6 سال قبل در چنین روزهایی یك اتفاق مهم در ورزش كشورمان رخ داد. هفتمین دوره بازیهای آسیایی در تهران برگزار شد ..........
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1389/06/11
کلنگ ها برای چه فرود می آیند؟
36 سال قبل در چنین روزهایی یك اتفاق مهم در ورزش كشورمان رخ داد. هفتمین دوره بازیهای آسیایی در تهران برگزار شد. البته از روز 9 شهریور ماه بود كه این مسابقات آغاز شد. بالاترین سطحی كه در آسیا می‌شد تصور كرد به میزبانی ورزش كشورمان برگزار شد. از آن پس دیگر در هیچ رده‌ای نتوانستیم چنان مسابقات بزرگی را برگزار كنیم.
3 سال برای ورزشگاه رویایی
برای انجام مسابقات آسیایی 1974 تهران، مجموعه ورزشی بزرگ تهران ساخته شد. ایده ساخت این ورزشگاه در سال 1344 به ذهن اهالی ورزش ایران رسید. زمانی كه ایزدپناه، رییس سازمان بود، اما كلنگ احداث در سال 1347 به زمین زده شد و كارفرمای ساخت این مجموعه بزرگ فرمانفرمائیان بود. ورزشگاه بزرگ در سال 1350 كامل شد. ورزشگاه مورد اشاره قرار بود برای بازیهای آسیایی 1974 تهران در تابستان سال 53 ساخته شود اما سه سال زودتر ساخت پروژه به پایان رسید.بازرسی اشكال گرفت
حسین فردوست كه مسوول وقت بازرسی شاهنشاهی بود و بعد از انقلاب در ایران ماند و تاسیسات و تشكیلات اطلاعاتی پایه‌گذاری كرد و كتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوی بر مبنای دستنوشته‌ها و خاطرات او به رشته تحریر در آمده است. بعد از بررسی استادیوم یكصدهزارنفری در فونداسیون آن اشكالاتی را دید. به جای تزریق بتن، پوكه ریخته شده بود. به حكم او ورزشگاه كه در روز 27 اسفندماه 1350 برای بازی دوستانه پرسپولیس- كروزیروی برزیل باز شده بود دوباره تعطیل شد. یك سال برای ترمیم وقت صرف شد و سپس بدون اشكال در اردیبهشت سال 52 آماده شد. یعنی باز هم 16 ماه زودتر از برنامه، ورزشگاه‌های این مجموعه ساخته شد.یك نمونه تاریخی
برای ساخت مجموعه آزادی سه سال وقت صرف شد اما در سال 80 و 81 برای ترمیم اساسی در چمن و تشكیلات ورزشگاه صدهزارنفری حدود 5/1 سال از عمر ورزش ایران گرفته شد. تازه این تعمیرات آنقدر خام و ناپخته بود كه هر از گاهی، بخشی از سیستم تحت تعمیر، اشكالات جدیدی را نشان می‌دهد مثل اتفاقی كه درباره واژگون شدن یكی از درب‌ها و آسیب نخاعی به یك نوجوان دختر دوومیدانی كار وارد شده است.
استادیوم سر پوشیده چه شد؟
در مرداد ماه سال 82 برای بازی دوستانه ایران و بلاروس به این كشور و شهر مینسك رفتیم و در این شهر شاهد ساخت ورزشگاه 50هزار نفری سرپوشیده بودیم. یك كشور نه چندان پیشرفته در سال 2002، اقدام به ساخت این ورزشگاه كرد و ورزشگاه مورد اشاره در سال 2004، یك سال بعد از حضور تیم ملی در این كشور آماده شد. این بحث ادعا كه نیست، دنیای امروز دنیای اطلاعات است. رجوع كنید به دنیای مجازی اینترنت و درباره ورزشگاه مورد ادعای ما، زمان ساخت، كیفیت و هر چیز دیگر، اطلاعات لازم را كسب كنید. اما در ایران، سال 85 بود كه مسوولان سازمان تربیت‌بدنی كلنگ ساخت یك ورزشگاه سرپوشیده چهل‌هزار نفری را به زمین كوبیدند. از آن روزگار چهار سال گذشته است اما در این چهار سال، احتمالا تنها كار مثبتی كه كرده‌ایم این بوده كه نوك كلنگ را از زمین خارج ساخته‌ایم!آقای هادیان كجاست؟
سال 85 به دعوت صدرالدین كاظمی، برای یك مناظره رادیویی با مهندس هادیان، رییس اداره تجهیز و توسعه تاسیسات و اماكن ورزشی دعوت شدم. در این برنامه با صراحت به هادیان گفتم كه با برنامه‌ها و سیستم‌های مدیریتی حاكم بر ورزش ایران تا پنج سال دیگر به هیچ‌وجه انتظار پایان پروژه ورزشگاه نقش جهان اصفهان و یادگار امام تبریز را نداریم و درباره ورزشگاه چهل‌هزار نفری تهران هم باید تنها لبخند بزنیم! متاسفانه چهار سال از آن پنج سال گذشته و باز هم متاسفانه و صدهزار بار تاسف بسیار اینكه همه حرف‌های ما درست از آب در آمده است!این هم از 70 سال قبل
70 سال قبل، ورزشگاه شهید شیرودی فعلی -امجدیه سابق- ظرف مدت سه سال از سال 1315 تا 1318 ساخته شد. آن هم با تكنولوژی 70 سال قبل اما امروز، برای ساخت یك ورزشگاه 15 هزار نفری سال‌ها وقت صرف می‌كنند. البته شهرداری تهران برای اولین‌بار در تهران، چند ورزشگاه 15-10 هزارنفری را دو- سه ساله ساخته است.به مردم انگیزه دهید
ورزشگاه آزادی، مردم را به تماشای فوتبال كشاند. مردم 39 سال قبل، با ورزشگاه آزادی به خود بالیده و افتخار می‌كردند، در آستانه سی‌وشش‌سالگی افتتاح ورزشگاه آزادی، ای كاش مسوولان كمی به قول‌هایشان فكر و به تعهد و تخصصی كه در كار دارند توجه كنند.تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری منبع : گل
