تبیان، دستیار زندگی
کدام یک اول خواهند شد و بیشترین بیننده را دشت خواهند کرد؟ فعلا رقابت سنگینی بین جراحت و در مسیر زاینده رود، در جریان است. روزهای اول، در مسیر زاینده رود، اول بود ولی حالا، جراحت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سریال جراحت، فعلا اول است

در مسیر زاینده رود
امین تارخ

ماه مبارک رمضان که می آید، سریال های زیادی پخش می شود. سریال های زیادی که در ماه مبارک پخش می شود، از نظر ما خبرنگاران، حتما باید برنده ای داشته باشد. برنده سریال های امسال ماه مبارک هم، تا الان که داریم این خبر را برای شما تنظیم می کنیم، دستپخت آقای مهدی عسگرپور است؛ مجموعه جراحت.

البته بعضی از کارگردانان می گویند که این جنگولک بازی ها، مال ما خبرنگارها است و اصلا رقابتی بین کارگردانان و شبکه ها نیست؛ اما خب، خودشان هم می دانند که برآورد مالی سریال شان را، همین تعداد بینندگان مشخص می کند و شبکه ها همین جوری، بی گدار به آب نمی زنند و سراغ سینمایی ها نمی روند که بیایند و برایشان سریال بسازند. حالا ما چیزی نمی گوییم، ولی بالاخره می دانیم که این اتفاق، برای خود صدا و سیمایی ها هم مهم است دیگر.

از همان روزهای اول و وقتی که سریال های رمضانی، قوام پیدا کردند و مثل برنج های رمضانی، همچین پخته شدند، بعضی از روزنامه ها و سایت های خبری، بساط نظرسنجی را علم کردند. از نظر بیشتر خبرنگاران تلویزیونی و سینمایی و هنری هم، رقابت اصلی بین چهار مجموعه بود:

• جراحت

• در مسیر زاینده رود

• نون و ریحون

• ملکوت

این سریال ها، روزهای اول بیننده های چندانی را به خودشان جذب نکردند؛ چرا که در مرحله شست و شو و پاک کردن برنج هایشان بودند و برای بیننده خوش اشتها، بویی و طعمی نداشتند. تا اینکه کم کم بو و طعم آن ها، به هوا برخاست و مشتریان خاص خودشان را پیدا کردند. در میان نظرسنجی های انجام شده، نظرسنجی های سایت های سینمای ما، خبرآنلاین و بانی فیلم، از همه معتبرتر بودند.

... و سرانجام، در روز هفدهم ماه مبارک، ناگهان همه جا تیتر زده شد که ایهاالناس چه نشسته اید که سریال جراحت، در نظرسنجی ها اول است. البته رقابت بین جراحت و در مسیر زاینده رود، رقابتی میلیمتری است و احتمال دارد جای این دو تا، هر لحظه با هم عوض شود؛ با توجه با اینکه نظرسنجی ها، هنوز هم ادامه دارد و تا آخر ماه مبارک، شب دراز است و قلندر بیدار.

این جوری که به نظر می رسد، باید عسگرپور و فتحی را برندگان نهایی ماراتن سریال های رمضانی بدانیم. البته این نظرسنجی ها، قابل تحلیل هستند و بیننده بیشتر، الزاما به معنای کیفیت بهتر نیست. البته سردبیر یکی از سایت های سینمایی هم، حرف جالبی زده بود و گفته بود که استقبال بینندگان از سریال های رمضانی، به خاطر مفت بودن آن ها است

سایت سینمای ما، در مسیر زاینده رود را با 31.39 درصد، فعلا پیشتاز سریال ها می داند. جراحت با فاصله ای به اندازه یک تار مو، با 30.02 درصد دوم است. سریال های نون و ریحون و ملکوت هم در رقابتی نزدیک به هم، نزدیک 10 درصد آرا را به خودشان جلب کرده اند. البته نکته جالب، 18.18 درصد باقیمانده است که از هیچ کدام سریال ها، دل خوشی نداشته اند. این سایت برای جلوگیری از رای دادن های مجدد، کاری کرده که هر کاربر، فقط با یک آی پی بتواند رای بدهد تا نتیجه نهایی، واقعی تر باشد.

خبرآنلاین هم نوشت که طبق نظرسنجی هایش، جراحت، سریال حسن فتحی را پشت سر گذاشته. در مسیر زاینده رود، روزهای اول، پیشتاز این نظرسنجی بود. عقب افتادن سریال در مسیر زاینده رود از جراحت، ظاهرا بیشتر به خاطر نارضایتی اصفهانی ها از لهجه استفاده شده در آن بوده. جراحت، با 26.1 درصد آرا، از نظر این سایت، بالاترین آمار را داشت. البته باز هم نکته جالب این نظرسنجی، تعداد بالای کسانی بوده که از سریال ها، ناراضی بوده اند؛ 33.7 درصد. یعنی حتی از طرفداران جراحت هم بالاتر بوده اند.

و دست آخر اینکه روزنامه سینمایی بانی فیلم هم در سایت اینترنتی خودش، چنین نظرسنجی ای را راه انداخت و بعد، تیتر یک زد که بله، جراحت اول است. این روزنامه هم به پیشتاز بودن سریال در مسیر زاینده رود در روزهای اول اشاره کرد و بعد نوشت که حالا، این جراحت است که با 36.1 درصد، بالاترین آمار طرفداران را به خودش اختصاص داده و در مسیر زاینده رود، با 32.3 درصد دوم است.

این جوری که به نظر می رسد، باید عسگرپور و فتحی را برندگان نهایی ماراتن سریال های رمضانی بدانیم؛ و البته پز این برنده بودن را هم، شبکه ها و مدیران شبکه های مربوطه خواهند داد. البته این وسط، نباید مجموعه تحسین برانگیز نون و ریحون را از نظر دوست داشت. این نظرسنجی ها، قابل تحلیل هستند و بیننده بیشتر، الزاما به معنای کیفیت بهتر نیست. البته سردبیر یکی از سایت های سینمایی هم، حرف جالبی زده بود و گفته بود که استقبال بینندگان از سریال های رمضانی، به خاطر مفت بودن آن ها است. بالاخره این هم برای خودش، نظری است. باید منتظر نشست و آخر شاهنامه را تماشا کرد...


عیسی محمدی

گروه هنر تبیان