حال و هوای کیف نو
کیف و کتاب های تکراری و دوست داشتنی
کم کم داریم بوی مهر و مدرسه رو حس می کنیم. فصلی که برای همه ما یادآور شادی ها و خاطرات کودکی است و یادآوریش برای همه لذت بخش.
خوب که به آن دوران فکر می کنیم می توانیم جزئیات خاطره خوش آن را هم در ذهن زنده کنیم. روزهای اول مدرسه در همه ما نگاه خندان و شاداب و چهره های بشاش همکلاسی ها رو تداعی می کند. هر کس انگار که فصلی نو و زندگی نویی را می خواهد آغاز کند. انرژی روزهای اول مدرسه زبانزد بود و صبح با نیرویی فوق العاده از خواب بیدار می شدیم. چرا که وجدی در وجودمان نهفته بود و اشتیاق زیادی را تجربه می کردیم. یک کلاس بالاتر، معلمی جدید، تجدید دیدار با هم کلاسی ها، یک نیمکت جدید و گاهی هم یک مدرسه جدید. در این میان چیزهای جدید دیگری هم بود که خود نمایی می کرد: مانتوی جدید، کیف جدید، جامدادی تازه، لوازم التحریر نو و...
اصلاً انگار بیشتر لذت سال جدید تحصیلی به خاطر لوازم التحریری بود که برای سال جدید تهیه شده بود. نزدیک شروع سال تحصیلی که می شود فرزندان ما تقاضاهای متنوعی هم دارند. با وجود کارایی لوازم التحریر قدیمی درخواست خرید وسایل جدید دارند. گاه حتی اصرار بر این موضوع آنقدر جدی و زیاد است که شاید به مشکلی حاد برای برخی از خانواده ها تبدیل می شود.
براستی چرا؟
ما به کودکانمان اقتصادی فکر کردن در عین توانمندی را نیاموخته ایم. بلکه مصرف گرایی و نو و تازه کردن وسائل را در عین کارا و قابل استفاده بودنشان ترویج نموده ایم. شاید به این خاطر که بارها و بارها مشاهده کرده اند که به دلایل مختلف همچون تنوع طلبی، میل درونی، چشم و هم چشمی، رقابت های خانوادگی و آغاز سال نو ... وسایل خانه را بدون توجیه منطقی تعویض می کنیم. چون معیار تغییر شرایط و وسایل کم شدن امکان استفاده نیست بلکه موضوع هایی است که به نوعی ریشه در تجملات دارد.
چه باید کرد؟
برای اصلاح الگوهای مصرف باید از خود شروع کنیم. و همزمان رفتارهای فرزندمان را نیز تغییر دهیم.
آموزش های مستمر و عملی را فراموش نکنیم. خوب است بارها به صورت غیرمستقیم به کودکمان آموزش دهیم که اگر چه فلان وسیله مصرفی کهنه و قدیمی شده اما چون هنوز قابل استفاده است مورد کاربرد قرار می دهیم.
در مقابل کودکان از مقایسه شرایط خانه با موقعیت دیگران بپرهیزیم . کودکان در همان سطحی که شما فکر می کنید. باقی نمی مانند بلکه ذهن خلاق آنها تطبیق و ارزیابی را گسترده تر و خلاقانه تر انجام می دهد.
استفاده بهینه را جایگزین تنوع طلبی و تازه جویی کنیم . باید بیاموزیم تا زمانی که کالایی قابلیت مصرف دارد نباید آن را از دایره استفاده خارج نمود.
پیش پیش وسائل و لوازم التحریر جدید خریداری نکنیم
. چرا که ظرفیت روانی کودکان محدود بوده و تحمل سپری شدن زمان برای مصرف آن را ندارند. اگر هم چنین اتفاقی افتاد سعی کنید آن را از دید او خارج نموده و یا به او یاد دهید که باید تا زمان مناسب صبر کند. البته در صورت اصرار او می توانید گاه وسیله را به صورت تشویق برای انجام یک رفتار مثبت و به صورت موقتی در اختیار او قرار دهید. در این امر قاطع بوده و برنامه داشته باشید.با او گفتگو کنید. پیش از خرید برای فصل جدید گفتگوی نزدیک داشته و او را از نیازهای واقعیش آگاه نموده و لیست مواردی که قابلیت انتخاب و خرید دارد را تهیه نمایید.
در خرید لوازم التحریر معیار انتخاب را کیفیت و سپس زیبایی در نظر بگیرید. محصولاتی که با دارا بودن زیبایی و فانتزی بودن کیفیت لازم را نداشته و از زمان استفاده کوتاهی برخور دارند نباید در سبد کالای فصل مدرسه قرارگیرد.
در انتخاب محیط درسی فرزندانتان دقت کنید . برخی از مدارس و مکان های آموزشی که مملو از فرزندان خانواده های مرفه است می تواند تاثیرات قابل ملاحظه ای را در نگرش مصرفی کودکان ما بگذارد . در این میان اهمیت موضوع به خاطر تاثیر همسالان بالاتر می رود . با فرارسیدن سنین مدرسه و ورود کودکان به اجتماع تاثیر هم کلاسی و همسن می تواند دو چندان شود . آنها از یکدیگر الگو می گیرند و رفتارهای خود را با یکدیگر هماهنگ می کنند و به نوعی ارزش ها در میان گروه همسالان شکل می گیرد. لذا اگر در انتخاب محیط آموزشی دقت لازم را داشته باشیم می توانیم تا حدود زیادی در انتخاب دوست و همراه برای فرزندانمان نیز موفق تر عمل کنیم .
فهیمه کهتری - خانواده و زندگی
مقالات مرتبط
