تبیان، دستیار زندگی
تنها سه خط، همه ی آن چیزی بود که حضرت امام خمینی(س) در روز شهادت فرزند ارشد و پسر برومند خود «سید مصطفی» نوشت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نور بصرم، امید آینده اسلام‌ بود


تنها سه خط، همه‌ی آن چیزی بود که حضرت امام خمینی(س) در روز شهادت فرزند ارشد و پسر برومند خود «سید مصطفی» نوشت.

نور بصرم، امید آینده اسلام‌ بود

هم او که امام در حالی از وی با عنوان «امید آینده اسلام‌« یاد می‌کند که شهادتش را از «الطاف خفیه الهی» دانسته و در برابر مصائب امت اسلام آن را ناچیز می‌خواند.

بسیاری از دوست و دشمن، بر این باور بودند که شهادت نور دیده امام، نهضت و رهبری آن را از حرکت باز می‌دارد اما نه تنها چنین نشد که به خواست خدا اراده‌ی الهی امام خمینی(س) از یک سو و برپایی یادمان‌های شهادت فرزند امام در شهرهای مختلف ایران و سایر بلاد اسلامی و حوزه‌های علمیه از سوی دیگر، خود موجی شد که یک سال بعد، جوشش دریای خروشان مردم و در نهایت به ثمر نشستن انقلاب اسلامی ایران را منجر گردید. از همین رو است که شهادت حاج سید مصطفی خمینی را طلیعه‌ی پیروزی انقلاب می‌دانند، طلیعه‌ی خاموش.

متن نوشته حضرت امام خمینی(ره)

اعلامیه امام خطاب به مسلمین ایران و جهان درباره شهادت مصطفى خمینى، روز 1 آبان 1356 ذى‌القعده 1397 در نجف اشرف به قرار زیر است:

بسمه تعالى

انا للَّه و انا الیه راجعون

در روز یکشنبه نهم ماه ذى القعدة الحرام 1397 مصطفى خمینى، نور بصرم و مُهجَه قلبم دار فانى را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالى رهسپار شد.

«اللهم ارحمه و اغفر له و أسکنه الجنة بحق اولیائک الطاهرین- علیهم الصلوة و السلام».

در روز یکشنبه نهم ماه ذى القعدة الحرام 1397 مصطفى خمینى، نور بصرم و مُهجَه قلبم دار فانى را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالى رهسپار شد

گذری بر زندگی نور بصر امام

شهید سید مصطفی خمینی فرزند امام خمینی (ره) در سال 1309 در قم متولد شد. وی دارای استعداد فراوانی بود؛ بطوری‌که، در همان سنین جوانی به درجه اجتهاد نائل شد.

شهید سیدمصطفی خمینی از سال 1341 که نهضت امام خمینی آغاز شد، همواره در کنار امام و یار و همراه و مشاور حضرت امام بود. شهیدمصطفی خمینی پس از جریان 15 خرداد و نیز بار دیگر پس از تبعید حضرت امام، به علت اقدامات اعتراض‌آمیز خود بر علیه رژیم شاه توسط ساواک دستگیر شد و در نهایت نیز در 13 دی 1343 مأموران رژیم، به خانه او حمله کرده و او را نیز به ترکیه تبعید کردند.

پس از ورود به نجف در کنار برنامه‌های درسی و علمی، مبارزه را در کنار حضرت امام ادامه داد. در سال 48 به دنبال یک سلسله فعالیت علیه رژیم بعثی عراق، دستگیر و به بغداد منتقل شدند. سرانجام در نیمه شب اول آبان 1356، آیت‌الله سید مصطفی خمینی، به شکل مرموزانه‌ای به شهادت رسید. شهادت ایشان، نهضت اسلامی ایران را جان تازه‌ای بخشید و به شکل انقلابی فراگیر درآمد که پس از 15 ماه منجر به سقوط رژیم پهلوی شد. شاید به همین جهت بود که حضرت امام خمینی (ره)، شهادت ایشان را از الطاف خفیه الهی دانستند.

فرآوری: سامیه امینی

بخش فرهنگ پایداری تبیان


منابع: خبرگزاری آنا، سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی

مطالب مرتبط:

شهادت آیت الله حاج سید مصطفی خمینی

خون من رنگین تر از رزمندگان نیست

شهادت تجسمی از تقوا