شهر موشک‌ها

28 آذر سالروز حمله موشکی عراق به دزفول

بیش از یک‌صد و پنجاه موشک به دزفول اصابت کرد و پس از این تاریخ به دلیل اصابت موشک‌های فراوان، دزفول به «بلد الصواریخ» - شهر موشک‌ها - معروف شد.

بچه‌های جبهه، دزفول را با نام شهر بی در و پیکر می‌شناختند که این کنایه بود از موشک باران مکرر آن توسط دشمن بعثی؛ خصوصاً در اوایل جنگ که هیچ حساب و کتاب خاصی نداشت، همهء شهر را می‌زدند. مد خل و مخرج و ابتدا و انتها نداشت؛ همهء شهر مثل هم آسیب دیده بود.

«شهر موشک‌ها»، « شهر پاتک‌ها» و « شهر مقاومت» اسامی دیگری بود که رزمندگان روی این شهر گذاشته بودند. شهری که تا آن زمان زخم دویست موشک و بیست هزار گلوله توپ دشمن را به جان خریده بود و هم چنان بر پا و استوار بود.

در سال‌های دفاع مقدس، نماز جمعه باشکوه دزفول با حضور رزمندگان اسلام و پذیرایی مردم مقاوم آن دیار بعد از نماز جمعه در ایستگاه‌های صلواتی، فراموش‌نشدنی است. که به عنوان شهر «نمونه‌مقاومت» شناخته شده است.

شهراستقامت

دزفول از شهرهای استان خوزستان در جنوب غربی ایران است که بر روی رودخانه دز واقع شده است. نام دزفول برگرفته از پل دژ مانند آن است و از شهرهایی است که نقش وسیعی در پیروزی انقلاب اسلامی ایران دارد.

همچنین دزفول در زمان جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران بارها مورد اصابت موشک‌های دشمن قرار گرفت و همچنین رشادت‌ها و از خودگذشتگی‌های این ملت غیور و همچنین اهداء شهدای فراوان این شهر موجب شد تا امام خمینی (ره) در مورد این شهر فرمودند: «دزفول دین خود را به اسلام ادا کرد».

ویرانی‌های ناشی از جنگ تحمیلی اکثراً در سال‌های بعد از ترمیم شده است ولی هنوز آثاری از آن دوره برجای مانده است. مقاومت‌های ملت غیور این مرز و بوم موجب تا دزفول در این دوره به «شهر استقامت» معروف شد.

هم اکنون وقتی دزفول را می‌بینی شهری که امروز این قدر آرام و سرشار از زندگی است باور نمی‌کنی روزی بر اثر بمباران و موشک باران بعثی‌ها در حال نابودی بوده است.

ارتش بعث عراق به سرکردگی صدام خون آشام در طول هشت سال دفاع مقدس، 176 موشک غول پیکر «فراگ 7» و اسکاد به شهر دزفول شلیک کرد. هواپیماهای دشمن 489 بمب و راکت بر سر مردم بی دفاع شهر فرو ریختند. آتشبارهای عراق با شلیک 5821 گلوله توپ نقاط مختلف شهر را ویران ساخت.

در این شهرستان حدود 19 هزار و پانصد واحد مسکونی، تجاری، آموزشی و مذهبی بین 20 -100 درصد ویران و به تلی از خاک مبدل شد. اما با این همه جنایت و خوی وحشیگری، مردم مۆمن و مقاوم دزفول با تقدیم 2600 شهید، 4000 جانباز، 452 آزاده سرافراز و 147 مفقود و جاویدالاثر حماسه مقاومت و پایداری را در تاریخ درخشان انقلاب اسلامی ایران جاودان ساخت.

مردم دزفول صدام را جلوه گر سیمای شیطان می‌دانند و لعنت خدا را همیشه نصیب این موجود می‌کنند و به راستی خداوند خواست تا پایان صدام درس عبرتی باشد برای دیگر ظالمان و مرهمی باشد بر دل ستمدیدگان و چه ذلتی از این بالاتر بود که یک دیکتاتور در کشور خودش و به دست مردم خودش به دار آویخته شود.

گر چه امروز بیش از بیست سال از پایان جنگ گذشته است ولی هنوز هم می‌بینیم در این شهر جانبازانی را که در اثر وخیم‌تر شدن اوضاعشان به شهادت می‌رسند و موج گرفتگان ناشی از موشک باران‌های دزفول را که هر روز وضعیت آن‌ها بدتر می‌شود و هیچ نهادی از آن‌ها حمایت نمی‌کند.

شهر هزار موشک

دزفول کلمه‌ای است مرکب از «دز و پل» این پل را پل روناش و دز را قصر روناش هم می‌گفتند در سمت غربی رودخانه دز شهری به نام روناش بوده که اکنون اثری از آن نیست.

عده‌ای دیگر معتقدند که کلمه دزفول از دژ پل گرفته شده که در اصطلاح محلی «دزفیل» گفته می‌شود این کلمه به مناسبت قلعه‌ای است که برای حفظ پل تاریخی دزفول در زمان شاپور دوم ساسانی در ابتدای شهر ساخته شده است.

پس از برخورد اولین موشک به دزفول نگهبانی در محله‌ها و خیابان‌ها شروع شد. مردم به روشنایی در شب حساس شده و برق شهر از غروب قطع می‌شد. از آن به بعد بارها دزفول از طریق موشک یا گلوله‌های توپ مورد اصابت قرار گرفت این قدر که این شهر به شهر «هزار موشک» مشهور شد.

حضرت امام خمینی «ره» 5 اردیبهشت ماه سال 62 طی پیامی به مردم دزفول فرمودند: «ملت ایران و دزفول عزیز و مقاوم در برابر آن‌ها ایستاده است و امروز هم که مصیبت را وارد کرده‌اند باز فریاد جنگ جنگ تا پیروزی از جوانان دزفولی بلند است.»

دزفول در زمان جنگ به عنوان شهر نمونه جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد. شهری که سمبل استقامت ایرانیان است. دزفول از هشت سال دفاع مقدس سربلند بیرون آمد مردم مۆمن و مهمان نواز دزفول در سال‌های نبرد یار و یاور انقلاب و رزمندگان بودند پس بی دلیل نیست که دزفول سمبل استقامت ما ایرانیان است؛ همین طور که خرمشهر سمبل مقاومت ماست.

منبع: خبرگزاری دفاع مقدس، سایت شهید آوینی، وبلاگ دزفول ما