حادثهی دزلی از زبان رهبر انقلاب
من فراموش نمیكنم در سال 59 در این شهر مریوان، با جمع مردم صمیمىِ اینجا مواجه شدم و به یك واحد آموزش و پرورش - فكر میكنم یك دبستان بود - رفتیم و با نوجوانان آنجا حرف زدیم. آن نوجوانان امروز یقیناً مردان میانسالى هستند. از اینجا با بعضى از افراد خودِ مریوان به مناطق دزلى و دركى - اگر درست یادم مانده باشد - رفتیم؛ مناطق بسیار حساس، بسیار مهم؛ از لحاظ طبیعت، بسیار زیبا؛ از لحاظ مردم، بسیار خونگرم؛ اما متأسفانه بر اثر جفاى دشمنان ملت ایران و دشمنان انقلاب اسلامى، همین مردم خوب، همین منطقهى خوب، همین كوههاى سر به فلك كشیده و سرسبز، همین دشتهاى خرم تبدیل شده بود به جهنم درگیرىها و دشمن توانسته بود از برخى مزدوران خود سوء استفاده كند و آنها را وسیلهاى قرار دهد براى كوبیدن مردم و به طور بالواسطه و غیر مستقیم، كوبیدن نظام اسلامى و تحقیر ملت ایران.
من فراموش نمیكنم در دزلى مردم با چهرهى باز از ما استقبال كردند. از دزلى با برادرها خارج شدیم برویم به سمت ارتفاعات مشرف بر سرزمینهاى عراق - ارتفاعات «تته» - كه مزدوران بدخواهِ حقیرى در بین آن مردم نفوذ كرده بودند و حضور هیئت ما را به دشمن اطلاع دادند و دشمن هواپیماهایش را فرستاد. ما در بین راه كه به طرف ارتفاعات میرفتیم، دیدیم هواپیماى دشمن عبور كرد؛ فهمیدیم حادثهاى براى دزلى پیش خواهند آورد. برگشتیم دیدیم متأسفانه مردم غیر نظامى، مردم كوچه و بازار را بمباران كردند؛ عدهاى را زخمى كردند، عدهاى را به قتل رساندند. و ما جنازهى شهدا و بعضى از مجروحین را برداشتیم، آمدیم مریوان.
این خاطرات عبرتآموز است. آن روز همین نظامهاى جهانىِ مدعى حقوق بشر از همین صدام حسین دفاع میكردند؛ از همین حركات وحشیانه دفاع میكردند.نسل جوان امروز در كشور ما می داند و بداند، آزمایشگاه دروغ و فریب، آزمایشگاه خطاهاى بزرگ و جبرانناپذیرِ دستگاههاى مدعى حقوق بشر، همین كشور عزیز ما و همین مرزهاى غربى این كشور از جمله منطقهى كردستان بوده است.
بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مردم مریوان 26/2/1388