نیرو مند ترین انرژی برای زندگی
دعا كردن تنها عبادت نیست. تشعشعى است كه از روح دعا كننده بر مىخیزد ، نیرومندترین شكل انرژى است كه شخص مىتواند تولید كند . تاثیر دعا بر روح و جسم آدمى، به اندازه تاثیر غدههاى ترشح كننده بدن قابل اثبات است . نتایج آن را مىتوان از راه افزایش كارآمدى بدن، افزایش نیروى فكرى، زیادتر شدن طاقت اخلاقى، و عمیقتر شدن فهم آدمى از واقعیتهایى كه با روابط بشرى همراه است، اندازه گرفت .
اگر صمیمانه به دعا و نماز بپردازید ، خواهید دید زندگى شما به صورت عمیق و مشهود تغییر خواهد كرد . در اشخاصى كه زندگى درونىشان بدین گونه تقویتیافته، آرامش و سكونى خاص دیده مىشود . در عمق ضمیر شعلهاى فروزان مىشود و آدمى خود را مىبیند . خود خواهى و خود پسندى احمقانه و ترسها و آزها و اشتباهات خود را كشف مىكند .
در درونش الزام اخلاقى و فروتنى عقلانى پدید مىآید و به این ترتیب، روح به كشور لطف و عنایت الهى سفر مىكند .
نیروى دعا به اندازه نیروى جاذبه زمین حقیقت دارد . من، به عنوان یك پزشك، بیمارانى را دیدهام كه پس از مایوس شدن از هر نوع درمان در نتیجه تاثیر دعا از بستر بیمارى برخاستهاند . تنها نیرویى كه ظاهرا بر «قوانین طبیعت» پیروز مىشود، دعا است . هر وقت دعا به صورتى شگفتانگیز چنین اثرى از خود ظاهر سازد ، مىگویند «معجزه» صورت گرفته است .
بسیارى از مردم دعا را پناهگاه ضعیفان یا درخواست كودكان براى به دست آوردن خیرات مادى تصور مىكنند . این تصور به همان اندازه نا به جا است كه كسى تصور كند باران ابزار پر كردن آبخورى مرغان است . اگر بخواهیم درستسخن بگوییم، باید دعا را فعالیتى به شمار آوریم كه براى تكامل صحیح شخصیت و آخرین مرحله كمال ملكات انسانى ضرورت دارد . اجتماع كامل و هماهنگ بدن و فكر و روح تنها در دعا و نماز پدید مىآید و به آدمى كه همچون نى شكننده است، نیرومندى و استقامتى برون از حد تصور مىبخشد .
حقیقت كلماتى مانند «از خدا بخواهید ، به اجابتخواهد رسید» با آزمایش بشرى به اثبات رسیده است . دعاى حقیقى مانند رادیوم منبع نوعى انرژى درخشان است كه از خود آن پیدا مىشود . . . .
تنها نیرویى كه ظاهرا بر «قوانین طبیعت» پیروز مىشود، دعا است .
چرا دعا نیرویى چنین مؤثر به ما مىبخشد؟ براى پاسخ به این پرسش (البته خارج از قضاوت علم) باید به این نكته اشاره كنم كه همه دعاها در یك چیز اشتراك دارند . دعاى دسته جمعى در یك مسجد با آداب و تشریفات خود و در خواستساده مرد بدوى براى اینكه شكار خوب نصیبش شود ، هر دو یك حقیقت را نشان مىدهند و آن اینكه انسانها مىخواهند نیروى محدود خود را از راه پیوستگى با سر چشمه پایانناپذیر همه انرژىها تقویت كنند و از آن مدد گیرند .
وقتى دعا مىكنیم و نماز مىخوانیم، خود را به نیروى فنا ناپذیرى كه جهان را مىگرداند ، پیوند مىزنیم . مىخواهیم بخشى از این نیرو براى نیازمندىهاى ما مصروف شود . حتى در این حاجتخواستن، نقصهاى بشرى ما جبران مىشود .چون از حالت نماز و دعا بیرون مىآییم، قوىتر شدهایم و آرامش پیدا كردهایم .
امروز ، بیش از هر زمان دیگر ، دعا در زندگى ضرورت دارد . كم توجهى به دین، جهان را به كناره پرتگاه كشانیده است . متاسفانه عمیقترین منابع نیرو و كمال ما توسعه نیافته مانده است . دعا كه اساسىترین ورزش روح است، باید در زندگى خصوصى ما دخالت داشته باشد . روح از یاد رفته آدمى باید چنان محكم شود كه دیگر بار وجود خود را اثبات كند . اگر نیروى دعا بار دیگر آزاد شود و در زندگى مردان و زنان دخالت كند و اگر روح ، مراد خود را شجاعانه آشكار سازد ، امید آن كه تیر دعاهاى ما براى رسیدن به جهانى بهتر به هدف اجابت رسد ، وجود دارد .
منبع : پرسمان - با تغییر
تنظیم برای تبیان :داوودی
مقالات مرتبط :