«طلبة شهيد: اصغر عبد المجيدي» «لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون» (آل عمران/169) مرده مپنداريد كساني را كه در راه خدا كشته شدند بلكه آنها زندهاند و در نزد خدا روزي مي خورند.) وصيت نامه خود را با نام خداوند تعالي و با سلام و درود فراوان به حضور امام زمان (عجل الله تعالي فرجه) و با سلام و درود به حضور نايب بر حقش، حسين زمان، نادرة دوران، قلب تپنده مستضعفان جهان، شير خروشنده جماران، حضرت آيت الله العظمي امام خميني و با سلام و درود فراوان به حضور شهيدان كربلاي زمان و با آرزوي پيروزي رزمندگان اسلام، وصيت نامهام را شروع ميكنم: «أما من مغيث يغيثنا، أما من ذابّ يذبّ عن حرم رسول الله (صلي الله عليه و آله) » (آيا هيچ كسي نيست فرياد دادخواهان را لبيك گويد؟ آيا كسي نيست از حريم رسول الله دفاع كند؟(امام حسين (عليه السلام)) آري، آري، حالا حسين زمان، امام خميني هم همين ندا را سر ميدهد و بر گردن ما است كه به نداي او لبيك گوييم. اكنون ما به نداي حسين گونه رهبرمان، نداي لبيك گفتهايم و اگر در اين راه به فيض شهادت نايل آمديم، درست است كه ما لياقت شهيد شدن در اين راه كه -همانا خط سرخ حسين است- را نداريم، اما قسمت الهي، آري و اگر چه حسين (عليه السلام) رفت، اما زينب (سلام الله عليها) نهضت حسيني را در سراسر جهان زنده نگه، داشت و اكنون بر گردن شما ملت شريف است كه كار زينبياش را انجام دهيد.اما مسئوليت شما از ما سنگينتر است. آنان كه شهيد شدند كار حسيني كردند و آنان كه ماندهاند بايد كار زينبي كنند. الحمدلله الذي ختم لاوّلنا بالسعاده و اخرنا بالشهاده و الرحمه.