در قير شب - مرگ رنگ (مجموعه شعر) نسخه متنی

در قير شب

دير گاهي است
در اين تنهايي

رنگ
خاموشي در طرح لب است

بانگي از دور
مرا مي خواند

ليك پاهايم در قير
شب است

رخنه اي نيست
دراين تاريكي

در و ديوار به
هم پيوسته

سايه اي
لغزد اگر روي زمين

نقش وهمي
است ز بندي رسته

نفس آدم
ها

سر به سر
افسرده است

روزگاري است
دراين گوشه پژمرده هوا

هر نشاطي
مرده است

دست
جادويي شب

در به روي
من و غم مي بندد

مي كنم هر چه
تلاش

او به من مي
خندد

نقشهايي كه كشيدم
در روز

شب ز راه آمد
و با دود اندود

طرح هايي
كه فكندم در شب

روز پيدا
شد و با پنبه زدود

ديرگاهي است كه
چون من همه را

رنگ
خاموشي در طرح لب است

جنبشي
نيست دراين خاموشي

دست ها پاها
در قير شب است