حقیقت ترور دوم مردادماه 90

فردای روز ترور شهید دکتر داریوش رضایی نژاد محقق هسته ای ایران خبرها حاکی از آن بودکه وی تنها یک دانشجوی موفق رشته برق در سطح دکترا بوده نه محقق علمی انرژی هسته ای.

فرآوری: صادق جعفری- بخش فرهنگ پایداری تبیان

حقیقت داریوش

شهید دکتر داریوش رضایی نژاد در صبح چهارشنبه 29 بهمن سال 1356 در شهرستان آبدانان در استان ایلام به دنیا آمد.
وی از همان اویل کودکی در سخن گفتن و دیگر اعمال خود، نبوغ خود را به اطرافیان نشان داد.
دکتر داریوش رضایی نژاد با وجود نبوغ ذاتی در امور کارگاهی و آزمایشگاهی که از ویژگی های تمامی نوابغ و مخترعان است، در تحصیل و پذیرش و اجرای علمی نیز بسیار منظم و کوشا بود. او ضمن فراگیری و کسب تجربه در رشته خود، در زمینه استفاده از رایانه و علوم کامپیوتری بسیار توانا بود. با داشتن چنین توانایی هایی، توانست در مدت هفت ترم و با رتبه اول، به عنوان دانشجوی برتر دانشگاه خود فارغ التحصیل شود.

شهید دکتر داریوش رضایی نژاد به محض فارغ التحصیلی به عنوان پژوهشگر در مراکز مهم تحقیقاتی و علمی کشور مشغول به کار شد. شهید گران قدر در طول خدمت پربار خود چندین مقاله در حوزه تخصصی خودنگاشت و بسیاری از طرح های تحقیقاتی را رهبری و اجرا کرد.

در پی همین فعالیت های علمی از دانشگاه های متعدد اروپایی جهت ادامه تحصیل و فعالیت پژوهشی از وی دعوت به عمل آمد. این دانشمند به رغم همه این فرصت ها به واسطه عشق به این آب وخاک و روحیات خاص خود که همیشه خود را نمونه یک ایرانی وطن پرست می دانست، به همه آنها نه گفت.

در چند سال اخیر ضمن تدریس و انجام فعالیت های تحقیقاتی و مسئول اجرای بسیاری از طرح های تحقیقاتی در دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و خواجه نصیرالدین طوسی، بود در 34 سالگی معاونت انرژی اتمی ایران را به عهده داشت. تخصص اصلی وی، بررسی سیستم انفجار در کلاهک های هسته ای بود.

لازم به توضیح است شهید رضایی نژاد با قبولی در تمام مراحل آزمون دکترا سال 1390 در دانشگاه خواجه نصرالدین طوسی پذیرفته شد، اما با تأسف بسیار فرصت به پایان رساندن این مقطع تحصیلی نشد و در تاریخ اول مرداد 1390 توسط سرویس جاسوسی اسرائیل (موساد) به شهادت رسید.

خبر ترور

ساعت 16 شنبه شب داریوش رضایی نژاد یکی از دانشجویان دوره کارشناسی ارشد برق (گرایش قدرت) دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی که همراه همسر و فرزند خود بود در مقابل در خانه اش در خیابان بنی هاشم، خیابان خادم رضاییان هدف سوءقصد 2 موتورسوار قرار گرفت و شهید شد.
در اثر این سوءقصد، همسر و کودک رضایی نژاد مجروح شده و برای مداوا به یکی از بیمارستان های تهران منتقل شدند. بررسی ها نشان می دهد دو موتورسوار به رضایی نژاد و همسر و دخترش که سوار یک پژو بودند، حمله کرده و با شلیک 5 گلوله رضایی نژاد را به شهادت رسانده اند.

همسر و دختر خردسال وی نیز مورد اصابت گلوله قرارگرفته و زخمی شدند اما زنده ماندند. بررسی ها نشان می دهد داریوش رضایی نژاد به اشتباه یکی از دانشمندان هسته ای قلمداد شده است، درحالی که وی جزو دانشمندان هسته ای نبوده و دانشجوی دوره کارشناسی ارشد برق (گرایش قدرت) دانشگاه خواجه نصیر بوده. هنوز خبری در مورد شناسایی یا بازداشت عاملان این جنایت منتشرنشده است.
ابهاماتی که به علت تأخیر در اطلاع رسانی در خصوص این ترور ایجادشده بود و صدالبته تعجیل برخی روزنامه ها به علت محدودیت زمانی برای چاپ، سبب گردید تا تعدادی از روزنامه های صبح دیروز به اشتباه اطلاعات و حتی ژس دانشمند دیگری را چاپ کنند. «داریوش رضایی» که دیروز ژس وی به اشتباه در روزنامه هایی چون «ایران» «اطلاعات» «هفت صبح» «ملت ما» و چند روزنامه دیگر به عنوان سومین شهید ترور به چاپ رسیده بود، استاد فیزیک هسته ای دانشگاه محقق اردبیلی است که رئیس این دانشگاه، هسته ای بودن وی را نیز تأیید نکرده است.

غلامحسن ایمانی زاده به همشهری گفت: «هر استادی که در رشته های مربوط به دانش هسته ای فعالیت دارد قطعاً با سازمان انرژی هسته ای در ارتباط خواهد بود اما تا جایی که بنده اطلاع دارم ایشان به صورت خاص و در قالب پروژه های همکاری با این سازمان در ارتباط نیستند؛ چرا که اگر استادی با این سازمان همکاری داشته باشد دانشگاه باید در جریان باشد و برای ایشان امتیازاتی منظور خواهد شد که در مورد دکتر رضایی چنین نبوده».

شهید «داریوش رضایی نژاد» اما دانشجوی ورودی سال 87 دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی و اهل آبدانان استان ایلام، متولد سال 56، متأهل و یکی از دانشجویان نخبه این دانشگاه بود. فرشاد فتوت، مسئول روابط عمومی دانشگاه خواجه نصیر در خصوص تناقضاتی که پیرامون هسته ای بودن یا نبودن این دانشمند شهید مطرح شده به همشهری می گوید: «ما به عنوان دانشگاهی که ایشان در آن در حال تحصیل بوده اند نمی توانیم با قاطعیت اعلام کنیم که آیا ایشان با پروژه های هسته ای کشور هم در ارتباط بودند یا خیر و این موضوع را باید مسئولین و نهادهای امنیتی مشخص کنند اما آنچه مسلم است ایشان به عنوان یک دانشجوی نخبه همکاری هایی با پروژه های تحقیقاتی و علمی داشته اند که ممکن است با بحث هسته ای در ارتباط باشد.»

فتوت اما تاکید می کند: «قطعاً این تروری که صورت گرفته حساب شده و با برنامه ریزی قبلی بوده که این ظن را قوی تر می کند که به هر حال ایشان باید در پروژه های علمی و حساسی فعالیت می کردند که دشمنان سعی داشتند تا ایشان را حذف فیزیکی کنند». قطعاً از دست دادن هر کدام از دانشمندان و نخبگان که جزو سرمایه های جمهوری اسلامی محسوب می شوند. برای کشور ناگوار و خسارت بار خواهد بود اما این موضوع شاید برای نزدیکان «دکتر رضایی»؛ (استاد دانشگاه محقق اردبیلی) دوچندان باشد. هرچند که دکتر رضایی در هنگام ترور، در خارج از کشور بوده است.

محقق هسته ای یا دانشجوی برق

«شهره پیرانی» همسر شهید رضایی نژاد داریوش که روز حادثه همراه فرزند پنج ساله شان مورد تیر اندازی قرار می گیرد، خود شاهد عینی ماجرا بوده، می گوید: داریوش نیروی متخصصی بود که «دبکا فایل» بعد از ترورش از او به عنوان ستاره نوظهور در صنعت هسته ای ایران یاد کرد؛ اما هیچ وقت در ایران به داریوش پرداخته نشد. در یک سال گذشته و بعد از ترورش هم به او پرداخته نشد.
 من به تخصص و توانایی علمی داریوش ایمان دارم. می دانید این موضوع را نمی شود انکار کرد که خیلی زمان لازم است تا کسی مثل دکتر علی محمدی، دکتر شهریاری و یکی مثل داریوش تربیت شود. واقعیت این است که این افرادی که آگاهانه در خدمت بودند، ترور شده اند.
مدیران داریوش می گویند انگشت شمارند کسانی که تخصص داریوش را دارند. داریوش در حوزه تخصصی خودش 12 سال مستمر کار عملی انجام داده بود؛ اما اگر به این فکر کنم که کاری که داریوش انجام می داد ناتمام مانده است، برایم آزاردهنده است، اما می دانم کار او زمین نمی ماند؛ چون هدف دشمن هم این بود که این کار را متوقف کند. ما این را نمی خواهیم. بیشتر از هر چیزی برایم این موضوع اهمیت دارد که این کار به سرانجام برسد. این خیلی برایم اهمیت دارد. چون داریوش جانش را در راه این کار گذاشته است.
سرویس های جاسوسی از 5 سال قبل تر با داریوش در ارتباط بودند. این اطلاعات از کجا درز می کرد؟
زمان که بگذرد مشخص می کند درزهایی در سیستم وجود داشته است. افراد خیانتکاری که خریداری شده اند و آگاهانه اطلاعات را در اختیار سرویس های غرب قرار می دهند و افرادی که ناآگاهانه این کار را می کنند. کاری که سعی کردند روی داریوش هم انجام بدهند. داریوش پنج سال قبل از ترورش چندین ایمیل از دانشگاه های فرانسه دریافت کرده بود. می گفتند ما به تخصص شما احتیاج داریم و حاضریم تمام امکانات رفاهی تحصیلی را در اختیار شما قرار دهیم تا در این حوزه تحصیل کنید. این ها درواقع شیوه هایی بود برای به دام انداختن و تطمیع داریوش. داریوش اما باهوش تر از این حرف ها بود که در این دام ها بیفتد. بااینکه وضعیت خوبی ازلحاظ درآمدی و رفاهی نداشتیم و بعد از 11 سال زندگی مشترک یک خانه 60 متری در خیابان بنی هاشم داشتیم داریوش به این ایمیل ها پاسخ نداد.

موساد مربی و عامل ترور

در پس روایت پیروزمندانه سربازان گمنام امام زمان (عج) در انهدام و ضربه زدن به شبکه تروریستی «مثلث سیاه» یعنی آمریکا، انگلیس و اسرائیل که اهداف متعددی را برای آسیب رساندن به ملت جمهوری اسلامی ایران و در رأس آن جامعه علمی این مرزوبوم نشان کرده بودند، راز ترور شهدای هسته ای از جمله «شهید دکتر داریوش رضایی نژاد محقق هسته ای ایران» برملا شد.

در بخشی از این مستند، بهزاد عبدلی اعتراف می کند: «اواخر تیرماه 1390 ایمیلی به من اعلام شد برای عملیاتی دیگر».
مریم زرگر نیز در تکمیل این صحبت ها می گوید: «در عملیات آقای رضایی [نژاد] مثل ترورهای قبلی که انجام داده بودیم باز دوباره گروه ما دور هم در تهران جمع شدیم».
پس از عملیات شناسایی، یکم مردادماه سال 1390 برای این جنایت تعیین می شود.

عبدلی در توضیح این عملیات می گوید: «برخلاف سایر عملیات ها در این عملیات اصلاً از بمب استفاده نشد و از تفنگ استفاده شد».

همسر شهید داریوش رضایی نژاد که لحظه ترور در خاطر او حک شده است، در این خصوص می افزاید: «من سریع از ماشین پیاده شدم و ضارب را دنبال کردم، چند متر از ماشین دور شده بودم که با صدای شلیک به خودم آمدم، چون ضارب داشت به سمت منم شلیک می کرد، منم افتادم، صدای موتور را می شنیدم که دور می شد».
عوامل مزدور وابسته به رژیم صهیونیستی در حالی درصدد بستن پرونده زندگی شهید داریوش رضایی نژاد بودند که پرونده خدمت و نجات او برای همیشه در اذهان عمومی امت اسلامی ایران باز خواهد ماند.
همسر شهید داریوش رضایی نژاد نیز از دستاورد بزرگ سربازان گمنام امام زمان (عج) تقدیر و تشکر می کند و می افزاید: «این برای من مسجل بود که حتماً این افراد دستگیر می شوند، حالا چه داخل ایران باشند چه خارج ایران. چون به قدرت دستگاه امنیتی خودمان واقعاً ایمان داشتم و می دانستم صددرصد دستگاه امنیتی ما یکی از قویترین دستگاه ها در منطقه است و به شرط زنده بودن این افراد هر کدام از این تروریست ها، این افراد نهایتاً دستگیر می شوند».

منابع: وب سایت: حوزه/همشهری آنلاین، خبرگزاری: ایسنا/فارس/خبرنگاران جوان