تبیان، دستیار زندگی
بچه های این دور و زمانه یا از دیوار راست بالا می روند یا دیوار نرم افزاری رایانه ها را می شکنند...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نگذاریم بازی ها فراموش شوند

نگذاریم بازی¬ها فراموش شوند.

بچه های این دور و زمانه یا از دیوار راست بالا می روند یا دیوار نرم افزاری رایانه ها را می شکنند.

به جای دویدن و بازی کردن، مدام کلیک می کنند. حالا بیایید سری بزنیم به وقت های خالی بچه های قدیم. زمانی که سه ماه تعطیلی مهنی نداشت یا اگر داشت کسی به سراغ کلاس ژیمناستیک و فیلمبرداری و کارگاه قصه نویسی نمی رفت.

بازی کامپیوتری هم که اصلاً بچه ها توی کوچه های خاکی که اغلب به بیابان و تپه های وسیع می رسید، بازی می کردند. بازی هایی که تمام خرجش یک تکه چوب یا سنگ، پارچه های کهنه و خلاصه چیزهای دورریختنی خانه بود.

اگر به گفته های من شک دارید نام چند بازی و روش اجرای آن ها را بخوانید تا مطمئن شوید.

زوو
نگذاریم بازی ها فراموش شوند.

در این بازی از دو گروه، یکی داخل محوطه و دیگری پشت خط تعیین شده قرار می گیرند و تک تک پس از نفس گیری با کشیدن کلمه  «زووو» وارد زمین شده و سعی می کنند اعضای گروه مقابل را با تماس دست بزنند و با خارج کردن آن ها از دور مسابقه، به سلامت به جای خود باز گردند. در مقابل بازیکنان داخل زمین هم سعی در گرفتن او و متوقف کردن صدایش دارند. تیم برنده تصمیم می گیرد که کدام گروه داخل زمین باشد.

به طور حتم افرادی بهتر بازی می کنند که هوای بیشتری در سینه حبس کرده اند و سریع عمل می کنند.

هفت سنگ
نگذاریم بازی ها فراموش شوند.

همان طور که از اسمش پیداست با روی هم گذاشتن هفت تکه سنگ صاف از بزرگ به کوچک بازی شروع می شود.

یک گروه محافظ آن و گروهی که حامل یک توپ کوچک اما محکم هستند، سعی در فرو ریختن ستون سنگی دارند. وقتی این اتفاق می افتد، محافظان توپ را می یابند و آن را مخفی می کنند و به دنبال برنده ها می دوند. از طرفی گروه مقابل سعی می کند هفت سنگ را دوباره بچینند و برنده بازی بشود. البته روش های دیگری هم وجود دارد که شبیه به هم است.

قدیم برای ساخت توپ از تکه های لاستیک یا پارچه استفاده می کردند و با نخ آن ها را محکم می بستند.

 لی لی
نگذاریم بازی ها فراموش شوند.

لی لی بازی ای بود که همه ی دختران آن را می شناختند و این شاید به دلیل کم بودن بازی های دخترانه بود. با گچ یا چوب روی زمین جدولی به شکل صلیب با شش خانه رسم می شود. بعد از شماره گذاری از پایین آن، یک سنگ داخل خانه ای پرتاب می کنند و بازیکن با یک پا از آن خانه شروع به پریدن به خانه های بعدی می کند و سنگ را به همراه خود و به ترتیب شماره حرکت می دهد.

اگر سنگ روی خط یا خارج از جدول سر بخورد، بازیکن سوخته است و نوبت نفر بعد است.

ایست

در داخل محوطه دایره شکلی یک نفر توپ به دست می ایستد و با شروع بازی توپ را چندین متر به طور عمودی به سمت بالا پرتاب می کند. در این فاصله دیگر بازیکنان با دور شدن از او، جای مناسبی را در داخل زمین انتخاب می کنند. هنگامی که توپ به دست پرتاب کننده می رسد، می گوید:«ایست» و همه در جای خود بی حرکت می مانند و او با نشانه گیری بازیکنان را هدف قرار می دهد.

اگر توپ به کسی برخورد کند بازنده است و باید توپ را در نوبت بعد پرتاب کند و اگر توپ از زمین خارج شد یا به کسی برخورد نکرد همان شخص دوباره گرگ است و بازی تکرار می شود. بازی های بعدی را در قسمت دوم نگذاریم بازی ها فراموش شود بخوانید.

koodak@tebyan.com

تهیه: علیرضا نوابی

تنظیم: فهیمه امرالله

شبکه کودک و نوجوان تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.