چكير وارليغيمي دارا گؤزلري
آپارير روحومو هارا گؤزلرين
قارا بير محبس دير قارا گؤزلرين
بوراخ گؤزلرينين حبسيندن مني

ترجمه :
چشمانت هستي ام را به دار مي كشند
روحم را تا كجا مي برند چشمانت
زندان تاريكيست سيه چشمانت
از محبس چشمانت رهايم كن

ياريم بويون قوجاقالديم * يارآغلادي من آغلاديم * يغشدي قونشولاربوتون * جان آغلادي من آغلاديم * دردلريمي دديم تارا * سيملري اولدو پاراپارا * ياواش ياواش سيزيلدادي * تارآغلادي من آغلاديم * دديمكي يارمنيمكيدي * باشمي چكديلردارا * طناب كسينده بوينومو*دارآغلادي من آغلاديم

عاشق آدين شيرين دي
فرهاد دوستو شيرين دي
دوست دان دوستا گلن پاي
بئچه بالدان شيرين دي

ترجمه :
اي عاشق اسمت شيرين است
دوست فرهاد شيرين است
هديه اي كه از دوست مي رسد
از عسل تازه شيرين است

اويالانچي ايللر گونه ديمزميش
گول وئرديم،وئرديييم گوله ديمزميش
گوزوم ده چاغلايان سئله ديمزميش
حئيف او سئوگييه ، او محبته

ترجمه :
در حد ارزش يك روز نبود،
عمري كه با تو هدر دادم ،
سالهايي كه به پايت ريختم.
عشق تو،
ارزش گلي را كه هديه كردم ،
واشكهايي را كه برايت ريختم ،
- نداشت
حيف از آن عشق و محبت

گونوم ائله سندن شيكايت اؤلوب،
بو سئوگي بير داستان ،حئكايت اؤلوب
محبت نه واخت دان جينايت اؤلوب
بوراخ گؤزلرينين حبسيندن مني

ترجمه :
روزگارم شكايت از تو شده است
اين عشق داستان و حكايت شده است
از كي محبت جنايت شده است ؟
از محبس چشمانت رهايم كن

سئوگيليم،عشق اولماسا،وارليق بوتون افسانه دير
عشقيــده ن محــروم اولان،انسـانليغــا بيگــانه دير
سئـوگي ديـر،يالنيــز محببتــدير حيــاتين جـوهــري
بير كونـول كي عشق ذوقين دويماسا،غمخــانه دير

ترجمه :
عشق من,اگر عشق نباشد هستي افسانه اي بيش نيست
كسي كه از عشق محروم باشد,با انسانيت بيگانه است
فقط عشق و محبت جوهر حيات هستند
دلي كه عشق را درك نكند،غمخانه است

گؤزلرينه باخماسام
گؤز نه ييمه گرك دير
آديني چكمز اولسام
ديل نه ييمه گرك دير
سؤز نه ييمه گرك دير
سه سيني ائشيتمز اولسام
ياخشي دير بو دنيادا تك اولسام

به چشمانت نگاه نكنم
چشم به چه دردم مي خورد
اسمت را بر زبان نياورم
زبان به چه دردم مي خورد
كلمه به چه دردم مي خورد
صدايت را نشنوم
بهتر است كه در دنيا تك و تنها باشم

شول فلكين گرديشى٫ هئچ وقت منى شاد ائتمه دى
خسته كؤنلوم بير بلادن٫ غمدن آزاد ائتمه دى
آيرى دوشدوم قووم و قارداشدان منى ياد ائتمه دى
من تكين بخت-ى قارانى خانه ويران ائتمه دى
نئيله ييم ائى دوستان٫ من بى وفايا اوغراديم؟

از گردش چرخ فلك، ناشاد ماندم هر زمان
با قلب مملو از غم و بيداد ماندم هر زمــان
در بند و دور از ياد هر، آزاد ماندم هر زمان
در حسرت يك خانه آباد ماندم هر زمــان
گوئيد با هر دوستي ، گشتم اسيــر بي وفا