خانواده ها و آمادگی برای نوروز
خانواده، نخستین هسته اجتماعی است كه در شمول كاركرد وفاقی نوروز قرار می گیرد. در نوروز همه مردم هر جا باشند به خانه و كاشانه خویش باز می گردند تا در ساعت تحویل سال و صبح نوروز در جمع خانواده و كنار سفره عیدی باشند. این حضور جمعی خانواده در پی فعالیت یك ماه استقبال از نوروز و تمیز كردن وآماده ساختن خانه و تدارك لوازم عید است، و همراه با آدابی است كه همه ملزم به رعایت آن هستند. رعایت این آداب نقشی پویا در انسجام خانواده دارد. برای حضور در كنار سفره عیدی و لحظه تحویل سال كه هر دو از بار تقدس برخورداند، باید پاكیزه بود، باید شست و شو كرد و آراسته، به ادب و به آیین باید بر كنار سفره عید نشست. آیینه و آب ، چراغ روشن ، كتاب و شمایل مقدس و سبزه نورسته و سكوت در انتظار آغاز سال، فضای راز آمیز و روحانی ایجاد می كند، كه برای همیشه در خاطره كودكان تصویری ماندگار و آمیخته باشادی و محبت است، و بزرگترها را به فراموش كردن دل آزردگی ها می خواند. سپس كلام مبارك باد وشیرینی سفره عید، همه را شیرین كام می كند و راهی دید و بازدیدهای نوروزی.
نقش وفاقی تحویل سال، در نقاطی كه مكان زیارتگاهی و مقدسی داشته باشند، از محدوده فضای خانواده فراتر می رود. مردم در مكان مقدس گرد می آیند و نوروز را با هم آغاز می كنند. چنانكه در بارگاه امام رضا( ع ) در مشهد، حرم حضرت معصومه( س ) در قم، و شاه چراغ ( ع ) در شیراز و سحن و سرای امامزادگان و قدمگاه ها در شهر و روستاهای دیگر و در كنار علم مقدس كه از نوروز تا چهل روز با نام شاه مردان بر مزار پاك در افغانستان برافراشته می شود.