دودو ها چه نوع پرندگانی بودند؟

500 سال پیش دریانوردان پرتغالی جزیره ای را در جنوب شرقی افریقا یافتند كه پیش از این پای هیچ انسانی به آن باز نشده بود .

دریانوردان در اولین گشت و گذار خود در این جزیره كه بعداً ماریتیوس (Mauritius) نام گرفت بزرگترین ساكن جزیره را ملاقات كردند ؛ پرنده ای بزرگ با ظاهری بسیار عجیب و البته مضحك! . همین ملاقات كافی بود تا نام دودو برای این جانور انتخاب شود ( دودو در زمان پرتغالی به معنی احمق است ! ) .

منقار قلاب مانند دودو ، توده چربی در قسمت تحتانی جانوری به همراه پرهای فر خورده و پف كرده بود ، همگی تصویری از پرنده ای چاق و خپل را ارائه می كند كه به راحتی میتوانسته شكار انسانهای گرسنه شود .

سالهای پس از آن كه علاوه بر پرتغالی ها ، هلندی ها نیز در این جزیره سكنی گزیدند.

جمعیت این پرنده به طرز مشكوكی كاهش یافت تا اینكه ??? سال پس از اولین ملاقات در سال ???? آخرین جمعیت این گونه به صورت اسرار آمیزی ناپدید شد.

برخلاف ظاهر فربه دودو(Raphus cucullatus) ، پاهای قوی جانور این امكان را به او میداده تا بتواند با سرعت زیادی بدود علاوه بر آن منقار قوی و قلاب مانند جانور كه برای تغذیه از دانه و میوه گیاهان تكامل یافته بود به عنوان ابزاری مناسب برای مقابله با انسانها و جانوران به كار گرفته می شده پس این تصور كه دودو پرنده ای ابله و شكاری راحت است، تصور نادرستی بوده . ظاهر پرنده نیز نتیجه اكولوژی جزیره و عدم وجود صیادان است كه در طی میلیونها سال تكامل ، ظاهری خپل و بی نیاز از پرواز را ایجاد كرده است .

دودوها در فصلهای مرطوب و پرباران به صورت گسترده ای از میوه گیاهان تغذیه می كردند و چربی زیادی در بافتها خود به ویژه توده چربی قسمت انتهایی بدن ذخیره می كردند تا بتوانند، فصلهای خشك را كه غذا به سختی یافت می شود، پشت سر بگذارند، وزن پرنده در طی دوره پر باران به 25 كیلوگرم نیز می رسیده است !

شكل ظاهری جانور باعث شد تا جانور شناسان در ابتدا دودو را در رده پرندگان دریایی مانند آلباتروس و پلیكانها قرار دهند اما آنالیز توالی DNA موجود در بقایای استخوان این جانور مشخص كرد كه دودو ها رابطه بسیار نزدیكی با كبوترها دارند و همین باعث شد آنها را در رده كبوترشكلان (Columbiformes) طبقه بندی كنند .

در یكی از دست نوشته ها كه از دریانوردان آن دوره به جا مانده است به موضوع جالبی اشاره شده كه علت انقراض این جانور را اسرارآمیز تر می كند ! در این دست نوشته خاطره دریانوردان از شكار یك دودو و گوشت بسیار چرب و تلخ آن ذكر شده است كه نشان می دهد دودو غدای مناسبی برای انسان نبوده است .

با توجه به این موضوع كه گوشت دودو قابل خوردن نبوده چه عاملی باعث شده تا این جانور یك متری در طی 200 سال منقرض شود ؟

عقیده بر این است كه انسانها همراه خود جانوران خانگی و موشها را به جزیره آوردند ؛ با توجه به اینكه دودوها لانه خود را بروی زمین می ساختند موشها به راحتی می توانستند از تخم این پرنده تغذیه كنند علاوه بر آن حیوانات خانگی به مصرف مواد غذایی دودها می پرداختند و رقابتی را ایجاد می کردند.

خود انسان نیز با تخریب جنگل و ساخت مسكن زیستگاه این پرنده را تخریب كرده و عرصه را برای زیستن صاحبخانه اصلی تنگ كرده است .

تمامی این عوامل باعث شد دودها به قسمتهایی از جزیره كه انسان هنوز در آن سكونت نداشت مهاجرت كنند اما با ورود انسان به این مناطق آخرین گروه از این پرندگان نیز در این نبرد یكسویه تسلیم شدند و جزیره را به میهمانان ناخوانده آن واگذار كردند .