معراج در محراب (2)
زندگی نامه آیت اللّه اشرفی اصفهانی
ادامه ...
یاور و مرید امام :
شهید اشرفی اصفهانی، علاقه فراوانی به امام رحمهمالله داشتند و همواره به ایشان عشق میورزید. قبل از انقلاب و در جریان دستگیری و تبعید امام خمینی رحمةالله به نجف اشرف، مرتب با معظم له در تماس بودند و وجوهات شرعی را به محضر ایشان ارسال میکردند. ایشان با تمام مشکلات امنیتی که رژیم طاغوت برای برقراری ارتباط با امام پدید آورده بود، با واسطه با امام در ارتباط بودند و موضوعات مختلف را به محضر امام میرساندند و کسب تکلیف میکردند. امام نیز از اوایل آشنایی، به ایشان عنایت و توجه ویژه داشتندو در سال 1384 ه .ق، اجازه نامهای مبنی بر تصرف آیت اللّه اشرفی در برخی امور، مانند نظارت بر اجرای حدود الهی و وجوه شرعی برای او نوشتند و همیشه در مکاتبات خویش، با احترام و عظمت از ایشان نام میبردند. در دوران انقلاب اسلامی، آیت اللّه اشرفی اصفهانی، به عنوان یار و یاور امام، محور مبارزات مردم کرمانشاه بود و رهبری امام را همواره تبلیغ و تأیید میکرد و صمیمانه به ایشان عشق میورزید.
فقیه مجاهد :
شهید اشرفی اصفهانی از آغاز جنگ تحمیلی تا روز شهادت، مسأله جنگ را از مسائل اساسی انقلاب میدانست و از آغاز جنگ تا آخر حیات خویش، میل وافری به حضور در جبهه از خود نشان میداد. با این که مقامات امنیتی و حفاظتی، از این کار ممانعت میکردند و مصلحت نمیدیدند که ایشان به جبههها مسافرت کنند، ولی آن شهید بزرگوار، در هر فرصتی به دیدار رزمندگان میشتافت. هر گاه در جبههها برای رزمندگان سخنرانی میکرد، با یکایک آنان دست میداد، به سنگرهای آنان سر میزد و با ایشان به گفت و گو مینشست. ایشان بارهافرموده بود که:«وقتی به جبهه میروم، تا مدتی روحیهام قوی میشود» و میگفت: «قدرت خدا در جبهههاست. هر کس میخواهد خدا و دست [قدرت] خدا را ببیند، به جبههها برود».
مشوّق جوانان :
خطبههای پرشور شهید اشرفی اصفهانی، در پیشبرد انقلاب و ادامه جنگ تحمیلی و دفاع مقدس فوق العاده مؤثر بود. وی علاوه بر تشویق جوانان در عزیمت به جبهههای دفاع مقدس و دعوت مردم برای کمک به جبههها، خود نیز عملاً مدافع و مجاهد بود. ایشان به رغم کهولت، چندین بار در جبهههای نبرد حاضر شد. وقتی میگفتند شما جلوتر نروید، چون ممکن است دشمن ببیند و حادثهای رخ دهد، میفرمود:«خون من که از خون این بچهها بالاتر نیست، بگذارید شاید من هم در جبههها شهادت نصیبم گردد، شاید آن چیزی که سال هاست به دنبال آن هستم، در جبههها پیدا کنم».
در رکاب ولایت :
شهید اشرفی که خود از عالمان بزرگ عصر خویش به شمار میآمد و از موقعیت علمی بالایی نیز برخوردار بود، اطاعت از امام و حمایت از ولایت فقیه را بر همه واجب و لازم میدانست. وی در طول مدت تبعید حضرت امام رحمهمالله هیچ گاه از حمایت ایشان دست برنداشت و پیوسته با امام خمینی رحمهمالله در تماس بودند. ایشان میگفت: «امروز اطاعت از امام، حتی بر فقها هم لازم است و از حکم امام، فقها هم نمیتوانند تخلف کنند». و بارها میفرمود:«تقویت امام، تضعیف کفر و تضعیف امام، تقویت کفر است.» شهید اشرفی در توصیه خود به ملت ایران و مسئولان کشور، اطاعت از ولایت فقیه را متذکر شده و میفرمودند: «باید همه گوش به فرمان امام(ولایت فقیه) باشند. امام هم که از خودش چیزی ندارد؛ فرمایش امام، فرمایش خدا و پیغمبر صلیاللهعلیهوآله است».
مناجات شبانه :
نیایش در دل تاریکی و تنهایی شبانه، فاصله گرفتن از غیر و دل در گرو تنها معبود هستی سپردن است. راز و نیاز شبانگاهی، عروج روح از دل زمین خاکی به سوی ملکوت معنویت و نشانه تسلیم در برابر باری تعالی است. شهید اشرفی، این عالم با تقوا نیز در طول زندگانی پر ثمر خویش، از این مهم غفلت نکرد، به طوری که فرزند وی میگوید: «در مدت شانزده یا هفده سالی که با ایشان بودم، یک شب ندیدم که نماز شب ایشان ترک بشود».
صفای نفس و آرامش روح :
روحیات، اخلاق و سیرت عملی شهید اشرفی آن چنان بود که دیدار کنندگان با او، از ملاقاتش دل نمیکندند. کلماتش آن قدر دل نشین بود که مردم هیچ گاه از شنیدن سخنانش خسته نمیشدند و چهره نورانیاش به حدّی جذّاب بود که وقت خداحافظی، بعضی با چشم گریان از او جدا میشدند. چهره نورانی این عالم فرزانه، انسان را به یاد خدا میانداخت و آرامش روحی و روانی پیدا میکرد. امام خمینی رحمهمالله در تجلیل از ایشان میفرمایند: «هر وقت آقای اشرفی اصفهانی را میبینم، به یاد خدا میافتم».
همیشه ساده زیست :
شهید محراب آیت اللّه اشرفی اصفهانی در طول حیات خویش، زندگی بسیار سادهای داشت و بعد از پذیرفتن مسئولیت امامت جمعه کرمانشاه هم زندگیاش تغییری نکرد. ایشان در خانهای بسیار کوچک و قدیمی زندگی میکرد که نزدیک به ده سال بود که تعمیر نشده بود؛ خانهای که سقف اطاق و راهرو آن در حال ریختن بود و بعضی از قسمتها گچهای دیوار ریخته بود، ولی ایشان هرگز رضایت نمیدادند که اطرافیان به تعمیر آن بپردازند و میگفتند:«خانههای مردم را هواپیماهای عراقی خراب کردهاند و بندگان خدا زیر چادرها زندگی میکنند، [آن وقت] شما میخواهید خانه را تعمیر کنید. پولی را که برای گچ میخواهید بدهید، به جنگ زدهها بدهید [که[ ثوابش خیلی بیشتر است».
تواضع و فروتنی :
آیت اللّه اشرفی، بسیار متواضع بودند و رفتارشان درس ادب و تواضع برای اطرافیان بود. ایشان به دلیل داشتن این ویژگی، بیشتر کارها را خود انجام میدادند و حتی به فرزندان و یا همسر خود کاری واگذار نمیکردند و تا قبل از اینکه موضوع ترور شخصیتها پیش بیاید، خرید مایحتاج خانه را نیز خودشان انجام میدادند. آیت اللّه اشرفی اصفهانی با مقام بالایی که داشتند، همیشه درب منزل را شخصا به روی مراجعان باز میکردند و با دست لرزان خود، از میهمانان پذیرایی میکردند. ایشان هرگز در قسمت بالای اتاق نمینشستند و نزدیک، در جایی بود که هنگام مهمان داشتن، آن جا مینشستند.
شهید محراب و مشقات زندگی :
شهید محراب آیت اللّه اشرفی اصفهانی در طول عمر با برکت خویش که قسمت اعظم آن به تحصیل و آموختن علم سپری گشت، همواره با تنگدستی و سختی زندگیِ طلاب آن زمان مواجه بود. آن شهید محراب با شهریه بسیار ناچیزی که دریافت میکرد، توان اجاره کردن منزل را نداشت و بنابراین، در تمام مدت تحصیل در قم، هیچگاه نتوانست خانواده خود را به این شهر ببرد.
آثار شهید :
شهید اشرفی، فقیه و عالمی خستگی ناپذیر بود که در طول زندگانی ارزشمندش، آثار گران بهایی از خود به یادگار گذاشت. وی پس از کسب علم و دانش و تحصیل در حوزه، بر کرسی تدریس نشسته و شاگردان برجستهای تربیت کرد.آیت اللّه اشرفی اصفهانی، نه تنها در سنگر تعلیم و تربیت، بلکه در عرصه تحقیق و پژوهش نیز فعالیتهای گران سنگی داشته و آثار علمی و قلمی بسیار ارزندهای از خود به جای گذاشت است؛ از جمله آثار علمی وی عبارتند از: البیان، در علوم قرآن؛ تفسیر قرآن، خلاصهای از تفاسیر شیعه و سنّی؛ مجمع الشّتات، در اصول دین و عقاید و کلام؛ مجموعهای درباره حروف مقطعه قرآن؛ و کتابی در موضوع غیبت امام عصر(عج).
ادامه دارد ... .
منبع :
پایگاه حوزه