اختلاف را کنار بگذاريد

بعد از پيروزي انقلاب اسلامي و به برکت آن٬ حوزه هاي علميه رونق فراواني گرفت. اما متاسفانه لازمه اين کثرت و وفور نعمت٬ ناشکري گروهي بود که بدين وسيله فرجام اين نعمت الهي را کمي در کام مردم تلخ کردند. روحانيت اصيل که پيوسته در صدد اتحاد اصناف مردم بوده و پيوسته از دنيا زدگي و مظاهر دنيوي احتراز مي‌کرده٬ پرچمدار هدايت جامعه ما بوده است. در ميان اين اصالت٬ آفاتي نيز به چشم مي‌خورد که هيبت و شکوه و زهد و تقواي چندين ساله حوزه‌ها را به استيضاح مي‌کشيد.

امام خميني٬ به طور جدي و مکرر روحانيون را به اين آفات و آثار سوء آن تذکر مي‌دادند.

ممكن است دستهاى ناپاكى با سمپاشيها و تبليغات سوء برنامه‏هاىاخلاقى و اصلاحى را بى‏اهميت وانمود كرده، منبر رفتن براى پند و موعظه را با مقام علمى مغاير جلوه دهند، و با نسبت دادن  (منبرى)  به شخصيتهاى بزرگ علمى، كه در مقام اصلاح و تنظيم حوزه‏ها هستند، آنان را از كار باز دارند. امروز در بعضى حوزه‏ها شايد منبر رفتن و موعظه كردن را ننگ بدانند غافل از اينكه حضرت امير، عليه السلام، منبرى بودند، و در منابر مردم را نصيحت فرموده، آگاه، هوشيار و راهنمايى مى‏كردند. ساير ائمه، عليهم السلام، نيز چنين بودند.

شايد عناصر مرموزى اين تزريقات سوء را نمودند تا معنويات و اخلاقيات از حوزه‏ها رخت بربندد، و در نتيجه حوزه‏هاى ما فاسد و ساقط گردد. دسته‏بنديها، خود خواهيها، نفاقها و اختلافات، در داخل حوزه‏ها، خداى نخواسته، رخنه كند افراد حوزه‏ها به جان هم افتند و در مقابل يكديگر صف بسته همديگر را توهين و تكذيب نمايند، و در جامعه اسلامى بى‏آبرو شوند، تا اجانب و دشمنان اسلام بتوانند بر حوزه‏ها دست يابند و آن را از هم بپاشند. بدخواهان مى‏دانند كه حوزه‏ها از پشتيبانى ملتها برخوردار است، و تا روزى كه ملتها پشتيبان آن باشند كوبيدن و از هم پاشاندن آن ممكن نيست.

ولى آن روز كه افراد حوزه‏ها، محصلين حوزه‏ها، فاقد مبانى اخلاقى و آداب اسلامى شده به جان هم افتادند، اختلاف و چند دستگى درست كردند، مهذب و منزه نبودند، به كارهاى زشت و ناپسند دست زدند، قهرا ملت اسلام به حوزه‏ها و روحانيت بدبين شده از حمايت و پشتيبانى آنان دست مى‏كشد، و در نتيجه راه براى اعمال قدرت و نفوذ دشمن باز مى‏گردد. اگر مى‏بينيد دولتها از روحانى و مرجعى مى‏ترسند و حساب مى‏برند، براى اين است كه از پشتيبانى ملتها برخوردار است و در حقيقت از ملتها مى‏ترسند و احتمال مى‏دهند اگر اهانت، جسارت و تعرض به يك روحانى كردند، ملتها بر آنان شوريده عليه آنان به پا خيزند.

ليكن اگر روحانيون با هم اختلاف كردند و يكديگر را بدنام نموده و به آداب و اخلاق اسلامى مؤدب نبودند، در جامعه ساقط شده ملت هم از دستشان مى‏رود. ملت انتظار دارند كه شما روحانى و مؤدب به آداب اسلامى باشيد حزب اللّه باشيد از زرق و برق زندگى و جلوه‏هاى ساختگى آن بپرهيزيد در راه پيشبرد آرمان‏هاى اسلامى و خدمت به ملت اسلام از هيچ گونه فداكارى دريغ نورزيد در راه خداى تعالى و براى رضايت خاطر او قدم برداريد، و جز به خالق يكتا به احدى توجه نداشته باشيد امّا اگر بر خلاف انتظار ديدند به جاى توجه به ما وراء الطبيعه تمام همّ شما دنياست و همانند ديگران براى جلب منافع دنيوى و شخصى كوشش مى‏كنيد، با يكديگر بر سر دنيا و منافع پست آن دعوا داريد، اسلام و قرآن را، العياذ باللّه، بازيچه خود قرار داده‏ايد، و براى رسيدن به مقاصد شوم و اغراض كثيف و ننگين دنيايى خود دين را به صورت دكانى در آورده‏ايد، منحرف مى‏گردند بدبين مى‏شوند. و شما مسئول خواهيد بود.

اگر بعضى معممين سربار حوزه‏ها روى غرض ورزيهاى شخصى و جلب منافع دنيوى به جان هم افتند، همديگر را هتك كنند، تفسيق نمايند، هياهو درست كنند، در تصدى بعضى امور با يكديگر رقابت نمايند، سر و صدا راه بيندازند، به اسلام و قرآن خيانت كرده‏اند به امانات الهى خيانت ورزيده‏اند. خداى تبارك و تعالى دين مقدس اسلام را به عنوان امانت به دست ما سپرده است اين قرآن كريم امانت بزرگ خداست علما و روحانيون امانتدار الهى هستند، و وظيفه دارند اين امانت بزرگ را حفظ نموده به آن خيانت نكنند اين يكدندگيها و اختلافات شخصى و دنيوى خيانت به اسلام و پيامبر بزرگ اسلام است.

منابع:

جهاد اکبر٬ ص 25 تا 28.

تهيه و فرآوري: محمد حسين امين - گروه حوزه علميه تبيان