باران حکمت(16)

(تفسیر تمثیلی سوره حمد)

جایی که فقط دین خریدار دارد

تفسیر آیه شریفه: مالک یوم الدین

روز بنماید جمال سرخ و زرد

در قیامت همه چیز مثل روز روشن می‏شود و به خاطر همین هم هست که می گویند: روز قیامت.

در همین سوره می‏گوید: روز دین.

حق، قیامت را لقب زان روز کرد    روز بنماید جمال سرخ و زرد

بنگاه دارها می‏گویند: اگر می‏خواهی خانه‏ای را خرید یا اجاره کنی آنرا در روز ببین نه شب، چون خانه در شب خود را آنگونه که هست نشان نمی‏دهد.

و یادت باشد وقتی آخرت مثل روز باشد یعنی دنیا مثل شب است و در شب قضاوت و شناخت مشکل است.

پس نگو: مردم قدرم را ندانستند، چون نمی‏توانستند بدانند.

تو را قدر اگر کسی نداند چه غم    شب قدر را می‏ ندانند هم

ضمناً یادت باشد که خداوند آخرت را برای قدرشناسی گذاشته است.

البته یک چیز دیگر را هم از یاد نبریم و آن اینکه دنیا مثل آینه است.

شما اگر در برابر آینه قهقهه‏ای مستانه سر دهی چشمان اشکبار نمی‏بینی، یعنی آینه بازتاب رفتار شماست نه چیزی کم و نه بیش.

و خداوند دنیا را آینه وار آفرید از اینرو هر چه کنی همان می‏بینی.

هر دست که دادند همان دست گرفتند    هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند

براین اساس اگر شما نسبت به دیگران وفا کردید وفا می‏بینید:

وفا کن تا ببینی با وفایی

و اگر در روایات آمده است:

ارحم ترحم

رحم کن تا رحم ببینی، این سخن براساس همین واقعیت است.

پس می‏توان نتیجه گرفت که اگر دیگران قدردان تو نیستند شاید ریشه در قدر ناشناسی تو دارد.

و شاید تو در اینجا پای پیامبران به میان کشیده و بگویی: آنها که قدر مردم را خوب می‏دانستند پس چرا مردم نسبت به ایشان قدر ناشناس بودند؟ چون پاسخ این روشن است، زیرا قدر پیامبران شناختن سرمایه‏ای عظیم مثل سعادت و توفیق می‏خواهد که آنان بر اثر اعمال خود از دست داده بودند.

توفیق مناعی‏ست که به هر کس ندهندش     زهی شریعت و ملت زهی طریقت و کیش

توی دنیا اگر بخواهیم ظاهر بینانه نگاه کنیم پول و پارتی یا مدرک یا زبان بازی حرف اول را می‏زنند و کس یکی از اینها یا همه را داشته باشد نانش توی روغن است.

ولی در آخرت آنچه حرف اول را می‏زند دین است و به همین خاطر به آن می‏گویند: روز دین، یعنی روزی که دین و دینداری رونق و بازار و مشتری پیدا می‏کند.