تبیان، دستیار زندگی
یكی از دوستان شهید سید حسین علم الهدی شعری را در رثای این شهید بزرگوار سروده كه به مناسبت سالگرد شهادت این دانشجوی شهید تقدیم می‌شود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

هویزه آن دیار آرزوها

عبدالرضا حیاتی یكی از دوستان شهید سید حسین علم الهدی شعری را در رثای این شهید بزرگوار سروده كه به مناسبت سالگرد شهادت این دانشجوی شهید تقدیم می‌شود.

هویزه

حسین، خوی حسین كربلا داشت
تنش بوی خوش روح خدا داشت
وجودش ملتهب از نور ایمان
دلی چون طائر جنت رها داشت
دو چشم نافذش دریای مواج
سری بر كف به تقدیم خدا داشت
زشب پس یادگار از تازیانه
به تن گل‌زخم از جور و جفا داشت
كلاس درس او محراب مسجد
به كامش همچو كوثر آیه‌ها داشت
زبانی سرخ همچون تیغ مولا
كلامی همچو در كیمیا داشت
به جمع محفل یاران دربند
چو پیر عارفی درس وفا داشت
به جرم عاشقی در كنج زندان
سرود صبر با سوز دعا داشت
نگاهش مرهم زخم جگرها
ندایش بهر دل حكم شفا داشت
به مهر و شوق دیدار امامش
زخود بی‌خود جنونی آشنا داشت
شهید علم الهدی

به رزم كافران در سنگر دوست
سفیر زخم بر جان بلا داشت
به گوش جبهه در باران آتش
سخن از سوز دل با لاله‌ها داشت
تنش بوی بهار خاك می‌داد
دلی همسوی با مرغ هوا داشت
به هر جا نوگلی جانانه پرورد
به خاك خون تنی از كین جدا داشت
غم هجران به قلبش شعله می‌زد
به دیده خون زداغ شهدا داشت
جهان در پیش چشمش چون قفس بود
به سر شور شهادت از قضا داشت
بشادی در حصار تنگ دشمن
چه زیبا جشن خونینی بپا داشت
در آن كوی وصال و شوق معراج
بر هفتاد و دو همدم مقتدا داشت
هویزه آن دیار آرزو بود
كه خاكش بهر او حكم منا داشت
چه مظلومانه در صحرای غربت
تنی ژولیده از قوم دغا داشت
به چشم رهسپاران تربت او
مقامی پر بها چون توتیا داشت
كنون چون كعبه گردیده مزارش
چه اجری پیش حق علم‌الهدی داشت


منبع :

خبر گزاری فارس

تنظیم برای تبیان :

بخش هنر مردان خدا - سیفی