یک تاریخ» به روابط پر تنش بین دو کره کاری ندارد و به جای آن پشت پرده این تنش‌ها را بررسی می کند و با اشاره به جدایی دو کره از یکدیگر در سال 1945 می‌نویسد که این جدایی و تفرقه در اصل محصول جنگ سرد بین دو کشور ابرقدرت آن زمان یعنی آمریکا و شوروی بود که هر کدام دو کره را از فرهنگ‌های استعماری خود پر کردند.

نظامیان آمریکایی کره جنوبی را اشغال کردند و روس‌ها هم کره شمالی و همین اشغال، آغازگر اولین برخورد در جنگ سرد بود. شوروی ها نظام کمونیستی را در کره شمالی با رهبری «کیم ایل سونگ» ایجاد کردند و آمریکایی‌ها آزادی بیشتری به سیاستمدار تبعیدی کره جنوبی یعنی «سینگمن ری» دادند و همچنان تنش بین دو کره ادامه پیدا کرد که در 25 ژوئن سال 1950 میلادی کره شمالی حمله را آغاز کرد و در این میان دخالت نیروهای آمریکایی و سازمان ملل حاصلی جز کشته شدن تعداد بی شماری از سربازان آمریکایی نداشت و همین امر باعث شد درباره این جنگ کسی حرفی نزد و تنها چند کتاب درباره آن چاپ شود.

به نوشته کومینگز، اوضاع وقتی برای آمریکا بدتر می‌شود که مردم کره جنوبی علیه سینگمن و نیروهای نظامی آمریکایی حاضر در خاک این کشور شورش می‌کنند و آمریکایی‌ها تصمیم می‌گیرند مناطق متعددی از خاک کره شمالی را بمباران کنند که تعداد زیادی از مردم روستاهای نزدیک به مرز کره جنوبی کشته می‌شوند. نویسنده در اینجا این سوال را مطرح می‌کند که چرا باید با داشتن تجربه جنگ جهانی دوم و ویتنام جنگی دیگر آغاز شود که رسانه‌های آمریکایی حاضر نشدند تصویری از این جنگ به جهانیان نشان دهند.

او حتی در جایی می نویسد که اعدام اسرای جنگی در کره شمالی انسانی‌تر از جنایاتی بود که آمریکا و نظامیان کره جنوبی در بمباران غیر نظامیان کره شمالی از آن خودداری نکردند.

در کره جنوبی سیاستی که با همکاری آمریکا در پیش گرفته شده است، همان سیاستی است که در آفریقای جنوبی تحت سلطه آپارتایت باعث پنهان ماندن حقیقت می‌شود و اینکه کشته شدن هزاران شهروند کره جنوبی که در کره شمالی زندگی می‌کردند با دستور مستقیم سینگمن خواسته مردم کره جنوبی نبوده و باید آمریکایی‌ها به جای تبلیغات روی تهدیدهای هسته‌ای کره شمالی به آن جواب دهند. و اگر جنگ بین دو کره هم فراموش می‌شود این حقیقت نباید فراموش شود.