موضوع: مظلوميت جمهورى اسلامى در دنيا - صحیفه امام جلد 16

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

صحیفه امام - جلد 16

مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سخنرانى

زمان:

10 بهمن 1360 / 4 ربيعالثانى 1402

مکان:

تهران، جماران

موضوع: مظلوميت جمهورى اسلامى در دنيا

حضار:

معاديخواه ، عبدالمجيد (وزير ارشاد اسلامى ) و سرپرستان هياتهاى نمايندگى عازم به

بسم اللّه الرحمن الرحيم

کشورهاى خارجى مظلوميت جمهورى اسلامى در دنيا آقايان هم مى دانند، محتاج به توضيح نيست، لکن براى تذکر باز عرض مى کنم که جمهورى اسلامى يکى از رژيمهايى است که در دنيا مظلوم است، يعنى، اينطور مظلوم است که محسنات جمهورى اسلامى در رسانه هاى گروهى خارجى و تبليغات مستمر اين رسانه ها جزو مقبحات(1) حساب مى شود و هر چه دروغ مى خواهند مى گويند.

اخيرا، بى .بى .سى مثل اينکه يک خورده اى از دروغ گفتن خسته شده است، حالا به وجه ديگرى مشغول شده اند و آن اينکه نامه برايش مى رود نامه ها آن وقت چطور يک دفعه در ظرف اين مدتها کسى نامه نفرستاده ، يکدفعه نامه فرستادند و مضمونش هم متحد تقريبا! البته در بين نامه ها يک نامه اى هم براى اينکه بگويد از اينورى هم ما نامه داريم، يک نامه اى هم از اينور دارد، که نامه اين ور هم به نفع خود آن طرف است، براى اينکه فحاشى است.

نامه هاى آن طرف هم همان دروغهايى است که در اين مدت سه سال اين راديوها گفتند و حالا همان را تکرار مى کنند به اسم اينکه نامه براى ما آمده است.

و ما هيچ در مقابل اينها نداريم، حتى يک راديوى خارجى که بتواند تبليغ کند آن چيزى که واقعيت هست، ما نمى خواهيم مبالغه کنند.

ما مى خواهيم مقايسه کنند بين اين انقلاب بزرگ اسلامى با همه انقلاباتى که واقع شده است.

انقلابهايى که در کشورهاى به اصطلاح متمدن و پيشرفته شده است تا انقلابهايى که در ساير کشورهاى کوچک شده است، ما دلمان مى خواهد که اينها مقايسه کنند، ببينند حجم برداشت اين جمهورى اسلامى با ضايعاتش چقدر است و آن مقدارى که جمهورى اسلامى با مردم، با مخالفين عمل کرده است و مدتهاى زيادى به همه آنها فرصت داد، همه راهها باز بود، همه فرودگاهها باز بود به روى همه تا آنجايى که ديد که چنانچه بخواهد به همان وضع باقى باشد اينها دشمن با اسلاماند و دشمن با خلق اين کشور.

تشکر از مردم آمل شما ملاحظه فرموديد که اينها در داخل تبليغات زياد مى کردند، به خارج هم که رفتند تبليغات زياد مى کنند، به اينکه مردم در اختناقاند، و خودشان همه مخالفاند با جمهورى اسلامى ، در صد شش تا موافق دارد جمهورى اسلامى ، يا فوقش ده تا، ولى سايرين همه موافق منفى و مخالف هستند.

و ديدند که همه آمالشان را به شمال دوخته بودند و بيشتر تبليغات اين بود که شمال ديگر تقريبا صد در صد مخالف با جمهورى اسلامى هستند. و اينها همه قوايشان را جمع کردند و به آمل آن حمله وحشيانه غافلگيرانه را کردند، به اميد اينکه مردم آمل هم با آنها همدست بشوند، و آمل را مرکز استان قرار بدهند و بعد مازندران و جاهاى ديگر و رشت و همه جاها را بگيرند و جلو بروند.

اينها به خيال خودشان با دست ملت مى خواستند که - همان ملتى که آنها تراشيدند که مخالفند با جمهورى اسلامى - با اينها بيايند و مرکز را هم بگيرند و حکومت را تغيير بدهند و بعد هم هر طورى که دلشان مى خواهد عمل بکنند، مرتجعين را هم از بين ببرند! وقتى مواجه شدند با مخالفت مردم - مهم مخالفت مردم بود - شکست خوردند و ما بايد تشکر کنيم از شهر آمل و آن مردم فداکار که معالاسف، خوب عده اى را هم شهيد دادند، لکن خوب اين مطلب را ثابت کردند که آنجايى که شما تمام آمالتان به آنجا بود با شما مخالفند، حالا شما مى خواهيد بياييد قم? مى خواهيد بياييد تهران، جاهاى ديگر? معذلک، رسانه هاى گروهى گذشتند از آن، همين طورى يک چيزى ذکر کردند و از آن گذشتند و بنايشان هم بر همين است.

يک مطلبى اگر پيش مى آيد، يک کلمه اى مى گويند و مى گذرند از آن طرف که به ضد ما يک کلمه اى مى گويند،بعد پف مى کنند بهش، شروع مى کنند به هر چه دلشان مى خواهد مى گويند.

گستردگى تبليغات دروغ بر ضد ايران بنابراين، ما بايد اين مطلب را که احساس کرديم که همه رسانه هاى گروهى تقريبا، همه عالم با ما يا مخالفند يا صحبت نمى کنند و اينهايى که مؤثرند مخالفند، پس ما بايد خودمان يک فکرى براى خودمان بکنيم.

ما نبايد بنشينيم که ديگرانى که دشمن ما هستند بخواهند براى ما مداحى بکنند يا مصالح حقيقى را بگويند.

به همين جهت است که بايد خودمان راه بيفتيم، دوره برويم، برويم و مسائلمان را بگوييم و الان يک فرصت خوبى است براى آقايان و من اميدوارم که با پشتيبانى خداى تبارک و تعالى، شما موفق بشويد در هر جا برويد، مصاحبات داشته باشيد.

در جمعيتهايى که هست برويد شرکت کنيد، صحبت بکنيد. و مردم بلاد اينطور نيستند که مثل اين حکومتها باشند و مثل اين قدرتهاى بزرگ باشند، مردم، حتى مردم امريکا هم آنطور نيستند، منتها اينقدر تبليغ کردند به ضد ما که آنها خيال مى کنند که الان در ايران هر روز - در بعضى از حرفهايشان اين است که - هر روز در ميدان کذا يک عده کثيرى را اينها به رگبار مسلسل مى بندند و از بين مى برند.

اينطور تبليغات دارد مى شود، يک زن آبستنى که اسمش را هم مى گويد، فلان زن شش ماهه آبستن بوده - همه چيزهايش خصوصياتش را، آنهايى که شش ماه است بيرون است، همه را مى دانند - اين را اعدامش کردند، بچه اعدام کردند.

آن کارهايى که خودشان دارند مى کنند به گردن شماها و ما مى اندازند.

تبليغات هم مى کنند و جاهاى ديگر هم نقل مى کنند.

آنهايى که دلشان نمى خواهد حالا خودشان را خيلى آلوده کنند مى گويند: گفتند اين طورى، فلان آدم اينطور گفته ، فلان کس اينطور نوشته .

براى شايعه پراکنى اين روش هم يک روشى است که از قول ديگرى نقل مى کند.

کيک گفته يا براى ما نوشتند.

در هر صورت ما خودمان بايد تبليغ کنيم همان طورى که ايران خودش قيام کرد، ننشست که يک قدرتى با او همراهى بکند، ننشست که يک دسته از خارج بيايند همراهى بکنند، خودش کار خودش را انجام داد، و خودش بيرون کرد همه را و خودش جمهورى اسلامى را تا اينجا رسانده و خودش مى رساند تا آخر، انشاءاللّه.

قابل مقايسه نبودن جمهورى اسلامى با هيچ رژيمى و ما وقتى مقايسه کنيم مابين اين جمهورى تازه ولادت پيدا کرده سه ساله با انقلابات بيست ساله ، سى ساله ، شصت ساله ، ما مى بينيم که هيچ طرف مقايسه نيست.

کشتارى که در آن انقلابها شده است، ميليونها گاهى آدم کشته شده است، اختناقى که بوده است تا حالا هم هست.

شوروى تا حالا هم توى اختناق است، زندگى او به اين است که با سرنيزه به مردم تحميل بکند.

يک روز سرنيزه را بردارند ملتش اينطور نيست که با او موافقند و ما هيچ اصلا - بر خلاف همه انقلابات - ابدا هيچ اختناقى حالايش هم نيست، آن وقت هم نبوده .

اصلا، دروازه ها باز بود، هر کس هر چه دلش مى خواست مى گفت، هر روزنامه اى هر چه دلش مى خواست مى نوشت، هر کسى هر کارى مى خواست مى کرد.

اين همه تبليغات در خيابانها در ديوارها، در همه جا مى شد، تا آنجايى که فهميدند که اينها قضيه قضيه تبليغ نيست که بخواهند تبليغ کنند و کارهايشان را انجام بدهند، قضيه قضيه براندازى است و قضيه قيام مسلحانه است که قيام مسلحانه کردند.

آن وقت در خارج مى گويند که مردم را مى کشند، کدام مردم را کشتند? اين همه بود که اينها وارد شدند در خيابانها و قيام مسلحانه کردند، باز يک مقدار محدود جزايشان را دادند و الاکدام دولت است در عالم که تحمل اين معنا را بکند که قيام مسلحانه بکنند? اين مصر که طرفدارش امريکا و نمى دانم اين هست، قيام مسلحانه اى در کار نبوده است.

فقط همين است که از اسلام مى ترسند، يعنى که مى گويند اسلام، الان چقدرها جمعيت را گرفتند، با اينکه اينها مى گويند اسلام.

جاهاى ديگر هم همينطور، بدون اينکه قيام مسلحانه شده باشد، به قيام به اين طور چيزها، به اينکه شايد بکنند، بعد مى کنند، يا يکى چيزى مختصرى واقع شده است، آن جمعيت زيادى را مى گيرند، حبس مى کنند.

اما اينجا، اينهايى که قيام مسلحانه کردند و آنها هم که هوادار اينها بودند و شلوغ کارى کردند، وقتى گرفتند بعضيشان را که نمى شد رهايشان کنند، براى اينکه در توى حبس هم همين بساط را درست مى کنند و توى حبس هم گاهى وقتها مامورين را مى زنند، گاهى وقتها مى کشند، از اين جهت خوب، اينها را جزا دادند،يک جزاى عادلانه اى که براى حفظ جامعه ، يک سرطانى را براى حفظ مزاج در مى آورند غده را، براى حفظ جامعه هم بايد اين کار بشود.

اما اکثر اينها الان در حبسهايى که هستند با يک گرفتاريهايى که محبوسين آنجا دارند و مقدارش هم کم است، چطور است، اما تحت تربيت هستند، دارند تربيتشان مى کنند و ما هميشه به آقايان سفارش کرديم راجع به اينها.

آن وقت در خارج وقتى مى رود همه صحبتها هست.

لزوم فعاليت وزارت ارشاد در خارج از کشور بالاخره ما بايد کلاه خودمان را خودمان نگه داريم، هيچ ننشينيم به اينکه يک کسى از خارج چه بکند، آنها نمى کنند، آنها خلاف مى کند.

ما بايد وزارت ارشادمان خودش قيام کند به اينکه در خارج يک کارهايى انجام بدهد.

الان هم که فرصت پيدا شده و شما آقايان داريد تشريف مى بريد، بايد غنيمت بشمريد فرصت را و مسائل ايران را در آنجا بگوييد، به مردم بگوييد.

آنهايى که دروغ پخش مى کنند آنها مى دانند، لکن مردم خيلى چيزها را نمى دانند، به مردم بايد گفته بشود، در مساجد بايد رفت، در - عرض مى کنم که - جاهاى ديگرى که محل اجتماع است بايد رفت.

مصاحبه بايد کرد با روزنامه نويسها با اينها، اگر بنويسند در روزنامه هايشان.

در هر صورت تکليف ما اين است که خودمان کار خودمان را انجام بدهيم و ننشينيم که ديگران انجام بدهند و يکى از کارهاى مهم ما اين است که تبليغاتمان دامنه دار بشود.

حالا که نمى کنند در خارج، موافق ما نداريم در خارج، حالا بايد خودمان برويم خارج اين مسائلمان را بگوييم.

بنابراين، يک کار خوبى است، اين بسيار مفيد است و بايد در هر فرصتى ما اين کار را انجام بدهيم، نه اينکه فقط اين چه باشد، هر وقت فرصتى پيدا شد بايد يک عده اى تبليغ بکنند و از خارج هم وقتى مى آيند بايد آنجا به آنها گفته بشود، مسائل گفته بشود به آنها، سفارش بشود که شمايى که مسائل اينجا را خودتان لمس مى کنيد خوب برويد در خارج بگوييد اينها را.

و اميدوارم که موفق بشويد و انشاءاللّه تبليغ کنيد و اين جمهورى اسلامى را آنطورى که هست به مردم نمايش بدهيد و موفق باشيد و با موفقيت مراجعت کنيد.

انشاءاللّه.

/ 172