پیش گویی استرس در آینده نوزاد

یک کارشناس ارشد روانشناسی بالینی گفت: رفتار والدین با نوزاد در طول سال اول زندگی بر روی هورمون و هیجان  استرس اثر می‌گذارد.

فاطمه خزایی افزود: یكی از مباحث مهم روانشناسی كه امروزه راهكار‌های متفاوتی بین متخصصان روان شناسی به وجود آورده چگونگی تعامل‌های بین فردی و ساختار مغزی افراد به صورت بنیادی است.

وی افزود: سمت راست مغز نیم كره مسلطی است كه مسئول كاركرد اجتماعی و هیجانی است و ساختارش در تعامل با دیگران شكل می‌گیرد. رابطه ناكافی با مراقبت كننده‌ها در نوزادی و اوایل كودكی مغز را تحت تأثیر قرار داده و آسیب‌های ارتباطی و تحولی را ایجاد می‌كند .

وی در خصوص حساسیت رفتار‌ والدین با نوزاد در طول سال اول زندگی اظهار داشت: در سال اول حساسیت و مراقبت حساس در كودكان به تنظیم‌گر رفتار هیجانی و هورمون‌های استرس تبدیل می‌شود . والدینی که مراقبت از نوزاد را بر مبنای نیاز او و نه بر پایه میل و خواست خود تنظیم می کنند می توانند دلبستگی ایمن را برای فرزند خود تولید کنند .

کودک در سال ابتدایی زندگی بر اساس این که چقدر برای دریافت پاسخ به نیاز هایش انتظار بکشد و یا چقدر در رفع نیاز هایش تلاش شده و توسط مادر مرتفع شود می تواند میزان اعتماد به دیگران را در خود شکل دهد . هم چنین میزان استقبال اطرافیان از تجربه کردن توسط او و اعتماد به توانمندی هایش نیز می تواند این اعتماد را شکل داده و اعتماد به نفس او را تقویت یا تضعیف کند .

وی ادامه داد: سیستم هیپوتالامیك هیپوفیز- آدرنال كه یكی از راه‌های اصلی پاسخ به استرس است به شدت تحت تأثیر تنظیمات اجتماعی در نوزادی و اوایل كودكی است و نسبت به آشفتگی در مراقبت حساس و پاسخگو آسیب‌پذیر است .

خزائی در مورد بدرفتاری با كودكان اظهار داشت: بد رفتاری در كودكی تأثیرات پیچیده‌ای بر سطح كورتیزول و حساسیت‌ محور هیپوتالامیك  هیپوفیز- آدرنال نسبت به محرك ‌های تنش زا دارد.

وی در خصوص محكم كردن پایه‌های دلبستگی و رابطه‌ آن با سیستم‌های عصبی در كودكان گفت: اگر والدین بتوانند استرس‌های فردی را هدایت كرده و از بودن با كودك لذت ببرند، سیستم‌های عصبی به صورت ایمن دلبسته می‌شود و كودك قادر خواهد بود در مواجهه با مشكلات و تعارضات اعتماد و اطمینان به خود را تجربه كند و در بزرگسالی خلاق و انعطاف پذیر باشد .

علاوه بر تاثیر نحوه رفتار والدین بر استرس آینده نوزاد می توان گفت استرس مادر نیز می تواند تاثیراتی را بر نوزاد داشته باشد. استرس ممکن است جسمی یا روحی باشد و با وقایع خوشحال یا ناراحت کننده همراه باشد.

- غالباً تأثیر استرس بر شیر مادر غیر مستقیم است. موقعیت ها در شرایط تنش زا سبب تغییراتی در عملکرد مادر می شود که به تغذیه با شیر مادر آسیب وارد می کند.

- استرس واکنش خروج شیر را مهار کرده و سبب کاهش تولید شیر می شود.

- فرزند مادری که تحت تنش است،غالباً دچار مشکلاتی از قبیل : دردهای قولنجی ، دل پیچه و استفراغ است. گفت و گویی آزاد با مادر درباره ی احساس او و ارائه ی کمک های عملی به وی برای کنار آمدن با وضعیتش می تواند بسیار مؤثر باشد.