«روحاني شهيد: غلامرضا داودي» «ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون» «فرحين بما آتاهم الله من فضله و يستبشرونبالذين لم يلحقوا من خلفهم الاخوف عليهم و لاهم يحزنون.» گمان مبريد آن كسانيكه در راه خدا كشته شدهاند مردهاند نه آنها زندهاند و از نعمتهاي الهي بهرهمند ميباشند. بسيارخوشحال و شادمانند از آنچه خداوند از فضل و رحمت خويش به آنان مرحمت فرمودهاند به بازماندگان خود چنين نويدميدهند (شما براي ما ناراحت و اندوهناك نباشيد زيرا ما نمردهايم بلكه زنده و جاويديم). بنام خداي شهيدان و گواهان تاريخ، بنام خداي خالق، خدايي كه هر چه داريم از اوست. خدايي كه براي انسانها جهان را خلق كرد و چشم و گوش و عقل و هوشبه او عطا فرمود، تا در اين دنياي چند روزه از آنها استفاده هر چه بيشتر و بهتري جهت تكامل و نايل آمدن به لقاء الله ببرد. اي برادران و خواهران! شما ميدانيد طبق آيه قرآن (كل نفس ذائقه الموت) احدي در اين دنياي فاني جاويد و پايدار نخواهد ماند بلكه همه ميروند و همه بايد يك مسافرتي كنند كه ديگر بر نميگردند و اين حكم مسلم ولا يتغير ذات اقدس الهي است كه (اذا جاء اجلهم لا يستاخرون ساعةً و لا يستقدمون). و برابر نص صريح قرآن كريم، كسي هم قدرت فرار از مرگ را نخواهد داشت (قل ان الموت الذي تفرون منه فانه ملاقيكمثم تردون الي عالم الغيب والشهاده فينبئكم بما كنتم تعملون.) پس اي عزيزان! وقتي مسافرت حتمي شد و همه ما از اين دنياي فاني به دنياي ديگر خواهيم رفت، آيا وسايل سفر را آماده كردهايم؟ هرچه كه در اين دنيا بيشتر بمانيم، علاقه ما نسبت به دنيا و اموال دنيا بيشتر ميشود وهر چه بيشتر پير شويم آرزويمانزيادتر و... حرص دنيوي ما بيشتر ميشود و اصلاً مرگ از ياد ميرود و فكر اين را نميكنيم كه از دنيا رفتيم هيچ كس به دادماننميرسد مگر عمل خالص و نيك انسان. در آنجا محاكمه سختي در پيش است كه افراد محاكمه كننده، هيچ چيز از يادشاننميرود و تمامي عملهاي خوب و بد انسان به قول قرآن كريم ولو اينكه ذرهاي از عمل خير يا شر باشد، همه به حسابميآيد و ميشود، تنها كسي ميتواند در اين محاكمه به سلامت رد شود كه عمل خوب او بيشتر باشد. همه محاكمه ميشوندمگر پيامبران و ائمه (ع)، و شهيدان و ظاهراً علماي اسلام. پس شهيد مقام والايي دارد. شهادت اگر نصيب بنده گنه كار شود، ديگر هيچ آروزيي ندارم كه از اين مسئله مهمتر باشد. اي مسلمانان! آيا خوب فكركرديد كه اين جنگ با صدام همان جنگ اباعبدالله الحسين(ع) با يزيد در كربلاست؟ آيا اگر در زمان امام حسين(ع) بوديد و آيا آن حضرت در اين زمان بودند و دستور جهاد ميدادند آيا شركت ميكرديد؟ يقين بدانيد كه اگر در اين جنگشركت نكرديد در آنجا هم شركت نميكرديد. همين عذر و بهانهاي كه عدهاي مثل آن، اصحاب بيوفاي اميرالمؤمنين(ع) در حال حاضر ميآورند، در اينجا هم ميآورند. پس بدانيد كه روزي عزرائيل ميآيد و قبل از آنكه اطلاعي بدهد، جانشما را ميگيرد و در آن وقت توبه و پشيماني سودي ندارد، حال اگر خودتان به جبهه نميرويد، لااقل جلوي اين جوانانعاشق اسلام را نگيريد، بدانيد همچنانكه در زيارت عاشورا ميخوانيد: اللهم العن امته سمعت بذالك فرضيت به «يعني خدايالعنت بفرست بر آن ملتي كه شنيدند جريان كربلا را و راضي شدند به آن. و اظهار همدردي و كمك نكردند، در آينده هم،مردم همين لعنت را بر آنهامي فرستند كه امروز به ياري حسين زمان نميشتابند و مهر سكوت بر لب ميزنند و بجاي كمك، نقهم ميزنند. خداوند همه را هدايت نمايد و آنهايي را كه قابل هدايت نيستند، عزرائيل را براي هدايت آنها بفرستد، اما چند تذكر: 1- از كليه مسلمانان ايران خصوصاً حزب اللهيها و بسيجيان عرضه ميدارم كه دست از حمايت امام امت روح خدا، خميني بت شكن بر ندارند زيرا كه او در حقيقت چراغ هدايت براي جوامع اسلام و خاري به چشم بيگانگان ميباشد، و بدانيد هر كسي به او متمسك شد، نجات مييابد و هر كسي تخلف و سرپيچي كند، به هلاكت ميرسد. 2- اي پدر و مادر و خانواده عزيز و برادران و خواهران عزيزم! مبادا اجر خود را ضايع كنيد كه نميكنيد. مبادا با گريههايخود ضد انقلاب را خوشحال كنيد شما سعي كنيد مقاومت داشته باشيد. 3- مبادا شهيدي را در مقابل شهيدي ديگر بزرگ كنيد كه روح شهيدان از شما نارحت ميشود چون مقام هر شهيد را تنهاخدا ميداند كه در چه مرتبهاي است. 4- فرزندم وقتي به دنيا آمد در صورتيكه پسر بود نام او را «مهدي» و در صورتيكه دختر بود «زينب» يا «فاطمه» نامگذاري كنيد. 5- بنده هر حقي نسبت به كسي دارم بخشيدم و از آنها ميخواهم اگر نسبت به من حق دارند و يا احياناً غيبت آنها را نمودم، مرا عفو نمايند. در پايان از امت شهيد پرور تقاضا دارم كه مقاوت داشته باشند كه پيروزي نهايي خيلي نزديك است. ان شاءالله والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار