تبیان، دستیار زندگی
یک روز، چند بزغاله روی تپه بازی می‏کردند که ناگهان چشمشان به تخم سفیدی افتاد. بزغاله‏ها دور تخم جمع شدند. یکی از بزغاله‏ها گفت: «آخی! چه تخم قشنگی!» دومی گفت: «این تخم چیه؟» سومی گفت: «شاید تخم مرغه!» چهارمی گفت: «شاید تخم فیله!» ناگهان تخم تکانی خورد و ت
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

کدومشون مامانه منه؟!
کدومشون مامانه منه؟!

یک روز، چند بزغاله روی تپه بازی می‏کردند که ناگهان چشمشان به تخم سفیدی افتاد. بزغاله‏ها دور تخم جمع شدند. یکی از بزغاله‏ها گفت: «آخی! چه تخم قشنگی!» دومی گفت: «این تخم چیه؟» سومی گفت: «شاید تخم مرغه!» چهارمی گفت: «شاید تخم فیله!» ناگهان تخم تکانی خورد و ترق... ترک برداشت و کمی بعد ... تق تق تخم شکست. بزغاله‏ها گفتند: «وای! تخم شکست.» پوسته‏ی تخم باز شد و یک حیوان کوچولو از تخم بیرون آمد. حیوان کوچولوی خاکستری بود و یک دم بلند داشت. بزغاله‏ها  گفتند: «سلام! تو کی هستی!» حیوان کوچولو گفت: «من غم دارم.» بزغاله‏ها گفتند: «غم چی داری؟» حیوان کوچولو گفت: «غم بی مادری! من مامان مو می‏خوام.»

بزغاله‏ها گفتند: «آخی ... مامانشو می‏خواد.» حیوان کوچولو گفت: «من غم دارم. من غماله هستم!» بزغاله‏ها گفتند: «غماله جان! غصه ‏نخور... مامانت رو پیدا می‏کنیم... بچه‏ها بیایید بگردیم مامان غماله را پیدا کنیم.» بزغاله‏ها شروع به گشتن کردند. رفتند و رفتند تا به یک قورباغه رسیدند. قورباغه، زبانش را بیرون آورده بود داشت حشره شکار می‏کرد. بزغاله‏ها گفتند: «غماله جان! این مامانته؟» غماله گفت: «نه نه ... این زبونش خیلی درازه. مامانم زبون دراز نیست یک لاک‏پشت از آنجا می‏گذشت. بزغاله‏ها گفتند: «غماله جان! این مامانته؟»

غماله گفت: «نه نه... این خیلی سفته. این مامانم نیست.» یکی از بزغاله گفت: «به این درخت نگاه کن. اصلاً شاید مامانت این درخت باشه.» بزغاله‏ی دوم گفت: «اصلاً شاید مامانت رو  باد برده...!» سومی گفت: «اصلاً شاید گرگ اونو خورده.» چهارمی گفت: «اصلاً... شاید... شاید...» که یک دفعه، شتلق ... صدای افتادن چیزی در آب بلند شد. کی بود؟ چی بود؟ بز غاله‏ها به طرف برکه دویدند و ناگهان از لای بوته‏ها، تمساح بزرگی را دیدند که در آب شنا می‏کرد. تمساح، دهان بزرگش را باز کرده بود و دندان‏های تیزش در آفتاب برق می‏زد.بزغاله‏ی اول گفت: «چه قدر ترسناکه!» دومی گفت: «وحشتناکه!» سومی گفت: «من می‏ترسم... من می‏ترسم.» غماله جلو آمد. تا تمساح بزرگ را دید، با خوشحالی فریاد زد: «مامان ... مامان...» بزغاله‏ها با تعجب گفتند: «مامان؟!» غماله گفت: «آره... این مامانمه... مامان خودمه... مامان ... مامان.» و خودش را توی آب انداخت. تمساح تکانی خورد و غماله را با دمش برداشت و روی کمرش گذاشت. بزغاله‏ی اول گفت: «این مامانشه!» دومی گفت: «آره... مامانشه!» سومی گفت: «چه مامان ترسناکی!» چهارمی گفت: «ولی خیلی مهربونه!» تمساح با دهان بزرگش، غماله را بوسید، بعد با دمش او را ناز کرد. بزغاله‏ها گفتند: «آخی ... چه مامان خوبی! مثل همه‏ی مامانا مهربونه!» غماله با خوشحالی روی کمر مادرش بالا و پایین رفت، بعد روی دو پا ایستاد، دستش را برای بزغاله‏ها تکان داد و با خوشحالی گفت: «بزغاله‏ها... بزغاله‏ها... من مامانمو پیدا کردم. دیگه غماله نیستم. خوش‏حاله هستم!»

بزغاله‏ها برای او دست تکان دادند و یواشکی گفتند: «خداحافظ خوش‏حاله! خداحافظ!» و به طرف خانه دویدند.

کدومشون مامانه منه؟!

سرور کتبی

دوست خردسالان

تنظیم:بخش کودک و نوجوان

****************************************

مطالب مرتبط

پرواز پرستو

وقتی بابا گم شد

گاو حسن

دختر فراموشکار

تدبیر موش

فیل به درد نخور

ماشین دودی

غصه ی پروانه کاغذی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.