بسم الله الرحمن الرحيم «طلبة شهيد: محمد جديدي» «و لئن قتلتم في سبيل الله او متُّم لمغفرهٌ مِن الله و رحمهٌ خيرٌ ممّا يجمعون و لئِن متُّم او قتلتم لإلي اللهِ تحشرون» (آلعمران/157و158) «اگر در راه خدا کشته شده يا بميريد، در آن جهان به آمرزش و رحمت خدا نائل مي شويد و آن بهتر از هر چيزي است. که در حيات دنيا، براي خود فراهم آورديد و اگر در راه خدا بميريد يا کشته شويد، غم مخوريد که به رحمت ايزدي پيوسته و به سوي خدا محشور خواهيد شد» و باز در سوره ديگر مي فرمايد: «و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيلِ الله امواتاً بل احياءً عند ربهم يرزقون» «آل عمران/ 169» «گمان مبريد آنان که در راه خدا کشته شدهاند، مردگانند بلکه زنده ابدي هستند و درنزد پروردگارشان روزي مي خورند.» پس از ستايش خداوند سبحان و سلام و درود بر رسول اکرم و ائمه اطهار (عليهم السلام) بالاخص حضرت مهدي(عجاللهتعاليفرجه) و نايب بر حقش امام خميني، رهبر و بنيان گذار جمهوري اسلامي ايران، و سلام بر پدران و مادران شهيد داده و سلام بر شهيدان کربلا و کربلاي ايران و سلام بر معلولين انقلاب و جنگ تحميلي، وسلام و درود بر تمام رزمندگان سراسر جبهههاي نبرد حق عليه باطل و سلام بر تمام ياران با وفاي حسين (عليه السلام) و سلام بر تمام بندگان خالص خدا، و سلام بر تمام ياري کنندگان دين خدا، اما بعد وصيتنامه خود را به اين شرح اعلام مي دارم: اينجانب محمد جديدي، فرزند مرتضي، تاريخ تولد 1341، بر اساس رسالت و مسئوليتي که بر عهده داشته و حس مينمودم، براي رساندن اين مسئوليت، راهي جبهه هاي جنوب کشور شدم تا بلکه بتوانم مقداري از اين مسئوليت را از گردن خود بردارم و اين توفيقي بود که خداوند نصيبم کرد که من گام نهادن در اين مسير الهي را يک فريضه ميدانم. امام بت شکن و رهبر مستضعفين جهان، خميني عزيز ميفرمايد: «چه در اين مسير کشته شويم و چه بکشيم در هر دو صورت پيروزيم» به جايي آمدهام که ملکوتش نامند. به جايي آمدهام که بهشتش نامند. به جايي آمده ام که شايد امام زمان (عجل الله تعالي فرجه) اکثر مواقع آنجاست، و من هرگز چنين راهي را رها نخواهم کرد و زندگي ذلّت بار و غير راه خدا را، هرگز قبول نخواهم کرد و مرگ سرخ و شهادت را برآن ترجيح خواهم داد. هيهات که بيست سال از عمرم گذشت و هنوز اندر خم يک کوچهام، زيرا حالا فهميده ام که خداوند نعمت هاي زيادي به من داده است و من سپاسگزاري نکرده و استفاده بيشتري نبردم. پدر و مادر و برادران و خواهرانم؛ لحظه اي از ياد خدا غافل نباشيد، تا قلبتان از نور الهي روشن و منور باشد و در راه خدا و اسلام، کوشا باشيد که هر چه بکوشيد کم است. پدر و مادرم! قامتتان را بلند گيريد و نداي «الله اکبر، خميني رهبر» سر دهيد و فرياد شهيدان راه خدا را به مردم برسانيد که همان پيروي کردن از دستورات خداوند و پيامبر و ائمه طاهرين و امام خميني مي باشد. پدرم و مادرم، هرگز بعد از فقدان من گريه و زاري نکنيد و به جاي گريه، طلب مغفرت کنيد. براي طول عمر امام و به پيروزي رسيدن رزمندگان، تداوم و صدور انقلاب و قطع دست ابر قدرتها از سر اين مملکت، دعا کنيد. و اين را بدانيد که قرآن مي فرمايد: «انّا لله و انا اليه راجعون» (بقره/156) همه از طرف خدا آمدهايم و به سوي او بر ميگرديم. پس چه بهتر که به طور سرفرازانه به سوي او برگرديم تا ازدستمان راضي و خشنود باشد. و باز قرآن مي فرمايد: «قل انَّ الموت الذي تَفرّون منه فإنّهُ مُلاقيکم» (جمعه/8). (به درستي مرگي که از دست او فرار ميکنيد شما را ملاقات ميکند.) بالاخره هر جا که برويم، مرگ دنبالمان خواهد آمد و در برمان خواهد گرفت. همه چيز فاني و نابود شدني است، مگر کساني که در راه خدا حرکت ميکنند، همانند پيامبران که بعد از 1400 سال هنوز نامشان بر سر زبانها است و به نظر مي رسد که هنوز زندهاند، همچنين امامان (عليهم السلام) و علماء خدمتگذار اسلام. پدر و مادرم، ميدانم که شما بعد از من تنها پاره جگرتان را از دست دادهايد، ولي اينرا بايد بدانيد که الان اسلام نياز به خون من و امثال من دارد و اگر ما از اسلام- که مکتبمان است- دفاع و حراست نکنيم، پس چه کسي حراست کند. هر کسي که هر حرفي را ميزند، در زمينه عمل هم بايد عمل کند. ما فروع دين را قبول داريم و يکي از فروع دين جهاد است که بايد به او عمل کنيم. پدران و مادران و برادران و خواهران! اميدوارم که هميشه عمل کردن به قرآن را، سرلوحه کارهايتان قرار دهيد و ياد بگيريد و عمل کنيد و به ديگران ياد بدهيد تا جزء رستگاران قرار گيريد. پدر و مادر! بعد از شهادتم هر وقت به ياد فرزندتان محمد افتاديد، ياد آن عزيزاني را بکنيد که با اَرّه برقي بدنشان را قطعه قطعه کردند و در کردستان برادرانمان، به وسيله گروههاي ضد انقلاب، سر بريده شدندو به ياد فرزنداني که در کردستان، به وسيله گروهکهاي وابسته، پوست سرشان کنده و ياد ديگر برادراني که در جبهه، به وسيله خمپاره بدنشان ذره ذره و پودر ميشد، باشيد. پدر و مادر! بعد از شهادتم اگر خداوند خواست که شهيد بشوم، همچنان کوهي استوار باشيد تا نزد پيامبران و ائمه وامامان -عليهم السلام- سرفراز باشيد و مخصوصاً مادرم! صبر را پيشه کن تا در نزد حضرت فاطمه زهرا -سلام الله عليها- سرفرازتر باشي. پدران و مادران و برادران و خواهران؛ راه ما، راه حق است و راه حق نبايد در او ترس و ناراحتي وجود داشته باشد. شما ببينيد مادري که خودش فرزندش را آماده ميکند براي جبهه، آيا از فرزندش سير شده است؟ و يا آيا او را دوست ندارد؟ خير، اينچنين نيست، بلکه راه او راه حق است و راه حق، شکست ندارد چرا که حرکت به سوي امامان است و حرکت امامان، حرکت به سوي پيامبران است و حرکت پيامبران، حرکت به سوي خدا است. در خاتمه چند نکته را متذکر مي شوم: 1- اينجانب اگر شهيد شدم، هر جا که پدرم صلاح ديد، بدنم را به خاک بسپاريد و اگر در شيخان قم خاک کند، بهتر است. 2- مقداري پول به حاج شيخ حيدر علي کريمي بدهکارم که حدود 950 تومان ميشود، 450 تومان او زير کتابهايم در قم، ميباشد و بقيه اش را از شماره حسابي که در بانک علوي و يا در بانک دفتر تبليغات دارم، بگيريد و به او بپردازيد و احياناً اگر زيادتر خواست، به او بپردازيد و اگر کس ديگري ادعاي طلب کاري کرد، به او بدهيد. 3- کتابهايي را که دارم و کتابهاي فارسي را در کتابخانه عسگران وقف کنيد و کتابهاي عربي را، يا در کتابخانههاي قم، و يا در کتابخانه نجف آباد، وقف کنيد و بقيه اساسيه را اگر کسي از طلاب لازم دارد، بدهيد. 4- پدر و مادر به جاي من از برادران و خواهرانم وتمام نزديکان و خويشاوندان، طلب حلاليت کنيد و مرا به بزرگي خودشان ببخشند واگر از دستم ناراحتي ديدهاند، عفوم کنند. در خاتمه همه شما را به خداي بزرگ مي سپارم. خداوند به همه شما توفيق عبادت و بندگي عنايت فرمايد و جز بندگان خالص خود قرار دهد. پروردگارا! به امام امت طول عمر عنايت فرما و هر چه زودتر رزمندگان را پيروز گردان. مرگ بر منافقان و از خدا بي خبران که قرآن درباره منافقان مي فرمايند: «ان المنافقين في الدَّرکِ الاسفل من النار»(نساء/145) و امام خميني ميفرمايد: «منافقين از کفار بدترند.» ربَّنا اننا سَمعنا مناديا ينادي للاِيمان ان آمنوا بربکم فآمنّا ربّنا فاغفرلنا ذنوبنا و کفِّر عنّا سيئاتنا و توفنا مع الابرار»(آل عمران/193) پروردگارا! ما چون نداي منادي حق که خلق را به ايمان مي خواند شنيديم، اجابت کرديم. پروردگارا! از گناهانمان در گذر و زشتي کردار ما را بپوشان و هنگام جان سپردن، با نيکان محشورمان گردان. در ضمن از نزديکان و خويشان مي خواهم که بعد از من پدر و مادرم را دلداري بدهند. «والسلام علينا و علي عبادالله الصالحين والسلام عليکم و رحمه الله و برکاته»