یکی بده هزار و چهار صد تا بگیر

خداوند متعال در آیه 261 سوره بقره مى فرماید:

«(مَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللهِ كَمَثَلِ حَبَّة أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِى كُلِّ سُنْبُلَة مِّائَةُ حَبَّة وَاللهُ یُضَاعِفُ لِمَنْ یَشَاءُ وَاللهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ); كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى كنند، همانند بذرى هستند كه هفت خوشه برویاند، كه در هر خوشه یكصد دانه باشد; و خداوند آن را براى هر كس بخواهد (و شایسته باشد)، دو یا چند برابر مى كند; و لطف خدا گسترده، و او (به همه چیز) داناست».

انفاق از منظر قرآن آن قدر مهم است كه حدّاقل تا هفتصد برابر رشد مى كند، و اگر اخلاص انفاق كننده بیشتر، و اولویتهایى كه انتخاب مى كند نیازمندتر باشند، ممكن است 1400 برابر و یا حتّى بیشتر رشد كند.

جالب این كه رشد مذكور براى صاحب انفاق است، و منفق(انفاق کننده) از نظر فضائل اخلاقى و صفات زیباى روحى مى تواند تا این حد رشد و نمو كند.

سؤال:

آیا تا كنون گندمى به وجود آمده كه هر دانه آن هفتصد دانه محصول دهد، و یا همان گونه كه متعارف است در زمینهاى پربار تا ده برابر بیشتر محصول نمى دهد، و آنچه در آیه شریفه مطرح شده یك فرضیّه بیش نیست؟

جواب:

چند سال قبل درمزرعه اى در بوشهر از یك دانه گندم خوشه اى روئید كه بیش از هزار دانه گندم داشت. بنابراین آنچه در آیه شریفه آمده یك فرضیّه نیست، بلكه مصداق خارجى هم دارد.

سؤال:

آن چه در مورد فضیلت انفاق و رشد كم نظیر آن در آیه شریفه ذكر شده اختصاص به دنیا دارد، یا در دنیا و آخرت هر دو چنین است؟

جواب:

آیه شریفه مطلق است و آنچه از فضائل انفاق در آن آمده اختصاص به دنیا یا آخرت ندارد، بنابراین انفاق باعث خیر و بركت در دنیا، و اجر و ثواب و نجات در جهان آخرت مى شود.

در روایتى از حضرت على(علیه السلام) آمده است كه وقتى زندگى ات پیچیده شد و مشكلات مالى پیدا كردى، با صدقه گره زندگیت را باز كن.(1)

معناى این حدیث آن است كه صدقه در دنیا مشكل گشاست، و حتّى در زمان فقر و تنگدستى مى توان به مقدار توان و امكانات موجود انفاق كرد تا خداوند متعال به لطف و كرمش گره كار را بگشاید.(2)

________________

1. وسائل الشیعه، ج 6، ص 259، ح 20.

2. از تو می پرسند، آیت الله مکارم شیرازی