نقطه عطف - دیوان حضرت امام خمینی (ره) نسخه متنی

بيــزار شو از هـــوا پرستان
چون طفل صبور، در دبستان
چـون ابــــر بهار در گلستان
بشنو خبر هــــــزار دستـان
بر مى زدگـان و تنگدستـان
بر گير ز دوست، جام مستى
من شـاهـم و عـاشق گدايـم
فـــرمانـبر يــــار بيـــــوفايــــم
بــــازيــــچـه دور و آشنــــايم
دور از بـــــرِ يــــــار دلــــربايم
بـــازنـــــده رنـــد بينــوايـــم
از جــان و دل و زبـان و نايم
بر گير ز دوست، جام مستى
رمزى است بـرون ز عقل و دينم
بـــى قيــد ز عــــار صلح و كينم
در حـــلقــه نــــمــلــه زمينـــــم
در مــنظـــــر سالـــكـان، چنينـم
وارستــــــه ز روضــــــه بــــرينم
بيــــــزار ز نـــــاز حـــــور عــينـم
در جمــــــع بتــــان نــــــازنينـم
بر گير ز دوست، جام مستى
مى خواست ز دوست دستگيرى
تا تـــوبه كنـد به دست پيـــــــرى
تا زنـــــده كنـــــد دلش فقيـــــرى
از دورى دلــبــــــــرت بـــــميــرى
جــــاى گنه است و سر به زيـرى
آهستـــه، و ليك با دليرى
بر گير ز دوست، جام مستى
اى رمز نـــــــداى جاودانى،
وى مرشد ظاهر و نـهانى،
در عــرش مُرفّع جــهــــانى،
از جــــلــوه طـــور لامكانى،
در پــــــرتو سرّ سَرمــدانى،
در جمـــع قــــــلندران فانى
بر گير ز دوست، جام مستى
نــاديـــده افــول حق ز مــــــنظر
شد بَـــرد و سلام از تــــــــو آذر
بنمــاى رُخش چــــــــو گل مصوّر
شد شهـــــــر قــــلندران، منّــور
شد هر دو جهان، چـو گل معطّر
بر گـــــــوى به صــــد زبان مكـرّر
بر گير ز دوست، جام مستى
رنـــــــــدان صبـــور دورانــديش
آن مى زدگـان فـارغ از خويش
در صـــورت عـالـمان و بد كيش
بيگـــانــــه بـود ز نوش يا نيش
در خلــــوت مى‏خورانِ دلريش
بر پــاكـــــدلان مـرده از پيش
بر گير ز دوست، جام مستي
بر گير ز دوست، جام مستي