٥) جزء سیزدهم قرآن کریم،آیات ١٠٥ الی ١١١ سوره ی یوسف
مشرك هستند
مردم شب و روز نشانههاى پروردگار را مىبینند، اما بدون تفكر و اندیشه از كنار آنها مىگذرند و ایمان نمىآورند و كسانى هم كه ایمان مىآورند، ایمان بیشترشان با شرك همراه است. زیرا ایمان واقعى آن است كه انسان فقط بنده‌ی خدا باشد و در هر كارى فقط خدا را در نظر داشته باشد. كسانى كه براى خودنمایى یا جلب رضایت دیگران كارى را انجام مىدهند، مشركند؛ هر چند ادعاى ایمان داشته باشند. پیامبر اكرم(ص) فرمودهاند: «در روز قیامت به كسانى كه در دنیا ریا كردهاند، گفته مىشود به سراغ كسانى كه به خاطر آنان ریا مىكردید، بروید؛ ببینید پاداشى نزد آنان مىیابید؟» خداوند یگانه مىفرماید:
و چه بسیار نشانهها در آسمان و زمین كه بر آنها مىگذرند و از آنها روى برمىگردانند و بیشترشان به خدا ایمان نمىآورند؛ مگر آن كه مشرك هستند.
آیات 105 و 106
آیا ایمن هستند؟
خداوند مهربان به مشركان و كافران هشدار مىدهد كه بترسند از عذابِ فراگیر، یعنى عذابى كه ناگهان تمام گناهكاران را با هم فرامىگیرد و بترسند از این كه هنگام قیامت شود و آنان در بىخبرى باشند. یگانه‌ی مهربان چنین مىفرماید:
آیا ایمن هستند از این كه عذابِ فراگیرِ خدا به آنان برسد یا در حالى كه بىخبرند، ناگهان قیامت به آنان برسد.
آیه‌ی 107
ایمان با آگاهى
پیامبر گرامى(ص) مردم را به یكتاپرستى دعوت مىكرد، اما آنان را به پذیرش دین مجبور نمىكرد؛ بلكه به آنان بینش و آگاهى مىداد تا خودشان راه درست را انتخاب كنند. این نه تنها روش او بوده، بلكه پیروانش نیز باید با همین روش، مردم را هدایت و راهنمایى كنند.
خداوند مهربان مىفرماید:
بگو: این راه من است. من و پیروانم با بینش به سوى خدا دعوت مىكنیم، و منزه است خدا و من از مشركان نیستم.
آیه‌ی 108
آیا نمىاندیشید؟
كافران و مشركان براى آن كه ایمان نیاورند بهانهجویى مىكردند و مىگفتند: «چرا خداوند مردمى از خودمان را به پیامبرى برگزیده است؟ چرا فرشتهاى براى هدایت مردم نازل نشده است؟» در حالى كه تمام پیامبرانِ پیشین، مردانى بودند كه از میان مردمشان انتخاب شده بودند. با آنان نشست و برخاست مىكردند و مردم، آنان را مىشناختند. خداوند مهربان مىفرماید:
و پیش از تو نفرستادیم مگر مردانى از اهل شهرها كه به آنان وحى مىكردیم. آیا در زمین نمىگردند تا عاقبتِ كسانى را كه پیش از آنان بودند ببینید؟ و به یقین براى كسانى كه پرهیزكارى كردهاند، سراى آخرت بهتر است. آیا نمىاندیشید؟
آیه‌ی 109
درس عبرت
هرگاه پیامبران از ایمان آوردن قوم خود ناامید مىشدند، آنان را از عذاب الهى بیم مىدادند؛ اما مردم گمان مىكردند پیامبران دروغ مىگویند و عذابى نازل نمىشود. در این هنگام، خداوند پیامبران را یارى مىكرد و نجات مىداد و گناهكاران دچار عذاب مىشدند. خداوند مهربان مىفرماید در داستانهاى پیامبران درسهاى عبرت فراوانى براى خردمندان است. در قرآن مىخوانیم:
تا وقتى كه فرستادگان ناامید شدند. و گمان كردند كه حتماً به آنان دروغ گفته شده. یارى ما بر ایشان آمد. پس كسانى كه مىخواستیم نجات یافتند و عذاب ما از مردم گناهكار بازگردانده نمىشود. به راستى در داستانهاى آنان براى خردمندان عبرتى هست. این سخنى نیست كه به دروغ ساخته شده باشد؛ بلكه آنچه را كه پیش از آن بوده تصدیق مىكند و بیان كننده هر چیزى است. و هدایت و رحمتى است براى مردمى كه ایمان مىآورند.
آیات 110 و 111
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء سیزدهم قرآن کریم، آیات ٥٣ الی ١١١سوره ی یوسف
