تبیان، دستیار زندگی
چنین است گویی: که با جامی خالی، بر ساحالی صخرهای، پیش روی امواج
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اقیانوس

اقیانوس

چنین است گویی:

که با جامی خالی،

بر ساحلی صخره ای،

پیش روی امواج

ایستاده ام

واپاش ساحل کوب موج ها

صخره ی زیر پایم را می شوید

و من هر بار

که موج در می رسد

اقیانوس

جام بر کف،

خم می شوم

به بوی سهمی

کز کاکل موج بر می گیرم

اما از آن پیش

موج در خود واشکسته است

و من،

عزمی دوباره را

چون پرچمی،

بر صخره واپس می ایستم

دگر باره چون موجی پیش می رسد

جام را چون داسی قوس می دهم

تا از سر خوشه ی آب

دسته ای واچینم

اقیانوس

اما، باز

جام خالی است

و دریا در موج

و فاصله،

به درازای یک دست

و به دوری یک تاریخ!

شتک خیزاب امواج،

تنها

یک دو قطره

بر دیواره ی شفاف جام می چکاند

و عطارد، در جام من است

نهج البلاغه را می بندم.


شاعر: موسوی گرمارودی

تنظیم برای تبیان: خرازی

*********************************

مطالب مرتبط

شبیه آسمان

کبوتر

سکون

در قلب من ستاره ای است

آهوی گمشده

تو آمدی از آسمان

پاییز یک شعر است

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.