«طلبه شهيد: صفر بخشي» «الحمد لله الذي هدينا لهذا و ما كنا لنهتدي لولا ان هدانا الله» سپاس خدايي را كه نعمت طاعت به من عنايت فرمود و آن نعمت را با توفيق در آمدنم به جبهه، به كمال رسانيد. بستگان و پدر و مادر عزيزم! بدانيد كه فرزند شما راهي را كه ميرود و شايد در اين راه جان خود را از دست بدهد، كاملاآگاهانه انتخاب نموده است و بدانيد اين راه همان صراط مستقيم است كه هر روز در نمازهايمان از خدا ميخواهيم ما را به آنراه هدايت فرمايد و بدانيد كه شهادت بهترين و شيرينترين هديه است كه خداوند در اختيار هر كسي قرار نميدهد،پس اگر اين نعمت عظمي نصيب اين بنده نيز گشت به سعادت واقعي كه سعادت اخروي است، نايل گشته است. پدر و مادرم: در مصيبت جدايي از فرزندانتان صبر و حوصله به خرج دهيد، كه خداوند با صابران است. برادرانممواظب باشيد لحظهاي از ياد خدا غافل نمانيد كه غفلت، عمر و ايمان را تباه كرده و انسان را به هلاكت دنيوي واخروي شوق ميدهد. خواهرم! پيام مرا با جان و دل بشنو و به خواهران انقلابي و دينيام برسان كه سياهي حجاب شما از سرخي خون منكوبندهتر است. طلاب محترم حوزههاي علميه! با تهذيب نفس و خودسازي و خودشناسي به پيش برويد. بدانيد كه اگر علم بدونعمل و بدون تقوا در اختيار داشته باشيد، به وسيله هلاكت مسلح هستيد نه وسيله هدايت. امت شهيد پرور ايران! مواظب باشيد لحظهاي از انقلابتان غفلت نكنيد و بدانيد دشمنان اسلام از اين انقلاب ضربهخوردهاند و تا ضربهاي به انقلاب شما وارد نسازند و نهايتاً آن را نابود نكنند، دست از دشمني و شيطنت بر نخواهندداشت. همچنين شما را توصيه ميكنم به ادامه راه رهبر و امام عزيزمان كه اينك رهبري امت اسلام و انقلاب را دارا است. در آخر از تمامي دوستان و آشنايان مخصوصاً طلاب حوزه علميه حاجي صفر علي و حوزه علميه طالبيه و بويژه از پدر و مادر عزيزم و خواهر و برادرانم و ديگر بستگان عاجزانه تقاضا ميكنم اين دوست و فرزندشان را ازصميمقلب حلال نمايند و از خداوند آمرزش مرا هم بخواهند تا از تقصيرات و گناهان اين حقير بگذرد و رو سفيدم بپذيرد. صفر بخشي 30/11/1365 استان: آذربايجان شرقيشهرستان: عجبشيرتولد: 29/5/1350 شهادت: 4/12/65- شلمچه