تبیان، دستیار زندگی
بچه های این دور و زمانه یا از دیوار راست بالا می روند یا دیوار نرم افزاری رایانه ها را می شکنند...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نگذاریم بازی ها فراموش شوند (2)

نگذاریم بازی¬ها فراموش شوند.(2)

بچه های این دور و زمانه یا از دیوار راست بالا می روند یا دیوار نرم افزاری رایانه ها را می شکنند. به جای دویدن و بازی کردن، مدام کلیک می کنند. حالا بیایید سری بزنیم به وقت های خالی بچه های قدیم.

زمانی که سه ماه تعطیلی معنی نداشت یا اگر داشت کسی به سراغ کلاس ژیمناستیک و فیلمبرداری و کارگاه قصه نویسی نمی رفت. بازی کامپیوتری هم که اصلاً. بچه ها توی کوچه های خاکی که اغلب به بیابان و تپه های وسیع می رسید، بازی می کردند. بازی هایی که تمام خرجش یک تکه چوب یا سنگ، پارچه های کهنه و خلاصه چیزهای دور ریختنی خانه بود. اگر به گفته های من شک دارید نام چند بازی و روش اجرای آن ها را بخوانید تا مطمئن شوید.

تیله بازی

این بازی دو یا سه نفره است. وسیله ی مورد نیاز این بازی چند عدد تیله است. در ابتدا یک نفر تیله ها را در دست می چرخاند و به زمین می ریزد. بعد از این که تیله ها روی زمین ریخته شد، نفر بعدی باید یک تیله را انتخاب کند و سعی کند بدون اینکه به بقیه تیله ها برخورد کند، آن را از وسط دو تیله رد کند. بعد از رد شدن تیله نوبت نفر بعدی می رسد که بازی را انجام دهد. همین طور بازی ادامه پیدا می کند. تا این که هر کسی که می سوزد از بازی کنار می رود و در آخر برنده مشخص می شود.

گل یا پوچ

نگذاریم بازی¬ها فراموش شوند.(2)

این بازی به صورت گروهی انجام می شود. در ابتدا دو نفر یار کشی می کنند و به نسبت بازی کنان هر گروه به چند نفر تقسیم می شود. به قید قرعه گل در دست یکی از گروه ها قرار می گیرد. گروهی که گل در دستشان است، به عقب برمی گردند و گل را در درون دست یکی از اعضا قرار می دهند.(گل ممکن است یک نخود یا یک سنگ کوچک باشد که نباید از لای مشت معلوم باشد.)

اعضای گروه دستشان را مشت می کنند بطوریکه معلوم نباشد گل در دست کدام یک از آنان است. گروه مقابل باید حدس بزنند که گل در دست کدامیک از نفرات گروه مقابل است. با گفتن «پوچ» و زدن به دست حریف، به او می گویند که دستش را باز کند و گل در دست او قرار ندارد. اگر توانستند گل را پیدا کنند که این بار نوبت آن هاست که گل را قایم کنند ولی اگر نتوانستند گل در دست همان گروه قبلی می ماند و به همین صورت بازی ادامه پیدا می کند. در آخر بازی هر گروهی که بیشتر گل در دستشان بوده است برنده می شود.

وسطی

نگذاریم بازی¬ها فراموش شوند.(2)

این بازی هم به صورت گروهی انجام می شود. دو نفر یار کشی می کنند و دو گروه مشخص می شود. بعد با قید قرعه مشخص می شود که توپ در دست کدام گروه قرار می گیرد و کدام گروه باید به وسط زمین برود. گروهی که توپ را در دست دارند باید یکی از اعضای گروهی که وسط قرار دارد را نشانه گیری کرده و او را بزند. گروهی که وسط قرار باید سعی کند با فرار از توپ، مورد اصابت توپ قرار نگیرند، که اگر توپ به آن ها بخورد از بازی خارج می شوند.

در این بازی «بلُ گرفتن» یکی از زرنگی های اعضای گروهی که در وسط قرار دارد است. اگر توپ به زمین نخورد و گروهی که وسط هستند بتوانند توپ را بگیرند به طوری که از دستشان به زمین نیفتد «بل» گرفته اند و می توانند انتخاب کنند که یا یکی از یارهایی که سوخته است به زمین وارد شود یا اینکه اگر توپ به آن ها خورد نسوزند.

وقتی که همه اعضای گروه سوختند و به بیرون رفتند و یک نفر بیشتر وسط نماند، اگر تا 10 ضربه ی توپ به او نخورد، می تواند یکی از اعضای گروه را دوباره وارد بازی کند، اگر هم سوخت که جای دو گروه عوض می شود و بازی ادامه پیدا می کند. ادامه را در قسمت بعدی بخوانید. 

koodak@tebyan.com

تهیه کننده: علیرضا نوابی

تنظیم: فهیمه امرالله

شبکه کودک و نوجوان تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.