«طلبه شهيد: نجفعلي پورگلبراراحمدي» «وَلا' تَحسَبَن‌َّ الَّذين‌َ قُتِلوا في سَبيل‌ِ اللَّه‌ِ أَمو'اتاً بَل أحْياء عند ربهم يرزقون» (آل عمران/169) ترجمه: (آنان كه در راه خدا كشته مي شوند مرده نخوانيد، بلكه زنده‌اند و شما درك نمي كنيد.) خدايا! حال كه در انجام مأموريتي الهي هستم تو را به ياري مي طلبم و به تو سوگند ياد مي كنم كه هميشه وتا آخرين‌نفس براي ياري دين تو، مستحكم وجان بركف فداكاري كنم. خدايا! توشاهد باش كه من كوركورانه در اين راه قدم برنداشته‌ام واز روزي که تو را به يگانگي شناختم، درقلبم جرقه‌اي از ايمان محمّدي فوران كرد. از همه چيز گذشتم وبه تو پيوستم. من خود را لايق شهادت نمي‌دانم، چرا كه كه خداوند اين فيض عظيم را نصيب بندگان مخلص وپاك مي نمايد؛ اما چون بزرگي خداوند را ديدم نتوانستم دست از اين راه بردارم واميدوارم كه خداوند مرا بپذيرد . دوست دارم طوري شهيد شوم كه امام حسين -عليه السلام- از من راضي شود و در دنيا نزد خدا وشهداي كربلا ونزد فاطمه‌زهرا -سلام الله عليها- شرمنده نشوم. امت قهرمان وشهيد پرور! بايد خداوند را ستايش بي كران بنماييم؛ چرا كه در ميان تمام ملل دنيا، ملت ايران را رهبري عظيم‌الشأن چون امام خميني بخشيد؛ رهبري كه درس بزرگواري و رشادت و شهامت وشجاعت را از جدش امام حسين -عليه السلام- آموخته و اين موجب فخر و مباهات همه ما در دنيا است. جان من هديه‌اي است ناقابل در راه اسلام و هر جا مرگ با عزت فرا رسد با آغوش باز به سويش خواهم رفت. همه انسانها دير يا زود خواهند مرد؛ در صحرا، بر فراز كوه، در قعر دريا يا در اتاق بسته؛ حال كه رفتني هستيم پس چه بهتر كه در جبهه اسلام جان دهيم و به شهادت برسيم. از خدا بترسيد، زيرا خدا ناظر بر تمامي اعمال آدمي است و از دلبستگي هاي دنيوي رها شويد، همان طور كه حضرت علي -عليه السلام- از دنيا دست كشيد. اي جوانان! نكند در رختخواب ذلت بميريد كه حسين -عليه السلام- درميدان نبرد شهيد شد. مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگيري كنيد كه فردا در محضر خدا نمي‌توانيد جواب زينب-سلام الله عليها- را بدهيد. ملتي كه چگونه زيستن را از سالار شهيدان حسين بن علي -عليه السلام- آموخته و شهادت را با آغوش باز مي پذيرد، چگونه تن به ذلت دهد؟! جوانان دعا زياد بخوانيد كه قلب را پاك و به خدا نزديكتر مي كند. اي ملت شهيد پرور! در هر وجب كربلاي كشورمان خون شهيدي برخاسته و برخاك جاري شده، حافظ دين و جبهه‌ها را ياري دهيد. اگر ما را صدها بار بكشند و دوباره زنده، قطعه قطعه نمايند، از قطره قطره خونمان نداي «هل من ناصر حسيني» به گوش دوستان مي رسد. آنكس كه به من جان داد و حيات بخشيد، خودش هم براساس [کلامي] كه فرموده بود، خريدار جانم شد و من هم با كمال ميل جان ناقابلم را به او مي‌دهم. خدايا! آرزو دارم، مهر سرخ شهادت را بر قلبم زني تا اگر در طول[عمرم براي] اسلام خدمتي ننمودم، لااقل شهادتم موجب افتخارم گردد و شهادت [حياتي است] كه مرگ بدنبال ندارد. مردم! بدانيد كه اين من نيستم كه مي جنگم؛ هدف من ومكتب من است. مردم! امام را تنها نگذاريد؛ خيال نكنيد كه اين [حرف من] است، بلكه اين حرف تمامي شهداي اسلام است. مردم! پشتيبان [روحانيت] باشيد كه اين روحانيت سرپرست شما هستند براي آخرت. مردم نماز را برپا داريد بلكه اين نماز سرمشق تمام‌زندگاني بشر است. امت قهرمان من در [دنيا سه چيز] آرزويم بود: 1- بغل نمودن قبر شش گوشه امام حسين 2- آرزوي ديدار [مولايم] 3-آرزوي شهادت،كه هر سه شامل حال من شد. مردم! احترام خانواده‌هاي شهدا را داشته باشيد كه خانواده‌هاي شهدا در نزد خداوند خيلي عظمت دارند. مردم! ازخداوند مأيوس نشويد. بار خدايا! من مي‌آيم به سويت با كوله باري از گناه؛ مي‌آيم كه انشاءالله با شهيد شدن اين گناه مرا ببخشيد. بار خدايا! ما را يك لحظه به خودمان وامگذاريد. اي مردم دنيا! محل امتحان است، دل به دنيا نبنديد و به فكر قيامت باشيد، چرا كه قيامت آخرين مقصد ما است و در ماديات غرق نشويد كه موجب فراموشي خداوند مي شود. اي مردم! فرزندانتان را به گونه‌اي تربيت كنيد كه شيران روز و عابدان شب باشند و آنها را به جبهه‌ها بفرستيد و برايشان آرزوي شهادت كنيد، زيرا شهادت آخرين مرحله زندگي هر فرد مسلمان است. چه سعادتمند است انساني كه با ميل واراده و با ايمان قوي و از روي باور قبلي خود به استقبال مرگ برود و چه زيباست كه انسان مرگ را خود انتخاب كند! سعي كنيد خدا را بشناسيد و عاشقش شويد؛ زيرا در سايه عاشقي مي توان به معشوق رسيد. برادران! دعاي كميل شبهاي جمعه را فراموش نكنيد كه اين دعا پرفضيلت‌ترين دعاست كه شما را به آخرت مي رساند. برادرانم! نكند بعد از شهادتم امام را تنها بگذاريد و نكند بعد از شهادتم سنگرم را خالي كنيد؛ اگر چنين كنيد روز قيامت يقه شما را خواهم گرفت. برادران انجمن اسلامي و گروه مقاومت! كاري كنيد كه مردم از شما سرمشق بگيرند ولي كاري نكنيد كه مردم از اين‌انقلاب بيزار بشوند. منافقان و دشمنان اسلام، خصوصاً كساني كه دشمن من و امثال من بودند بدانيد كه: بنده با ريختن‌خون خودم همچون تيري برچشم آنان زدم كه هرگز آنان خوب نخواهند شد و بدانيد كه من مقلد خميني هستم و جان را در راهش فدا كردم. اي امت! از آن جا كه احساس كردم اسلام و قرآن در خطر است، براي صيانت از اين آيين الهي رهسپار ميادين نبرد شدم و رضاي خدا را در اين مي‌ديدم؛ همان رضايتي كه حسين -عليه السلام- آن را درك كرد و نداي ياري طلبي سرداد و حركت كرد و ندايي كه امروز رهبرمان آن را سرداد كه: خدايا! اي كاش ميليونها جان داشتم و به‌خاطر رضاي تو در راه اسلام عزيز فدا مي كردم. اي انقلاب عزيز! سيراب شو از خون جوانان ما و به ايستادگي امت ادامه ده. اي مردم! بي تفاوت نباشيد؛ در هر سنگري كه هستيد بكوشيد. كارگر در كارخانه، كشاورز در مزرعه، سرباز در جبهه همه و همه فعاليت كنيد تا انقلاب به پيروزي نهايي برسد و مقدمه ساز انقلاب جهاني حضرت مهدي -عجل الله تعالي فرجه- گردد و در اين راه از هيچ كس نهراسيد. سفارشم به شما عزيزان اين است كه ابتدا به جهاد اكبر كه همان جهاد با نفس است و دوم به جهاد اصغر كه همان رويارويي با دشمنان اسلام است بپردازيد. وصيت بنده حقير به شما اين است كه: وارث اسلحه به زمين افتاده من و دوستاني كه پيش از من رفته‌اند باشيد. بايستي، پرچم خونين اسلام را برداشته و به جهاد با دشمنان اسلام برخيزيد، زيرا شما وارث انقلاب و صادركننده آن در جهان هستيد. عزيزان! بدانيد كه از خون شهدا تغذيه مي كنيد و در مقابل آن مسؤوليد، پس سعي كنيد ديني را که برگردن داريد به بهترين وجه أدا نماييد. خدايا! از تو مي خواهم گناهانم را ببخشي و مرا بيامرزي. خدايا! تو آمرزنده‌اي، پس بيامرز گناهانم را و مرا از مجاهدان در راهت قرار بده، انشاءالله كه بتوانم اين آزمايش بزرگ را به خوبي بگذرانم. سخني چند با خانواده محترم : اول از همه، از مادر دلسوخته‌ام عذر مي خواهم كه از دوران كودكي تا به حال براي من زحمت بسيار كشيده‌اي ونيمه‌هاي شب بر سر گهواره‌ام بوده‌اي و خواب به چشمت فرو نمي رفت و سلام به تو اي مادرم و تو اي شب زنده دارم؛ آفرين بر تو اي مادرم كه چنين فرزندي تربيت كرده‌اي و در راه اسلام فرستاده‌اي. مادرم تو از فاطمه -سلام الله عليها- سرمشق‌گرفته‌اي و چگونه تربيت كردن فرزندت را از فاطمه -سلام الله عليها- آموخته‌اي و اين سلام مرا كه از اعماق قلبم سرچشمه مي گيرد، بپذير. پدر و مادر عزيزم! مراحلال كنيد و اگر خواستيد براي من گريه كنيد برگناهانم گريه كنيد و براي شادي روحم گريه كنيد و براي سالار شهيدان كه شهادت را به اين فرزندان اين مرز و بوم آموخت گريه كنيد و براي جواني اكبرها و قاسم‌ها و اصغرها گريه كنيد و براي پهلوي شكسته فاطمه زهرا -سلام الله عليها- گريه كنيد و براي يتيمان بي پدر گريه‌كنيد و براي مفقودالاثرها گريه كنيد. پدر و مادر عزيزم! اگر خداوند شهادت را نصيبم كرد ناراحت نشويد و بدانيد كه اسلام بيش از اين ها ارزش دارد و بايد آن را ياري كرد. بدانيد مؤمن بودن به نماز و روزه نيست، دين اسلام هم نماز و روزه دارد. پدر و مادرم! مي دانم كه براي پرورشم بسيار زحمت كشيده‌ايد و من نتوانستم حقي را برگردانم داشتيد ادا كنم. ازشما مي خواهم اگر از من بدي ديديد مرا ببخشيد و حلال كنيد. پدر و مادرم! از شما عذر مي خواهم؛ هر چند سخت است ولي بايد مثل حسين و زينب -عليهما السلام- (آن شيرزن كربلا) مقاوم باشيد. خداوند روزي، اين بنده را به شما عنايت كرد و روزي هم نوبت پس گرفتن آن فرا مي رسد. پدر،مادر،خواهر و برادران عزيزم! اگر روزي خداي بزرگ شهادت را نصيبم كرد، شكر كنيد؛ چرا كه بنده‌اي ناچيز بيش نيستم و هميشه از درگاه خداوند طلب شهادت مي نمايم. بيش از هر چيز عاشق ديدار مهدي -عجل الله تعالي فرجه- هستم و با شهادتم به معشوق خود مي رسم. مي دانم كه شنيدن اين حرفها برايتان مشكل است، اما چه كنم بايد رفت و از حيثيت اسلام دفاع كرد. بايد به متجاوز فهماند كه حمله به سرزمين اسلام چه عاقبت وخيمي دارد. برادرانم و خواهرانم! قبل از هرچيز مرا ببخشيد كه نتوانستم حق برادري را ادا نمايم و به بزرگواري تان مرا ببخشيد. برادرانم! نگذاريد اسلحه من زمين بيافتد و از خداوند خواستارم تا شما را در راهم که همانا راه حسين -عليه السلام- است، استوار و ثابت قدم نگه بدارد و خواهرانم! حجاب اسلامي را رعايت كنيد و همانند زينب -سلام الله عليها- باشيد، در خاتمه از پدر، مادر، خواهر و برادر، رفقا و آشنايان مي خواهم كه اگر هر بدي از من ديديد مرا به بزرگواري تان حلال كنيد. به اميد پيروزي كفرستيزان اسلام بر دشمنان. چند بيت شعر: از كجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود؟ به كجا مي روم آخر ننمايي وطنم؟ مرغ باغ ملكوتم نيم از عالم خاك دو سه روزي قفسي ساخته‌اند از بدنم اي خوش آن روز كه پرواز كنم تا بر دوست به هواي سركويش پر و بالي بزنم من به خود نامده‌ام اين جا كه به خود باز روم هر كه آورد مرا باز برد در وطنم خوشا آنان كه با عشق حسيني شهادت را پذيرفتند و رفتند خوشا آنان كه در اين عرصه خاك چو خورشيدي درخشيدند و رفتند
لطفا منتظر باشید ...
