جلوههاى قرآن در كربلا
قرآن بارها مىفرماید: به منطق و حقّ فكر كنید، نه به تعداد نفرات و تعبیراتى از قبیل: «اكثرهم لا یعملون»(1)، «اكثرهم فاسقون»(2)، «اكثرهم كاذبون»(3) را به كار برده است.
قرآن مىفرماید: هر گامى و كلامى باید بر اساس بصیرت باشد «ادعوا الى اللَّه على بصیرة اَنا و مَن اتّبعنى»(4) امام حسینعلیه السلام و حضرت ابوالفضل و اصحابعلیهم السلام روز عاشورا ده سخنرانى كوتاه براى موعظه و ارشاد مردم داشتند.
قرآن، از ایثارگران تجلیل مىكند؛ «و یؤثرون على انفسهم»(5)، در كربلا جلوههاى بسیارى از ایثار به چشم مىخورد كه نمونهى بارز آن ایثار حضرت ابوالفضل العباسعلیه السلام است.
قرآن به عفو كردن و پذیرش عذر مردم سفارش مىكند كه نمونهى بارز آن در كربلا عفو و بخشش حرّبن یزید ریاحى است.
قرآن مىفرماید: «و العاقبة للمتّقین»(6)و «و العاقبة للتقوى»(7) نام نیكى از دهها هزار جنایتكار در كربلا نیست، امّا نام 72 تن سرباز امام حسینعلیه السلام همچنان زنده است.
قرآن مىفرماید: اى پیامبر! ما نامت را بلند داشتیم؛ «و رفعنا لك ذكرك»(8)، در كربلا نام حسینعلیه السلام براى همیشه بلند آوازه ماند.
قرآن مىفرماید: «واُمرت لان اكون اوّل المسلمین»(9) یعنى رهبر باید پیشگام باشد و در كربلا امام حسینعلیه السلام فرزندش على اكبرعلیه السلام را قبل از جوانان بنىهاشمى به میدان نبرد فرستاد.
قرآن مىفرماید: «فاستقم كما اُمرتَ و مَن تابَ مَعَك»(10) اى پیامبر! تو و یارانت استقامت بورزید، در كربلا بهترین جلوههاى استقامت را در امام حسین ویارانشعلیهم السلام مىبینیم.
قرآن به جاى نامبردن از افراد، ملاكها و معیارها را بیان مى كند. مثلاً مىفرماید: مولاى شما كسى است كه در ركوع نمازش انگشتر خود را به فقیر داد و در یك لحظه بین نماز و زكات را جمع كرد، و این مردمند كه باید جستجو كرده مصداق آیه را پیدا كنند، در كربلا امام حسینعلیه السلام نفرمود: من با یزید بیعت نمىكنم، بلكه فرمود: «مثلى لایبایع مثله» یعنى خطِ ستیز حقّ و باطل در طول تاریخ بوده، هست و خواهد بود. قرآن مىفرماید: بدىهاى مردم را با خوبى جواب دهید؛ «ویدرؤن بالحسنة السیئة»(11)، در كربلا حُرّ راه را بر امام مىبندد، ولى امام حسینعلیه السلام به تشنگان لشكر حُر و حتّى به اسبهاى آنها آب مىدهد.
قرآن مىفرماید: «و العاقبة للمتّقین»(6)و «و العاقبة للتقوى»(7) نام نیكى از دهها هزار جنایتكار در كربلا نیست، امّا نام 72 تن سرباز امام حسینعلیه السلام همچنان زنده است.
قرآن پیروى از خدا و اولیاى الهى و وفادارى را سفارش مىكند، برخى یاران امام حسین علیه السلام كه جان خود را براى نماز ظهر عاشورا سپر كرده و تیرها را به جان خریدند هنگامى كه امام بعد از نماز و در لحظه آخر عمر آنان بالاى سرشان آمد آنها پرسیدند: آیا وفا كردیم؟ گویا تا آن لحظه نسبت به وفادارى خود شك داشتند!
قرآن در بسیارى از آیات سفارش به توحید مىكند، جملهاى كه امام حسین علیه السلام فرمود: «لا معبود سواك» بهترین جلوهى این آیات است.
قرآن به نهى از منكر و غیرت دینى و دفاع از حریم سفارش مىكند، در كربلا آخرین جمله امام حسین علیه السلام در گودى قتلگاه به لشكر یزید این بود كه به خیمههاى من حمله نكنید و ناموس مرا پاس دارید و اگر دین ندارید لا اقل در دنیا آزاد مرد باشید!
قرآن به تسلیم و رضا در پیشگاه خدا سفارش مىكند، امام حسین علیه السلام نیز كه روزى بر دوش پیامبراسلامصلى الله علیه وآله و روزى زیر سُم اسبان بود، در هر حال راضى و تسلیم خداوند است.(12)
__________________
1) انفال، 34.
2) توبه، 8.
3) شعراء، 223.
4) یوسف، 108.
5) حشر، 9.
6) اعراف، 128.
7) طه، 132.
8) انشراح، 4.
9) زمر، 12.
10) هود، 112.
11) رعد، 22.
12) قرآن و امام حسین
تنظیم برای تبیان: شکوری
