شهيد سيدمحمد موسوي - وصیت نامه شهید سید محمد موسوی نسخه متنی

شهيد سيدمحمد موسوي

استان سمنان > شهرستان گرمسار

وصيت نامه

بسم الله الرحمن الرحيم «ولا تحسبنّ الذين قتلوا في سبيل الله أمواتاً بل أحياء‍ٌ عندربهم يرزقون » «سوره آل عمران آيه 129 » خدمت پدر و مادر گرامي سلام عرض مي نمايم و اميد آن دارم که سلام فرزند حقيرشان مورد قبول واقع شود و از دست ما هيچ گونه ناراحتي نداشته باشيد و مرا حلال نمائيد . پدر ومادر عزيزم ! در حال حاضر -که امتحان الهي و آزمايش بر ما روي آورده است- بايد امتحان را پس داد وان شاءالله به قوّه و عنايت خودش از اين آزمايش پيروز و موفق به درآئيم . بايد اين را بگويم که مرگ يک قانون کلّي است و يک اصل بلا استثناء مي باشد ، چنانچه در قرآن کريم هست «کل نفس ذائقة الموت » (آل عمران/185) هر کس (همه کس) مرگ را مي چشد وهيچ کس نيست که مرگ را نچشد. و با اين قبول که مرگ يک قانون کلي گرديده است ، پس بهتر است که در راه خداوندتبارک و تعالي اين مرگ مان قرار بگيرد و فکر مي کنم شهادت اعظم الموت باشد وبالاترين مرگ در راه خدا را مي توان شهادت در راه او بيان کرد و مي بينيم که بيشتر فرستادگان خدا ، مرگشان شهادت در راه اوست و پا کان و صلحا و متقين در خواستشان شهيد شدن است و چنانچه در قرآن کريم سورة شريفه آل عمران آيه 169 بيان مي شود که نپنداريد و حساب نکنيد آن کساني که کشته مي شوند در راه خدا مرده‌اند، بلکه آنها زنده هستند و در نزد خداوند تبارک و تعا لي روزي مي خورند. «ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون» پس شما اين حساب را نکنيد که با بيرون رفتن روح از جسم، شهدا مي ميرند. بدانيد که آنها ناظر به شما مي باشند و در خدمت ابا عبدالله الحسين -عليه السلام- حاضر هستند و در درياي بي کران نعمات الهي (بهشت ) شنا کنان شناورند و خلاصه آنچه را که نمي توان بيانش کرد و جز خداوند قادر از اسرار نعمت ها يش کسي خبردار نيست وبايد رفت، به آن رسيد تا با خبر شد. اي پدر ومادر عزيزم ! اگر لطف الهي شامل حال اين عبد حقير گرديد ، شما بدانيد در هر حال از نعمت بزرگ الهي برخوردارهستيم. همين که شما را خداوند منت گذاشته و شما را از امرش بي نصيب نمي گرداند وهم اين که ما را اگر لايق باشيم، نعمتي بزرگ عنايت مي فرمايد که شايد فکرش را هم نتوانم بکنم که ان شاءالله نصيب ما مي شود . مي دانم که شما آنچنان از لحاظ ايماني قوي هستيد که از هيچ حادثه اي حتي رسيدن ما به لقاء الله و رسيدن ما به معشوق مان کوچک ترين ذرّه اي ناراحتي نکرده و نمي کنيد ،‌ولي از شما تقاضا دارم که به چندين تذکر فرزند کوچک خود توجه نمائيد:

1 ـ پدر و مادر گرامم ! اگر لطفش (لطف خدا) شامل حال گرديد ، بدانيد که آن روز،‌روز دامادي ماست و چنانچه شما در روزهاي عروسي با لباس نو و شادي کنان به عروسي مي رويد، از شما مي خواهم که هم چنان با لباسي نو و شادي کنان از اين دامادي پذيرايي کنيد و مبادا غمناک و عزادار با لباس سياه شما را ببينم [ببينند] که باعث ناراحتي ما شود اين ناراحتي شما ،‌بدانيد شادي را از ما مي گيرد.

2ـ از دوستان و آشنايان تا مي توانيد با مهرباني و احترام گذاشتن با آنها رفتار نمائيد.

3ـ اسلام را در اسلام ببين نه در اشخاص، و عمل خير را در خيرات کنندگان ببين ،‌نه از کساني که از آنها عمل شرّ سر مي زند.

4ـ هر وقت که ياد ما کرديد ، توجّه‌تان را به اباعبدالله الحسين –عليه السلام- و علي اکبرش جلب نمائيد.

5ـ دعاي خير براي کلية رزمندگان کن و براي ما حلاليت طلب کن و ما را ببخش .

6ـ در عمل کردن به آداب اسلامي زياد توجه نمائيد. «والسلام عليکم ورحمة الله و برکاته »

موسوي 1/1/1361