اعاده‌ی حیثیت شاعر اسپانیایی
خانواده «میگوئل هرناندز» از بزرگ‌ترین شاعران مدرن اسپانیا خواستار اعاده حیثیت از او و ابطال حكم دوره فرانكو علیه او شدند.
به گزارش ایبنا، میگوئل هرناندز برای دوستداران ادبیات از بزرگ‌ترین شاعران مدرن اسپانیاست، شاعر جوانی با آگاهی‌های اجتماعی كه ریتم‌های سبك باروك و خیالپردازی سورآل را با هم درآمیخت.
این شاعر فقید هنوز چهره محبوب تراژیكی است كه كم‌تر از فدریكو گارسیا لوركا كه توسط رژیم نظامی فرانكو كشته شد، مطرح است.
میگوئل هرناندز در سال 1942 برای تمایلاتش به جناح چپ بازداشت شد و در حالی كه تنها 32 سال داشت، در زندان درگذشت.
اكنون خانواده این شاعر می‌خواهند تا این سابقه از مدارك و پرونده‌های جنایی پاك شود. آنها با ارائه دادخواستی به دادگاه عالی اسپانیا خواستند تا او بی‌گناه شناخته شود. در ماه مارس، این خانواده یك نامه مبتنی بر «برائت از جرم» از جانب دولت دریافت كرد، اما آنها از این مساله رضایت كامل ندارند و می‌گویند «خواستار چیزی بیشتری هستیم كه حكم مرگ او را از درجه اعتبار ساقط كند و ما بتوانیم از بار این فشار رها شویم».
اما دولت با این خواست موافق نیست و نمی خواهد این اسناد از پرونده خارج شود چون آنها را اسناد و مداركی از دوره رژیم دیكتاتوری فرانكو می‌داند.
هرناندز در سال 1939 دستگیر و به عنوان «یك مجرم خطرناك برای زندگانی همه اسپانیایی‌های خوب» به مرگ محكوم شد . فرانكو بعدا حكم او را تقلیل داد تا او به شهید و یك لوركای دیگر تبدیل نشود
با این حال وكلای این خانواده امیدوارند. آنها شواهد جدیدی ارائه كرده‌اند كه شامل نامه‌ای به تاریخ سال1943 و از یك مامور نظامی فاشیست به نام خوان بلود است كه بر بی‌گناهی شاعر شهادت داده است. این نامه بخشی از موارد ثبت نشده علیه شاعر است كه اخیرا و در جریان دیجیتالی كردن آرشیو تاریخی كشف شد.
او در این نامه نوشته است از زمانی كه میگوئل هرناندز یك پسر بچه بود او را می‌شناسد. او در این نامه از میگوئل به عنوان فردی با گذشته پاك یاد می‌كند كه دارای اعتقادات مذهبی عمیق و باورهای انسانی است، اما احساسات شاعرانه‌اش او را به سمتی هدایت كرده كه موضع گیری‌هایی علیه وضع موجود بكند.
با این حال پیش از این كه این نامه به دست قاضی پرونده برسد، میگوئل هرناندز به دلیل سل در زندان درگذشت. او آخرین شعرش را بر دیوار بیمارستان نوشت: «خداحافظ برادارن، رفقا، دوستان، بگذارید خورشید و كشتزاران را رها كنم».
هرناندز در سال 1936 داوطلبانه برای كمك به ارتش جمهوری برای مبارزه با نظامیان فاشیست كه تا 40 سال بعد حكومتشان ادامه داشت، راهی شده بود.
هرناندز در سال 1939 دستگیر و به عنوان «یك مجرم خطرناك برای زندگانی همه اسپانیایی‌های خوب» به مرگ محكوم شد . فرانكو بعدا حكم او را تقلیل داد تا او به شهید و یك لوركای دیگر تبدیل نشود.
هرناندز در حالی كه پشت میله‌های زندان بود یكی از مهم ترین اشعارش را با نام «شعرها و ترانه‌های تنهایی» درباره همسر و مرگ پسرش سرود.
