بسم الله الرحمن الرحيم «وصيت نامة روحاني شهيد: غلامحسين احمدي» خدايا! بارالها! بندهاي به سوي تو ميآيد که از همان کوچکي گناهکرده و سرتاپايش پُر از گناه است. چقدر لطف تو زياد است که اينبنده را پذيرفتي. از تو تشکر ميکنم از اينکه بندهاي را پذيرفتي کهسرتاپايش از گناه آلوده است و فرامين تو را انجام نميداد و هر چه توبه او ميگفتي قيامتي است ، او توجه نميکرد. خدايا! مرا بپذير. پدر و مادر عزيز و مهربانم! اول اينکه بگويم: شما واقعاً براي منزحمت کشيديد و من واقعاً با شماها خوب نبودم، حق پدر و مادري را ادا نکردم. من ميدانم با رفتن من شما زياد ناراحت ميشويد، ولکنچند سخن ميگويم و از خداوند و پيامبرانش(ص) ميخواهم انشاالله که خير شما زيادتر شود. خداوند کريم در قرآن ميفرمايد: «المال و البنون زينة الحيوة الدنيا» اين مال و فرزندها زينت دنيا هستند، يعني ارزش ديگر ندارند،ارزش اين را ندارند که انسان به خاطر فرزند خود به گناه بيفتد. در اينجا مناسب ميبينم که به مادران و پدران ديگر بگويم که شما که فرزند خود را نميگذاريد به جبهه برود و ميترسيد که جان خودرا از دست بدهند، فکر نميکني که چه بلائي در آن دنيا به سر توميآورند؟ اين فرزندان را که خداوند به شما داده همچنانکه بهبعضيها نداده ، چطور خجالت نميکشيد. خود خداوند از شمافرزندانتان را ميخواهد، چرا نميدهيد؟ جداً خوش به حال آن پدر ومادري که فرزند خود را به صاحب اصلي آن بدهد.
لطفا منتظر باشید ...
