پرواز واپسين

غروب غم انگیز

هر چند جشن مؤمنان در بزرگداشت نقابت سيد بن طاووس بسيار باشكوه بود و خاطره روزهاى آغازين ورود حضرت رضا (عليه السلام) به خراسان را در قلبها زنده كرد ولى دريغ كه چرخ بر مدار اراده نيكان نمى گرديد و استمرار شادى پاكدلان نمى پسنديد. با گذشتن سه سال از آن روز فراموش ناشدنى آثار بيمارى و ناتوانى در پيكر كهنسال عارف ارجمند حله پديدار شده ، آشنايان را در نگرانى و رنج فرو برد. بيمارى دشوارى كه روز به روز پيشتر رفت تا سرانجام در بامداد دوشنبه پنجم ذى قعده 664(1) آوار مصيبتى جانكاه بر دلهاى مؤ منان فرو ريخت . در اين روز چشمان نافذ سيد براى هميشه بسته شد، و روان آسمانيش تا دورترين ستاره كمال بشر پرواز كرد.

شيعيان از هر سو خود را به پايتخت رسانده ، پيكر پيشواى بزرگ خويش را به حريم پاك على (عليه السلام) بردند.(2) پس از شستشو و غسل در كفنى كه در عرفات ، مسجدالحرام ، مسجدالنبى و ديگر مشاهد مشرفه متبرك شده بود، نهاده ، نگين عقيقى كه نام پروردگار و خلفاى ارجمندش بر آن نقش بسته بود، بنابر وصيت سيد بن طاووس ، در دهانش قرار دادند(3) و آنگاه در ميان ناله ها و غريو لااله الاالله مؤمنان به خاكهاى سبز نجف سپرده شد.

---------------------------------------------------

1- كتابخانه ابن طاووس و...، ص 33

2-  كتابخانه ابن طاووس و...، ص 33

3-  روضايت الجنات ، ج 4، ص 337

تهیه و تنظیم: فریادرس گروه حوزه علمیه