تبیان، دستیار زندگی
خداوند مهربان، براى زندگى دنیا مثالى آورده و مى فرماید كه مانند آبى است كه از آسمان نازل مى شود و با آن درختان، سرسبز و پربار مى شوند؛ اما بار دیگر درختان كه با برگ و گل و میوه زینت شده بودند، خشك مى شوند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
قرآن کریم

١٢) جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ٤٥ الى ٥٩ سوره‌ی کهف

 مانند آب

خداوند مهربان، براى زندگى دنیا مثالى آورده و مى‏فرماید كه مانند آبى است كه از آسمان نازل مى‏شود و با آن درختان، سرسبز و پربار مى‏شوند؛ اما بار دیگر درختان كه با برگ و گل و میوه زینت شده بودند، خشك مى‏شوند. زندگى دنیا نیز گرچه با مال و فرزندان زینت شده است، اما مال و فرزندان، نعمت‏هاى زودگذرى هستند كه ماندنى نیستند و چیزى كه باقى مى‏ماند اعمال انسان است. این مثال را در قرآن چنین مى‏خوانیم:

 و براى آنان زندگى دنیا را مثال بزن كه مانند آبى است كه از آسمان نازل كردیم. پس گیاهان زمین با آن درآمیخت. پس خشك شد، بادها پراكنده‏اش كردند، و خداوند بر هر چیز تواناست. مال و فرزندان، زینتِ زندگى دنیاست و كارهاى شایسته‌ی ماندنى، نزد پروردگارت پاداش بهتر و امیدى بهتر است.

آیات 45 و 46


 واى بر ما!

روز قیامت تمام افراد بشر در پیشگاه خداوند یگانه حاضر مى‏شوند و نامه‌ی اعمالشان را مى‏آورند. نامه‏اى كه هر كار كوچك و بزرگى كه انجام داده‏اند در آن آورده شده است. در آن روز، تمام مردم اعمالشان را حاضر مى‏بینند و همه را به یاد مى‏آورند. در قرآن چنین مى‏خوانیم:

 و روزى كه كوه‏ها را به حركت درمى‏آوریم و زمین را آشكار مى‏بینى و آنان را محشور مى‏كنیم و هیچ یك را رها نمى‏كنیم و آنان به صف بر پروردگارت عرضه مى‏شوند. به یقین همان‏گونه كه نخستین بار شما را آفریدیم، به سوى ما آمدید. بلكه گمان كردید هرگز برایتان وعده‏گاهى قرار نمى‏دهیم؛ و كتاب آورده مى‏شود. پس گناهكاران را از آن‏چه در آن است بیمناك مى‏بینى و مى‏گویند: اى واى بر ما! این چه كتابى است كه هیچ كوچك و بزرگى را رها نكرده مگر آن كه حسابش كرده و آن‏چه انجام داده‏اند، حاضر مى‏یابند و پروردگارت به هیچ كس ستم نمى‏كند.

آیات 47 الى 49


 از شیطان پیروى نكنید

انسان‏ها براى پیمودن راه سعادت باید از دستورات خداوند یگانه اطاعت و پیروى كنند و بدانند كه از ابتداى آفرینشِ انسان، شیطان دشمن او بوده و پیروى كردن از شیطان و دوستى با او، گمراهى و بدبختى به بار مى‏آورد. خداوند یگانه به مومنان هشدار مى‏دهد كه هرگز شیطان را جایگزین خداوند یكتا نكنند و مى‏فرماید:

 و هنگامى كه به فرشتگان گفتیم: براى آدم سجده كنید، پس سجده كردند به جز ابلیس كه از جن بود و از فرمان پروردگارش سرپیچى كرد. آیا او و نسلش را به جاى من به دوستى مى‏گیرید در حالى كه آنان دشمن شما هستند؟ چه جایگزین بدى براى ستمگران است. نه در آفرینش آسمان‏ها و زمین، و نه در آفرینش خودشان، آنان را شاهد نگرفتم و من گمراه كنندگان را به كمك نمى‏گیرم.

آیات 50 و51


 راه فرارى نیست

روز قیامت، خداوند یگانه به مشركان مى‏فرماید: آن‏هایى را كه شریك من مى‏پنداشتید، صدا كنید كه به یاریتان بیایند. مشركان همان‏طور كه در دنیا رفتار مى‏كردند، شریكان را مى‏خوانند، اما جوابى نمى‏شنوند و با دیدن آتش، مطمئن مى‏شوند كه دیگر راهى باقى نمانده و باید به جهنم بروند. یكتاى بى‏همتا مى‏فرماید:

 و روزى كه مى‏گوید: آن‏هایى را كه شریكان من پنداشتید، بخوانید. پس آنان را مى‏خوانند ولى به آنان جواب نمى‏دهند و میانشان مانعى قرار دادیم و گناهكاران آتش را مى‏بینند و مى‏فهمند كه حتماً در آن، افتادنى هستند و از آن راه فرارى نمى‏یابند و در این قرآن براى مردم از هر نوع مثالى بیان كرده‏ایم و انسان بیش‏تر از هر چیزى جدال مى‏كند.

آیات 52 الى 54


 سنت پیشینیان

خداوند مهربان، پیامبران را براى هدایت مردم فرستاد تا به مومنان بشارت دهند و كافران را از عذاب جهنم بیم دهند. اما آنان كه كافر شدند با پیامبران و مومنان مجادله مى‏كردند و نشانه‏هاى الهى را به مسخره مى‏گرفتند و آن‏قدر به كفر و لجاجت خود ادامه مى‏دادند تا عذاب الهى نازل مى‏شد. در قرآن چنین مى‏خوانیم:

 وقتى هدایت براى مردم آمد، چیزى مانع مردم نشد كه ایمان بیاورند و از پروردگارشان آمرزش بخواهند، به جز این كه سنت پیشینیان بر ایشان آماده شود یا عذاب، پیش رویشان بیاید. و ما فرستادگان خود را جز بشارت دهنده و بیم دهنده نفرستادیم و كسانى كه كافر شدند، به باطل مجادله مى‏كنند تا حق را نابود كنند و نشانه‏هاى ما و آن‏چه از آن بیم داده شده‏اند را به مسخره بگیرند.

آیات 55 و 56


 وعده‏گاهى دارند

گناهكاران آن‏قدر به كفر و گناه ادامه مى‏دهند كه قدرت تشخیص حق و باطل را از دست مى‏دهند؛ گویى چیزى نمى‏شنوند و هیچ حرف حقى را درك نمى‏كنند. آنان در اثر گناه، احساس حق‏جویانه خود را از دست مى‏دهند و به همین دلیل هدایت نمى‏شوند. اما خداوند آن‏قدر مهربان است كه در عذاب گناهكاران عجله نمى‏كند، بلكه براى آنان مهلت معینى قرار مى‏دهد، شاید هدایت شوند؛ ولى عاقبتِ ستمكاران جز هلاكت نیست. بخشنده‌ی مهربان مى‏فرماید:

 و ستمكارتر از كسى كه آیات خدا به او یادآورى مى‏شود، اما از آن روى مى‏گرداند و آن‏چه قبلاً انجام داده فراموش مى‏كند، كیست؟ ما از این كه آن را بفهمند بر دل‏هایشان پوشش و بر گوش‏هایشان سنگینى قرار دادیم و اگر آنان را به هدایت دعوت كنى، هرگز هدایت نمى‏شوند. و پروردگارت آمرزنده‌ی مهربان است؛ اگر آنان را به آن‏چه به دست مى‏آورند، گرفتار مى‏كرد حتماً در عذابشان عجله مى‏كرد، ولى وعده‏گاهى دارند؛ هرگز غیر از او پناهى نمى‏یابند. و آن شهرهایى است كه وقتى ستم كردند، هلاكشان كردیم و براى هلاكتشان وعده‏گاهى قرار دادیم.

آیات 57 الى 59

فرزانه زنبقی
نشر لک لک


منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء پانزدهم قرآن کریم، آیات ١ الى ٧٤ سوره‌ی کهف

سوره ی کهف آیات ٢٨ الی ٤٤

سوره ی کهف آیات ١٧ الی ٢٧

سوره ی کهف آیات ١ الی ١٦


مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.