تبیان، دستیار زندگی
عرا هـ . ا. سایه( هوشنگ ابتهاج) ترانه غزل دلكشم مگر نشنفتی كه رام من نشدی آخر ای غزال دمیده خموش سایه كه شعر تو را دگر نپسندم كه دوش گوش دلم شعر شهریار شنید *** نیما یوشیج رازی ست كه آن نگار می داند چیست رنجی است ك...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شهریار در اشعار دیگر شعرا


هـ . ا. سایه( هوشنگ ابتهاج)

ترانه غزل دلكشم مگر نشنفتی

كه رام من نشدی آخر ای غزال دمیده

خموش سایه كه شعر تو را دگر نپسندم

كه دوش گوش دلم شعر شهریار شنید

***


نیما یوشیج

رازی ست كه آن نگار می داند چیست

رنجی است كه روزگار می داند چیست

آنی كه چو غنچه در گلو خونم از اوست

من دانم و شهریار می داند چیست

***


مفتون امینی

چون دل مفتون ترا مشكل به دست آورده است

كی رها می سازدت اینگونه آسان شهریار

اولین استاد شعر و آخرین سلطان عشق

هر كجا نام تو در آغاز و پایان شهریار

***


پژمان بختیاری

زین شهر مردپرور و زین شهر عشق زای

برخیزد ْآنچه مایة غرور و وقار ماست

گه شهریار پرورد این شهر، گاه شمس

كز نامشان تفاخر ملك و دیار ماست

***


مهرداد اوستا

شعر همان عشق كه با شهریار

كرد سرافرازی و نام آوری

شعر همان فتنه و آذرم و راز

كز نگه دوست كند دلیری

***


بیژن ترقی

به شهریار بگو شهریار می آید

دوباره بخت ترا در كنار می آید

بگو كه عرصة شعر و ادب بپیرایند

كه از سواد دل آن شهسوار می آید

***


فریدون توللی

ای شهریار نغمه كه با چتر زرفشان

دستانسرای عشق و خداوند چامه ای

از من ترا به طبع گرانمایه، صد درود

ز آنرو، كه در بسیط سخنی، پیش جامه ای

***


مهدی اخوان ثالث

شهریارا تو همان دلبر و دلدار عزیزی

نازنینا، تو همان پاك ترین پرتو جامی

ای برای تو بمیرم، كه تو تب كردة عشقی

ای بلای تو بجانم، كه تو جانی و جهانی

***


فریدون مشیری

در نیمه های قرن بشر سوزان

اشك مجسمی بود، در چشم روزگار

جان مایة محبت و رقت

ایوای شهریار

***


عمران صلاحی

شهریار حزن بودی، خانه ات بیت الحزن

پادشاه قلعة خاموش روح خویشتن

شهر ویرانی سراسر خانه هایش سوخته

بادهای در به در چرخان و بر در حلقه زن

***


غزال و غزل

امشب از دولت می دفع ملالی كردیم

این هم از عُمر شبی بود كه حالی كردیم

ما كجا و شب میخانه خدایا چه عجب

كز گرفتاری ایام مجالی كردیم

تیر از غمزة ساقی، سپر از جام شراب

با كماندار فلك جنگ و جدالی كردیم

غم به روئین تنی جام می انداخت سپر

غم مگو عربده با رستم زالی كردیم

باری از تلخی ایام به شور و مستی

شكوه با شاهد شیرین خط و خالی كردیم

نیمی از رخ بنمود و خمی از ابرویی

وسط ماه تماشای هلالی كردیم

روزة هجر شكستیم و هلال ابرویی

منظر افروز شب عید وصالی كردیم

بر گل عارض از آن زلف طلایی فامش

یاد پروانة زرین پر و بالی كردیم

مكتب عشق بماناد و سیه حجره غم

كه در او بود اگر كسب كمالی كردیم

چشم بودیم چومه شب همه شب تا چون صبح

سینه آئینة خورشید جمالی كردیم

عشق اگر عمر نه پیوست بزلف ساقی

غالب آنست كه خوابی و خیالی كردیم

شهریار غزلم خوانده غزالی وحشی

بد نشد با غزلی صید غزالی كردیم

***


غزال و غزل

شعر:شهریار

چئویرن: م ـ سیدزاده

بو گئجه باده ایله دفع ملال ائیله میشم،

عؤمرون بیر گئجه سینده بئله حال ائیله میشم.

بیز هارا، تار هارا، یا رب، گئجه مئیخانه هارا؟

اونودوب دردی بو ایّامدا مجال ائیله میشم.

ساقی نین غمزه سی اوخ، مئی جامی اولموش سپریم،

فلكین جؤورو ایله جنگ و جدال ائیله میشم.

مئی دمیر تك ائله ییب جانیمی، غمله ووروشوم،

غم دئمه، دوشمنیمی روستم زال ائیله میشم.

آجی ایامی شیرین ائتمگه سرخوش دولانیب،

كؤنلومو ایندی اسیر خط و خال ائیله میش.

گؤرموشم من اوزونون یاری سینی، تك قاشینی،

ای اوزونده نئجه گؤر سئیر هلال ائیله میش.

گئتمیش هیجران اوروجو گؤرجك هلال قاشلارینی،

بایرام اولموش بو گؤروش عزم و وصال ائیله میشم.

گؤرموشم اوزده او زرّین تئلی پروانه كیمی،

یانمیشام اودلارا، ترك پروبال ائیله میشم.

عشق درسی منه اؤیرتسه ده هیجران غمینی،

عشقه دوشمكله بئله كسب كمال ائیله میشم.

یاتماییب صوبحه كیمی من گئجه گون اوزلو یارین،

سینه سی گوزگوم اولوب، سئیر جمال ائیله میشم.

ساقی نین زلفونه عشق باغلاماسا عؤمرو اگر،

من بئله درك ائله ییب، بؤیله خیال ائیله میشم.

شهریارا غزل ائتمیش منی جئیران، گؤزلیم،

گؤر غزل ایله نئجه صید غزال ائیله میشم