امانتی به دزد

مردی، هنگام سحر از خانه⁪اش بیرون آمد تا به حمام برود. هوا هنوز روشن نشده بود و چشم مرد، به خوبی نمی⁪دید مرد در بین راه، به دوستش برخورد. بعد از سلام و احوالپرسی، به او گفت: «ای برادر، اگر کاری نداری، بیا تا با هم به حمام برویم.»

دوست مرد، با تأسف سری تکان داد و گفت: «افسوس که من کار دارم و نمی⁪توانم با تو به حمام بیایم، اما تا نزدیک حمام تو را همراهی خواهم کرد.»

مرد خوشحال شد و هر دو راه افتادند. آنها بعد از مدتی به یک دو راهی رسیدند. دوست مرد، بدون اینکه چیزی بگوید یا از دوستش خداحافظی کند، از او جدا شد و از راه دیگری رفت.

نزدیک حمام، دزدی، خودش را نزدیک مرد رساند. مرد در میان تاریکی، او را نشناخت و خیال کرد که دزد، همان دوستش است که او را همراهی کرده است و حالا هم از حمام نیامدنش پشیمان شده و قصد دارد که وارد حمام شود. وقتی به حمام رسیدند، مرد جبه⁪اش* را در آورد و آن را به دزد داد و گفت: «دوست من، این امانت را بگیر و نگه⁪دار تا من از حمام بیرون بیایم.»

دزد از این کار مرد تعجب کرد اما به روی خودش نیاورد و جبه را از مرد گرفت. مرد پول زیادی را به آستین و جیب لباسش دوخته بود تا دزد آنها را نبرد. غافل از اینکه به دست خود، لباسش را تحویل یک دزد داده است!

مرد داخل حمام رفت و بعد از مدتی بیرون آمد حالا خورشید کاملاً بالا آمده بود و همه جا را روشن کرده بود. مرد به اطرافش نگاه کرد تا دوست خودش را پیدا کند و جبه⁪اش را از او بگیرد، اما اثری از دوستش ندید. او غمگین و افسرده و ناراحت به سمت خانه⁪اش راه افتاد. او خیال می⁪کرد که دوستش پول⁪های او را دیده و لباس⁪ را با خودش برده است.

همان⁪طور که مرد، نگران و ناراحت به سمت خانه می⁪رفت، ناگهان دزدی که مرد اشتباهی لباسش را به او سپرده بود او را صدا زد و گفت: «آهای مرد! کجا می⁪روی؟ بیا لباست را بگیر!»

مرد برگشت و با تعجب، جبه⁪اش را در دست مرد غریبه⁪ای دید پرسید: « تو کیستی ای مرد؟ جبه من در دست تو چه کار می⁪کند؟!»

دزد گفت: «من همان کسی هستم که تو جبه⁪ات را پیش او به امانت گذاشتی و وارد حمام شدی! حالا بیا و آن را بگیر که یک ساعت بیشتر است که از کار و زندگی افتاده⁪ام.»

مرد گفت: «مگر کار تو چیست!»

دزد گفت: «گار من دزدی است!»

مرد با تعچب بیشتری گفت: «هیچ سر در نمی⁪آورم! جبه من در دست تو چه کار می⁪کند؟!»

دزد گفت: «تو هنگامی که به داخل حمام می⁪رفتی آن را به خیال اینکه من دوستت هستم، نزد من به امانت گذاشتی. من هم اینجا ایستادم تا تو بیرون بیایی و آن را به تو پس بدهم.»

مرد پرسید: «اگر دزد هستی، چرا آن را نبردی؟ مگر ندیدی که پول⁪هایم را بر آستین و جیب⁪های آن دوخته⁪ام؟»

دزد گفت: «اگر هزار دینار زر هم در این لباس بود، من به آن دست نمی⁪زدم، چون تو آن را به عنوان امانت به من سپردی. من گاهی دزدی می⁪کنم، اما در امانت کسی خیانت نمی⁪کنم. خیانت در امانت، راه و رسم جوانمردی نیست...»

مرد جبه⁪اش را گرفت و با تعجب فراوان به سمت خانه⁪اش رفت.

* جبه جامه بلند و گشاد که از روی لباس⁪های دیگر می⁪پوشند.

زری عباس⁪زاده

دوست نوجوانان

تنظیم:بخش کودک و نوجوان

*******************************