حقیقت ناب
مباهله، داستان حقیقتِ نابی است به نام «اسلام».
زمین و زمان، چشم به عظمتشان دوخته است و مبهوت بزرگی جان‌هایی است که هستی از ادراک آن ناتوان است.
نمی‌دانیم معنای ایمانِ خالصِ این خاندان چیست که خدا به سبب عظمت ایمانشان، دعوت به مباهله می‌کند.
عالمان مسیحی هم درمانده‌اند؛ تنها تکاپوی غریبی در عالم می‌بینند که آماده‌اند هر لحظه که اشاره نمایند، استجابت کنند.
چشم‌ها تنها ارواح پاکی را می‌بینند که جسم خاکی بر زمین دارند و خیال می‌کنند این مرد یعنی محمدصلی‌الله‌علیه‌و‌آله، و آن یکی یعنی علی علیه‌السلام، و آنها هم فاطمه علیهاالسلام و حسن و حسین علیه‌السلام!
اما چه کسی جز خدا بر حقیقت وجود و ظرفیت ارواحشان آگاه است؟
این خاندان پاک، تا کجای تقرب الهی پیش رفته‌اند که خدا به دعای آنها، آزمون بندگی بر پا می‌کند و حقیقت کفر و ایمان را عیان می‌سازد؟!
آیه مباهله را مرور کن و بار دیگر ردّ نشانه‌ها را بگیر. بر واژه «انفسنا» چشم بدوز و با خود بگو: «علی جان پیامبر است یعنی چه؟»
چه کسی می‌تواند به منزله جان رسول خدا باشد؟ جز این است که باید تمام ارکان وجودش و تمام ذرات هستی‌اش، با پیامبر یکی شده باشد؟!
در این میان، تنها خطِ فاصلِ میان‌شان نبوت محمدصلی‌الله‌علیه‌و‌آله و ولایت علی علیه‌السلام است.
علی علیه‌السلام، محمدصلی‌الله‌علیه‌و‌آله است، منهای نبوت و این یعنای بزرگ‌ترین شرف علی علیه‌السلام که نمی‌شود از آن چشم فرو بست!
به قلم: فاطره ذبیح‌زاده
تنظیم: گروه دین و اندیشه – حسین عسگری
