«روحاني شهيد: حميد شامخي اميري» «ربنا افرغ علينا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علي القوم الكافرين» (بقره-250) «و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون». (آل عمران-169) بسم الله و بالله و اليالله و في سبيل الله اللهم عليك اسلمن و اليك وجهت وجهي و اليك فوضت امري فاحفظني بحفظ الايمان من بين يدي و من خلفي و عن يميني و عن شمالي و من فوقي و من تحتي و ادفع عني بحولك و قوتك فانه لاحول و لا قوه الا بالله العلي العظيم. با نام خدا و با خدا و به سوي خدا و در راه خدا سفرم را آغاز مي كنم. خداوندا! خودم را به تو تسليم كردم و به درگاهت رو آوردم و كارم را به تو واگذار كردم و با حفظ ايمان مرا از جلو و دنبال سر، و از راست و از چپ، از بالا و از پايين و از زير پا نگاه دار و با حول و توانت از من دفاع كن كه هيچ نيرو و قدرتي نيست مگر به وسيلة خداي والا و بزرگ. (دعاي امام سجاد-عليه السلام- در آداب سفر) با درود و سلام بر منجي عالم بشريت، دادگستر جهان برپا كننده عدالت، نابود كننده ريشه ظلم و فساد، اميد محرومان و مستضعفان جهان، مسكن دل مؤمنين و مؤمنات و عاشق معشوقان به ديدارش، حضرت بقيه الله الاعظم حجه بن الحسن العسكري -روحي و ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء- و با درود و سلام بر نايب بر حقّش، بنيانگذار جمهوري اسلامي و برپا كننده مقدمة ظهور حضرت مهدي -عجل الله تعالي فرجه- حضرت آيت الله العظمي امام خميني -روحي فداه- و با سلام بر رزمندگان جان بر كف و مخلصين و معلولين و مجروحين و اسرا و مفقودين اسلام و ملت شهيد پرور ايران و با درود بر شهدا از صدر اسلام تا شهداي كربلا به خصوص سالار شهيدان حضرت حسين بن علي-عليهما السلام- و از شهداي كربلا تا شهداي ايران به خصوص سالار شهيدان انقلاب اسلامي، حضرت آيت الله دكتر بهشتي -رضوان الله عليه- چند جمله اي را از خود به يادگار ميگذارم تا خداوند متعال از راه اين نصيحت، مرا مشمول رحمت خود قرار دهد. (انشاءالله) برادران و خواهران! شما خوب به ياد داريد كه در سال 1357 انقلاب اسلامي به رهبري امام خميني در ايران بر پا شد و به خواست خداوند متعال جمهوري اسلامي در ايران پايه ريزي شده تا زمينهاي براي حكومت جهاني حضرت مهدي-عجل الله تعالي فرجه- شود. دشمنان اسلام از صدر اسلام ميخواستند جلوي رشد اسلام را بگيرند و بنا را بر اين گذاشتند كه از هر راهي اسلام را ضربه بزنند و چراغ هدايت و نور خدا را خاموش كنند غافل از آن كه: چراغي را كه ايزد بر فروزد هر آن كس پف كند ريشش بسوزد لذا پيش خودشان نقشه ميكشيدند كه چه كار كنند ديدند كه درخت تنومند اسلام يك جا كنده نخواهد شد. نظر را بر اين گذاشتند كه حكومت نظامي را به راه بيندازند، حكومت نظامي را در صدر اسلام و در انقلاب اسلامي ما به راه انداختند و شكست خوردند، لذا نقشة ديگر را جلو آوردند، يعني محاصرة اقتصادي را در صدر اسلام و انقلاب اسلامي ما به راه انداختند، باز هم شكست خوردند؛ چون امام عزيز فرمود: «ملت ما در مقابل حكومت نظامي، فرزند محرّم و در مقابل محاصرة اقتصادي، فرزند رمضان است». لذا نقشة ديگري را با تردستي بهتري اجرا كردند، يعني آمدند شاخههاي امام[ياران امام] را با تهمت و افترا تضعيف كردند تا مردم از اين شخصيتها ناراضي شوند و با ناراضي شدن مردم، راحتتر شاخههاي اين درخت تنومند اسلام را قطع كنند، لذا ميثم تمّارها، عمّار ياسرها، بهشتيها، باهنرها، صدوقيها،و دستغيبها، مدنيها و اشرفيها را شهيد كردند تا اين درخت بخشكد، غافل از آن كه خون اين عزيزان درخت اسلام را تنومندتر كرده است. باز قرار بر اين گذاشتند تا نقشة شوم ديگري را بكشند، لذا جنگ را بر مسلمانان صدر اسلام و مردم ايران تحميل كردند. بحمدالله تا الان ضربه سنگين را خوردند و انشاءالله ضربه نهايي را هم به زودي خواهند خورد. در همه اين نقشهها يك نقشه آنها كاري شد، هم در صدر اسلام كه دشمن، قرآن را بالاي ني كرد و در بين مسلمانان تفرقه افتاد و هم در انقلاب اسلامي ما كه دشمن مسألة گروه بازي را درست كرد و تا اندازهاي در اين كار موفّق شدند؛ ولي رهبري پيامبرگونة امام عزيزمان اين نقشة دشمنان را خنثي كرد و دماغ آنها را به خاك ذلّت ماليد، لذا با اين حال هم نبايد از دشمن غافل شد؛ چون كه امروز بيشتر از روزهاي قبل به وحدت كلمه نياز داريم؛ چون اسلام بر دو پايه استوار است: اوّل كلمة توحيد كه اقرار و يگانگي خداي تعالي است. دوّم، توحيد كلمه (وحدت كلمه) به اين معني كه همه مسلمين با هم متحد شوند. انقلاب اسلامي ما هم كه با تكيه بر ارزشهاي جاودانه و به رهبري آگاهانه كه امام خميني است و الهام گرفته از تعاليم وحي به دست امّت رشيد و شهيد پرور پرتو افكند و قلبهاي مستضعفين و مسلمين جهان را تسخير كرد؛ از اين رو بر همه لازم و واجب است كه از موجبات شرك و تفرقه حذر كنيم و اين پرچم برافراشته را تا قيام قائم-عجل الله تعالي فرجه- بر دوش كشيم تا به آن امام بزرگوار - حضرت مهدي-عجل الله تعالي فرجه- تسليم كنيم. اين بر دوش گرفتن پرچم، ساده نيست. بايد دست به دست هم داده، با يك دست قرآن و با دست ديگر سلاح را بر دوش گرفته به جنگ با كفّار و مشركين برويم. و تو اي برادر! لحظه، لحظة غفلت و نشستن نيست؛ چون امام عزيز ما فرمود: «جنگ، جنگ است و عزّت و شرف ميهن ما در گرو همين مبارزات است» اي برادر! مگر در زيارت وارث اين جمله را خطاب به امام حسين-عليه السلام- نميخواني كه «فيا ليتني كنت معكم فافوز معكم» (پس اي كاش من بودم با شما پس رستگار ميشدم با شما). مگر شما آرزو نميكنيد قبر شش گوشة ابا عبدالله و ديگر امامان را زيارت كنيد؟! پس اي برادر! كربلا رفتن، دست و پا دادن ميخواهد. كربلا رفتن جان و مال دادن ميخواهد. كربلا رفتن، خون دادن ميخواهد. بايد يك عدّه از خود بگذرند تا ديگران به حرم آقا اباعبدالله الحسين-عليه السلام- برسند. بايد يك عده خود را فدا كنند تا نسل آيندة ما بتوانند با حال آسوده احكام اسلام را در سر تا سر نقاط جهان جاري كنند. برادر! آيا هنوز وقت آن نرسيده است كه گوش شما نداي «هل من ناصر ينصرني» امام عزيز را بشنود؟! نكند مثل مردم كوفه، علي-عليه السلام- و فرزندانشان را تنها بگذاريد. نكند نفرين علي-عليه السلام- كه به مردم كوفه فرمود: «خدا شما را بكشد، شما قلبم را چركين كرديد» شامل حال شما شود! پس از جا برخيز، فردا دير است، همين امروز به پا خيز و دفاع از آرمان اسلاميات بكن. شايد بگوييد زن و بچّههاي ما يتيم ميشوند؛ آيا زن و بچه مهمتر است يا اسلام؟ مگر ديگران كه رفتند زن و بچه نداشتند؟ مگر حسين بن علي-عليه السلام- زن و بچّه نداشت؟ پس چرا به پا خاست و از اسلام دفاع كرد؟ مگر نفرمود: اگر دين جدم محمد-صلي الله عليه و آله- با كشته شدنم پايدار ميماند، پس اي شمشيرها مرا در برگيريد. اي برادر! اگر شيعة واقعي هستيم بايد درس از حريم اسلاميمان را از حسين-عليه السلام- بياموزيم. پس دفاع كنيد و نترسيد كه علي-عليه السلام- فرمود: قيام كنيد به چيزي كه مكلّفيد و علي-عليه السلام- ضامن پيروزي و رستگاري شما در آخرت است. نصيحتي [ديگر]: برادر! لحظهاي بينديش و به قبرستان برو و خود را در جاي يك مرده در قبرستان ببين و از آنها عبرت بگير، ببين آنها جز اعمال چه چيز با خود بردند. اي برادر! نكند كه از مرگت بيخبر باشي، بدان «الموت ياتي بغتتا» مرگ ناگهان به سراغ تو ميآيد و كسي جز خدا از مرگ مطّلع نميباشد. به خدا قسم اين دنيا است كه گولت زده كه علي-عليه السلام- فرمود: «دنيا هم چون ماري است كه بدني نرم دارد و زهر كشنده در درون آن است» نكند فريب خورده كه نادان به سوي آن مايل ميشود و داناي خردمند از آن حذر ميكند، پس سعي كن دنيا زنداني براي تو باشد. سعي كن تلخي دنيا را بچشي كه علي-عليه السلام- فرمود: «تلخي دنيا شيريني آخرت است و شيريني دنيا تلخي آخرت است». پس اي برادر! سعي كن به راه بيايي و به اسلام عزيز باز گردي كه هم منافع دنيايت را تامين ميكند و هم منافع آخرتت را. خوشا به حالت كه حبّ دنيا را از دل خود خارج ساختي و اين حبّ دنيا از دل خارج نميشود مگر به عبادت و سلوك. برادر و خواهر مسلمان! مسؤوليت يك مسلمان خيلي سنگين است. مسلمان، افسار گسيخته و از خود رها شده نيست. بايد تلاش كند كه چشم و گوش و زبان و دست خويش، بلكه انديشه و تخيّلاتش را كنترل كند و با عمل به احكام شرع مقدّس و تقوا، همة اعضا و جوارح خود را در مسير خوشنودي خداي تعالي به كار گيرد؛ بنابر اين بر دوش همه است كه ريشة شايعه پراكني، سخن چيني، برچسب زدن، عيب جويي و تضعيف و غيبت و تهمت را بر كَنند. بياييد تا در سخن گفتن، انديشه كنيم. خوب و بد گفتارمان را بسنجيم و نظر افكنيم كه آيا براي رضاي خداي تبارك و تعالي است كه زبان ميگشاييم؟ بياييد كه ديگر سخن عقلمان را بر زبانمان مقدّم بداريم، چون عالم محضر خدا است و دنيا وسيلة ابتلا، پس بكوشيم در محضر خدا و امام زمان-عجل الله تعالي فرجه- گناه نكنيم و در آزمايش الهي سر افكنده و شرمسار نشويم، حيف از آن كه خودم دارم با بي عملي از اين دنيا هجرت ميكنم. سخني چند با خانوادهام: پدر و مادر بزرگوارم! اگر خبر شهادت من به شما رسيد فوراً دو ركعت نماز شكر بخوانيد و بعد از نماز براي تعجيل در فرج آقا امام زمان-عجل الله تعالي فرجه- و سلامتي رهبر انقلاب اسلامي دعا كنيد. من هم دعا مي كنم كه خداوند به شما و تمام خانوادههاي شهدا صبر عظيم عنايت فرمايد. پدر و مادرم! محكم و استوار بايستيد و لحظهاي از اين آزمايش الهي غفلت نكنيد. باشد كه انشاء الله از اين آزمايش الهي سر بلند بيرون آييد تا در دنيا و آخرت رستگار شويد. «والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته»