تبیان، دستیار زندگی
به مرور احساس گرمی و محبت جایگزین شیدایی اوایل ازدواج می‌شود. حالت‌های عاشقانه، دائماً در اندیشه دلدار بودن، آرمان گرایی‌ها، میل وافر با هم بودن، جوش و خروش‌ها و افسردگی لحظات جدایی به تدریج جای خود را به مهر و محبت از نوع دیگری می‌دهد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ویژگی های عشقی بالغانه

عشق

درک خواسته‌های همسر و برآوردن آنها دشوار نیست. مهم اینجاست که اگر خواست‌های همسرتان را بفهمید و آنها را به طریقی برآورده سازید می‌توانید به بهبود روابط زناشویی خود کمک کنید. با کمی تلاش می‌توانید به این مهم نایل آئید اما برآوردن این خواست‌ها از درک آنها ساده‌تر است زیرا بسیاری از اشخاص همسرشان را برای اطلاع از خواسته‌های خود کمک نمی‌کنند و این وظیفه را به او واگذار می‌کنند تا به تنهایی و بدون کمک به این مهم برسد.

دوست داشتن و محبوب شدن

از آنجایی که به نظر می‌رسد بسیاری از زوج‌ها با بنیاد و سنگ بنای ازدواج  محکم آشنا نیستند، مهم است که در این جا به بحثی در این زمینه بپردازیم. مثلاً، شوهری که به شکایت می‌گوید که «نمی‌فهمم که زنم چه می‌خواهد؛ می‌خواهد که بیشتر به او بپردازم و خواسته‌هایش را درک کنم، اما من که این کار را می‌کنم، دیگر چه می‌خواهد؟ من که سر در نمی‌آورم.» می‌تواند در صورت داشتن اطلاعات دقیق‌تر در موقعیت‌ بهتری قرار بگیرد. به مرور احساس شیدایی اوایل ازدواج می‌تواند به عشقی بالغانه تبدیل شود. زن می‌تواند از گفتن «دوستت دارم» و شوهر از شنیدن آن لذت ببرند زیرا محبت و جذابیت متقابل در بافت صمیمیت، وفاداری، اعتماد و دوستی به هم گره خورده، عشق قوی‌تر و عمیق‌تری را پایه‌گذاری می‌کند.

شما به خاطر احساس تعهد و تمایل روحی خود به همسرتان یاری می‌دهید.

عشق بالغانه مفهوم وسیعی دارد.

به مرور احساس گرمی و محبت جایگزین شیدایی اوایل ازدواج می‌شود. حالت‌های عاشقانه، دائماً در اندیشه دلدار بودن، آرمان گرایی‌ها، میل وافر با هم بودن، جوش و خروش‌ها و افسردگی لحظات جدایی به تدریج جای خود را به مهر و محبت از نوع دیگری می‌دهد. با این حال، پیوندهای عشق، پا برجا باقی می‌مانند. تمایل و توجه یعنی باور داشتن و این باور را انتقال دادن که «تو برای من مهم هستی، به آنچه برای تو اتفاق می‌افتد بها می‌دهم و مراقب تو هستم.»  دو نشانه مهم تمایل و توجه به همسر، توجه به رفاه او و آمادگی برای کمک و حمایت از اوست. بر خلاف یک پیشخدمتی که در ازاء دریافت پول کار می‌کند، شما به خاطر احساس تعهد و تمایل روحی خود به همسرتان یاری می‌دهید.

ابراز محبت، راه مسلم ایجاد مهر و صمیمیت در همسر است. نشان دادن محبت در عمل و گفتن و ابراز آن هر دو در ایجاد صمیمیت موثر است. با این حال به تدریج که ازدواج ادامه می‌یابد رفتارهای محبت‌آمیز، محدود می‌شود و در ازدواج‌های ناموفق ممکن است اثر وجودیش را به کلی از دست بدهد.  یک کلمه محبت‌آمیز و یا یک لبخند خوشایند می‌تواند تنش میان آنها را از میان بردارد.

عشق

به نظر می‌رسد که «پذیرش» در روابط عاشقانه بالغانه بی‌قید و شرط باشد. می‌توانید بدون انتقاد از یکدیگر، در زمینه‌های مذهب، سیاست و درباره اشخاص نظرات متفاوتی داشته باشید. می‌توانید بدون قضاوت و سرزنش، نقاط ضعف همسرتان را قبول کنید. این پذیرش یکدیگر، این قبیل پذیرفتن‌ها، عمیقاً اطمینان بخش هستند. به زن و شوهر احساسی از پذیرش خود می‌دهند.

مصاحبت و با هم بودن یکی از سرمایه‌های ازدواج‌های موفق است که می‌توانید به سادگی و صرفاً با برنامه‌ریزی به آن دست بیابید. کافیست به فعالیت‌هایی که هر دو از آن لذت می‌برید توجه کنید. مسافرت با هم، تزیین منزل، رفتن به سینما- و اوقاتی را برای آنها در نظر بگیرید. در برنامه‌های عادی زندگی نیز می‌توان از مصاحبت بیشتر با یکدیگر برخوردار شد. به اتفاق برنامه تلویزیون را تماشا کردن، پیاده روی با هم، با انجام برخی از وظایف خانه مانند شستن ظرف‌ها و تمیز کردن خانه به شکل مشترک هم می‌تواند موثر واقع شود.

صمیمیت مفهوم وسیعی است که می‌تواند از بحث درباره جزییات زندگی تا افشای خصوصی ترین احساسات را که به راحتی آن را با کسی در میان نمی‌گذارید در بر بگیرد. به گونه‌ای شاید بتوان گفت که صمیمیت محصول فرعی توجه کردن، پذیرفتن، حساسیت به خرج دادن و درک کردن است. به همین دلیل صمیمیت با سوء تفاهم، انتقاد، سرزنش و حساسیت به خرج ندادن رابطه معکوس دارد. زن و شوهری که به انتقاد و مجازات و کنترل یکدیگر می‌پردازند صمیمیت میان خود را از دست می‌دهند و با از دست رفتن صمیمیت یکی از اتصال‌های مهم زندگی زناشویی سست می‌شود.

صمیمیت محصول فرعی توجه کردن، پذیرفتن، حساسیت به خرج دادن و درک کردن است.

دوست و رفتار دوستانه  با همسر، از جمله عوامل تعیین کننده کیفیت زندگی زناشویی است. به نظر می‌رسد که این خصوصیت اگر در اغلب ازدواج‌ها نباشد، کیفیت بسیاری از آنها تا حد نامناسبی تنزل می‌کند.

خشنود کردن همسر نیز یکی از عوامل موثر در ازدواج‌های موفق است. اما خشنودی باید دو طرفه باشد. نه تنها می‌توانید با رفتار خود همسرتان را خوشحال کنید، بلکه می‌توانید در خشنودی‌ها و رضایت‌های او شریک شوید. شاید لازم باشد به جای پرداختن به کارهای متعارف ابتکار به خرج دهید.

حامی بودن کیفیت دیگری است تا همسرتان در وقت نیاز و بروز مشکلات به شما تکیه کند. شاید برای شما، اهمیت سمبلیک روحیه بخشیدن به همسر، وقتی یاس و نومیدی بر او غلبه کرده و یا حل مسایل او وقتی در محاصره انواع مشکلات گرفتار آمده است روشن نباشد. کمک کردن به همسر در این مواقع می‌تواند معانی بسیار زیادی داشته باشد، با این رفتار به او می‌گویید که در سختی‌ها، یار و یاور او هستید. مثلاً، بعضی از همسران بیش از اندازه نسبت به کار جدیدی که همسرشان می‌خواهد شروع کند یا مسئولیت جدیدی که می‌خواهد بپذیرد، بی طرفی نشان می‌دهند. تردید آنها در جبهه‌گیری مثبت، می‌تواند روی ابتکار و توانایی همسرشان تاثیر سوء بگذارد.

برگرفته از کتاب " عشق هرگز کافی نیست"

تنظیم برای تبیان: کهتری

مقالات مرتبط

فاصله ، بین من و تو ؟

خوشبختی با تو آغاز می شود

تو شمع و من پروانه

نوعروسان تبیانی!

قاضی های ناشی قضاوت نکنید!

سایبانش همه عشق

کسی بین عشق ماست!

عصبانی ها به بهشت نمی روند

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.